Πολλοί νομίζουν ότι το παθιασμένο μίσος είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να λάβεις ως συναίσθημα από κάποιον. Μήπως αυτοί οι πολλοί δεν έχουν γνωρίσει την αδιαφορία; Ακόμα κι εκείνος που σε μισεί τουλάχιστον δεν αγνοεί την ύπαρξή σου, αφιερώνει λίγο χρόνο σε σένα, λίγο σάλιο να μιλήσει για τα καμώματά σου. Υπάρχεις στη ζωή του με κάποιον τρόπο κι ας μη θέλει να σε βλέπει μπροστά του. «Η αδιαφορία είναι το κύριο συστατικό της απανθρωπιάς», αναφέρει ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο. Γιατί όμως θεωρείται όπλο ισχυρό, ικανό να ισοπεδώσει τον αντίπαλο;
Η ίδια η λέξη ηχεί τόσο βαρύγδουπη, φαντάσου τι γίνεται όταν εφαρμόζεται. Οι άνθρωποι ζητάμε το ενδιαφέρον των άλλων κι είναι ανάγκη μας να λαμβάνουμε προσοχή. Όταν εισπράττουμε αδιαφορία έχουμε την τάση να πιστεύουμε πως κάτι κάναμε λάθος και την αξίζουμε, με αποτέλεσμα να ασχολούμαστε με τη συγκεκριμένη κατάσταση προσπαθώντας να την αναστρέψουμε. Δεν έχει σημασία πόσο μας νοιάζει το πρόσωπο, αρκεί να μη νιώθουμε εμείς στο περιθώριο, να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό μας και να επιβεβαιώσουμε πως είμαστε κάποιοι και δεν περνάμε απαρατήρητοι.
Η αδιαφορία είναι ισχυρό όπλο για όσους ξέρουν να το χρησιμοποιούν σωστά με σκοπό να διασφαλίσουν τη δική τους ψυχική υγεία. Αν στην καθημερινότητά μας υπάρχουν άτομα ή καταστάσεις που δε μας κάνουν καλό, το να μη δώσουμε βάση και να κρατήσουμε αποστάσεις είναι μια υγιής μορφή αδιαφορίας. Όταν, λοιπόν, εφαρμόζεται σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι αρνητικά φορτισμένη, ίσα-ίσα μπορεί να μας γλυτώσει από πολλά προβλήματα.
Συνήθως όμως η μεγαλύτερη αδιαφορία γεννά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Γιατί είμαστε επιρρεπείς στο να ενδιαφερόμαστε όταν τον άλλο δεν τον νοιάζει; Είναι συχνό φαινόμενο όταν κάποιος μας απορρίπτει να κολλάμε και να δείχνουμε μεγαλύτερη επιμονή, προσπαθώντας να κερδίσουμε την αποδοχή ή την αγάπη του. Πολλοί έχουμε βιώσει αυτή την εμπειρία κι έχουμε βρεθεί σε παρόμοια θέση. Μερικοί μάλιστα το έχουμε ζήσει κι από τις δύο πλευρές, εκείνου που αδιαφόρησε κι εκείνου που εισέπραξε αδιαφορία. Και στις δύο περιπτώσεις βάζουμε τον εαυτό μας στη διαδικασία να σκεφτεί και να αναλύσει τι πήγε λάθος.
Φυσικά, πρέπει η αδιαφορία να μην είναι προσποιητή και να μην έχει στόχο να καψουρέψεις το πρόσωπο. Εξάλλου, πώς γίνεται να θες κάποιον και να ρισκάρεις να αδιαφορήσεις για να κολλήσει; Αξίζει να παίξεις τέτοιο παιχνίδι όταν θες δίπλα σου έναν άνθρωπο, έχοντας επίγνωση του κινδύνου να τον χάσεις; Αν, λοιπόν, δεν είναι πραγματική αδιαφορία αλλά μια κίνηση στρατηγικής πρέπει να ξέρεις πώς να τη χειριστείς και για πόσο να διαρκέσει, γιατί δεν ήταν λίγες οι φορές που το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάστηκε.
Ας μην ξεχνάμε πως καμιά αδιαφορία δε θα μπορέσει ποτέ να πάρει τη θέση του πραγματικού ενδιαφέροντος! Δεν μπορείς να συγκρίνεις το διαμάντι με μια απομίμηση. Το ίδιο ισχύει και με την αδιαφορία. Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος πως θα δουλέψει με τον τρόπο που θες! Τα δυνατά όπλα, λοιπόν, πρέπει να βρίσκονται σε χέρια που ξέρουν να τα χρησιμοποιούν! Πόσο έτοιμος είσαι να χρησιμοποιήσεις τη δύναμη αυτή χωρίς να προκαλέσει ανάφλεξη;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ελένη Σωτηροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
