Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Γράφει η Αναστασία για τον Ηλία.
Ήταν Αύγουστος του 2021 όταν εμφανίστηκες ξαφνικά στη δουλειά μου. Ήρθες έτσι απλά για να μου ταράξεις τη ζωή. Μπήκες στη σκέψη μου, έγινες ενόχληση, σύνδεση, παραπομπή. Κι έτσι, χωρίς να το πάρω χαμπάρι καν, έγινες η μόνιμη νοητή παρέα μου.
Δε χρειάστηκε να σε γνωρίσω, (για την ακρίβεια δε συστηθήκαμε πότε), ούτε χρειάστηκε να περάσουμε ώρες βαθυστόχαστων συζητήσεων κι αναλύσεων για να γίνει αντιληπτό πως μαζί σου θα έχω μεγάλα μπλεξίματα. Σύντομα κατάλαβα πως εμείς οι δυο δε θα μέναμε μόνο σ’ εκείνο το πρώτο βλέμμα- σίγουρα θα ακολουθούσαν και επόμενα. Πες το ένστικτο, χημεία, πες το κι αυταπάτη αν θες, δεν ξέρω, πάντως με κάποιους ανθρώπους απ’ την πρώτη στιγμή υπάρχει ένα ένστικτο κι αποκτάς μια ιδέα, ένα όραμα για το πώς θα συνδεθείτε και τι σχέση θα αποκτήσετε μεταξύ σας.
Την επόμενη μέρα από τη γνωριμία μας, χωρίς πολλά πολλά, καταλήξαμε στην παραλία να μοιραζόμαστε το απόλυτο, το ιδανικό. Φτάσαμε να κουμπώνουν τα κορμιά κι η λογική να πέφτει για ύπνο. Κάπως έτσι ξεκίνησα να παίζω αυτό το κρυφό παιχνίδι. Το δικό μας παιχνίδι που δεν πρέπει να δει και ν’ ακούσει κανείς. Ο Ηλίας και η Αναστασία, δυο σύμμαχοι κι όλοι οι υπόλοιποι εχθρός.
Κάπως έτσι ποδοπατάμε κι οι δύο τους ανθρώπους που στέκονται δίπλα μας, κάπως έτσι περνάει ο καιρός και συνεχίζουμε αυτή τη μυστική συμφωνία σαν να μην ξέρουμε πόσο επίφοβο είναι να καταλήξει ένα βατερλό. Σαν ένα τσιγάρο οι συναντήσεις μας. Στην αρχή το απολαμβάνεις μέχρι που τελειώνει και γίνεται στάχτη. Το μόνο που μένει είναι ένα βάρος στο στήθος και μια γλυκιά ζάλη. Φιλιά αχόρταγα, αγγίγματα και χάδια άγαρμπα που κρύβουν μέσα τους όλη τη λαχτάρα των προηγούμενων ημερών που δε συναντήθηκαν. Ψιθυριστά λόγια-υποσχέσεις και γλυκά ψέματα είναι όσα περιγράφουν τη δική μας μυστική σχέση.
Με ένα βλέμμα λέμε όσα άλλοι δε λένε ούτε με χίλιες λέξεις. Γδυνόμαστε με τα μάτια, επικοινωνούμε κι εκστασιαζόμαστε μ’ ένα φευγαλέο άγγιγμα. Βιώνουμε εκείνο το συναίσθημα, το τόσο έντονο, το τόσο ξεχωριστό και μοναδικό, που επιδιώκουν πολλοί να ζήσουν μα δε στέκονται τόσο τυχεροί. Μπορεί να είναι έρωτας, σίγουρα είναι. Μα εγώ θα το λέω συνουσία μυστική. Με όλη την έννοια της λέξης κι όλη την ουσία που έχει ως δεύτερο συνθετικό.
Μπορεί να έχω βαθιά συναισθήματα για σένα, αλλά δε θέλω ποτέ να υποκύψει ο ένας στον άλλο. Εμείς πρέπει να είμαστε κάπου μακριά, κάπου που δεν μπορούμε να έχουμε εύκολη πρόσβαση, σ’ ένα ψηλό βάθρο που δε φαίνονται τα ελαττώματά μας, οι αδυναμίες μας και τα πάθη μας. Φαίνονται μόνο τα μάτια μας και το χαμόγελό μας. Να είμαστε έτοιμοι να δοθουμε ο ένας στον άλλο το επόμενο δευτερόλεπτο, αρκεί να ξέρουμε πως θα φύγουμε και πως θα επιστρέψουμε πάλι για λίγες στιγμές. Ποτέ για πάντα.
Κάποια μέρα όλη αυτή η τρέλα θα μείνει ένα όμορφο όνειρο που θα κλείσουμε στο συρτάρι. Μόνο κάποιες νύχτες, με ένα τσιγάρο στο χέρι, θα θυμόμαστε τι ζήσαμε.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
