Χώρος εργασίας. Το δεύτερο σπίτι μας, αν όχι το σπίτι μας το ίδιο. Είναι το μέρος που περνάμε οκτάωρο και βάλε κάθε μέρα συναναστρεφόμενοι συναδέλφους και πελάτες. Βάσει κανόνων πρέπει να ακολουθείται συγκεκριμένη ροή και τρόπος συμπεριφοράς μεταξύ εργαζομένων και απέναντι στους πελάτες. Τα προβλήματα, βέβαια, δεν παύουν να λείπουν. Όπου συναναστρέφονται πολλοί διαφορετικοί χαρακτήρες, αναπόφευκτα υπάρχουν κι οι ανάλογες συγκρούσεις και παρεξηγήσεις.
Αυτό που δεν μπορεί κανείς να αποφύγει είναι το καθεστώς που υπάρχει ανάμεσα σε παλιούς και καινούριους υπαλλήλους. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις εργασιακών χώρων που είναι υπόδειγμα και δεν υπάρχουν τέτοια θέματα, αλλά θα μιλήσουμε για την πλειονότητα. Ένας παλιός μπορούμε να πούμε πως έχει περισσότερη εμπειρία στον χώρο που εργάζεται. Είναι κάτι σαν το βασίλειό του και καθετί καινούριο ή ξένο αποτελεί για εκείνον μια μορφή απειλής. Ο καινούριος πάλι με το ίδιο το σκεπτικό της εξέλιξης και της μάθησης είναι ο κυνηγός της υπόθεσης. Φυσικά, οι αντιζηλίες κι οι κόντρες δε λείπουν. Ο παλιός θέλει να δείξει κυριαρχία κι ο καινούριος ότι δε μασάει ό,τι και να του κάνουν. Εκεί ανάβουν τα αίματα κι ούτε υπεύθυνος προσωπικού δεν μπορεί να τους χωρίσει. Τις περισσότερες φορές αυτές οι παρεξηγήσεις ή οι υποδείξεις δύναμης είναι περιττές. Ας δούμε όμως τα θετικά και τα αρνητικά των μεν και των δε.
Ας ξεκινήσουμε από τους παλιούς, μιας κι ο παλιός είναι αλλιώς -καλά όχι πάντα. Ο παλιός τα έχει φάει όλα στα μούτρα. Και τις εντάσεις και τις παρεξηγήσεις και τον κόσμο και τους άλλους υπαλλήλους, ειδικότερα όταν ήταν στα πρώτα του βήματα. Τώρα όλα τα αρνητικά έρχονται ξανά στο φως και είναι σειρά του να μπει στη θέση των άλλων. Και των μεν και των δε. Μόνο που τώρα η σκοπιά της επιβίωσης, της διατήρησης των σκήπτρων κι ο αγώνας για τη δικαίωση είναι η αιτία που πιθανότατα ξεχνάει τι πάει να πει να είσαι καινούριος. Βέβαια, στην αρχή όλα είναι καλά. Υπάρχει η κατανόηση του «δεν μπορούμε να τα ξέρουμε όλα με τη μία», αλλά καθώς περνά ο καιρός το πράγμα αλλάζει. Δε γίνεται να μην ξέρει ο άλλος κάποια πράγματα με την πάροδο του χρόνου. Ή και να τα ξέρει και να έχει ικανότητες πάει να πει πως θα ανέβει πιο γρήγορα στην ιεραρχία. Άρα, λιγότερη, ίσως και καθόλου, ανάπτυξη στη δουλειά για τον παλιό. Επομένως, πάλι πρέπει με κάποιο τρόπο να μην ανέβει. Όσο περίεργο και να είναι, οι περισσότεροι σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο. Για να μην τους βάζουμε όλους όμως στο ίδιο τσουβάλι, υπάρχουν κι εκείνοι που όχι μόνο βοηθούν σαν να μην υπάρχει αύριο, αλλά χαίρονται με κάθε επιτυχία. Είναι σπάνιο φαινόμενο, αλλά όχι ανύπαρκτο.
Από τη μεριά των νέων πάλι είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Βρίσκονται σε καινούριο περιβάλλον, έξω από τα νερά τους και προσπαθούν να προσαρμοστούν. Ξέρουν πως αν περάσει ο καιρός και δεν έχουν σημειώσει βελτίωση, μάλλον θα αποχωρήσουν. Μερικές φορές δεν έχουν έναν υπεύθυνο πάνω από το κεφάλι τους, αλλά όλους τους εργαζόμενους να προσπαθούν με τον δικό τους τρόπο να τους βάλουν στη δουλειά, αλλά δεν μπορούν όλοι να εργάζονται με τον ίδιο τρόπο. Για αυτό τον λόγο, η προσαρμογή μπορεί να γίνεται ακόμα δυσκολότερη. Μετά από κάποια περίοδο, οι καινούριοι μπορεί να εμφανίσουν σημάδια άμυνας, διότι συμβαίνουν όσα προαναφέρθηκαν. Κάπως έτσι, καταλήγουμε στο κλίμα που όλοι γνωρίζουμε πως επικρατεί σε μαγαζιά κι εταιρίες.
Το πρόβλημα είναι πως δεν αντιλαμβανόμαστε ή ξεχνάμε κάτι. Ο ένας έχει ανάγκη τον άλλον. Μπορεί ορισμένοι να λένε «ουδείς αναντικατάστατος», αλλά οι εμπειρίες μας μας έχουν δείξει ότι αυτό δεν ισχύει και τόσο όσο κι αν το θέλαμε. Τα εργατικά χέρια πάντα είναι χρήσιμα. Όλοι οι χαρακτήρες είναι αναγκαίοι σε μια επιχείρηση, γιατί καθένας έχει κάτι που ο άλλος δε διαθέτει. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε τα σημάδια κυριαρχίας και να αναπτύξουμε υγιή ανταγωνισμό, ώστε να εξελισσόμαστε. Γιατί κάποια στιγμή θα έρθει ο καιρός που όλα αυτά θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο σε εμάς, είτε είμαστε ο παλιός, είτε ο καινούργιος.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Σία Πέρση
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
