Όταν για πρώτη φορά γνωρίζουμε νέα άτομα, συνήθως προσπαθούμε να προβάλλουμε μόνο τα στοιχεία που μας κάνουν να δείχνουμε πιο διασκεδαστικοί κι ενδιαφέροντες. Ταυτόχρονα προσπαθούμε να κρύψουμε ή να κρατήσουμε για τον εαυτό μας όλα αυτά τα οποία μπορούν να κατευθύνουν τη γνώμη των άλλων στο να σχηματίσουν μια διαφορετική εικόνα από αυτή την οποία θα θέλαμε. Πιο συχνά, όλα όσα κρύβουμε για εμάς, είναι πράγματα που είτε στο παρελθόν μας έφεραν σε δύσκολη θέση, είτε εκείνα που υποσυνείδητα θεωρούμε πως δημιουργούν μια περσόνα που πιο εύκολα κανείς θα απορρίψει- ασχέτως αν αποτελεί προβολή.
Έτσι, συνήθως, κρατούμε κάποια μυστικά για τον εαυτό μας κι ερμηνεύουμε τις καταστάσεις με διαφορετικό τρόπο, δίνοντας διάσταση που είναι προϊόν επεξεργασίας. Ποια είναι τα συχνότερα μυστικά που κρατάμε; Και τι ακριβώς δείχνουν αυτά για εμάς;
1. Ο μισθός μας
Ένα από τα συχνότερα πράγματα που τείνουμε ν’ αποκρύπτουμε είναι το επίπεδο του μισθού μας. Οι οικονομικές μας απολαβές στην ουσία καθορίζουν τη θέση μας στην κοινωνία και διαχωρίζουν τους ανθρώπους στην ανώτερη, μεσαία και κατώτερη τάξη- σε ένα σύστημα που γίνεται μεγάλη προσπάθεια να σταματήσει να είναι ταξικό, μα τα κακώς κείμενα καλά κρατούν ακόμη. Έτσι κι όταν παίρνουμε έναν σχετικά χαμηλό μισθό αποκρύπτουμε την αλήθεια λόγω του ότι νιώθουμε ένα αίσθημα κατωτερότητας μπροστά σε κάποιον που παίρνει υψηλότερο μισθό από εμάς. Ταυτόχρονα δε θέλουμε να δείξουμε στα άτομα γύρω μας ότι ζοριζόμαστε οικονομικά. Αντίστοιχα κι ένα υψηλόμισθος μπορεί να κρύψει το ποσό που βγάζει, είτε για να μη χαρακτηριστεί από αυτό, είτε πολλές φορές γιατί αισθάνεται ενοχικά. Και στις δυο περιπτώσεις είναι απλώς ένα έξτρα αχρείαστο ταμπού.
2. Με πόσα άτομα έχουμε κοιμηθεί
Όταν γνωρίσουμε ένα άτομο το οποίο μας ενδιαφέρει κι επιδιώκουμε να συνάψουμε ερωτικές σχέσεις, συχνά αποκρύπτουμε με πόσα άτομα έχουμε κοιμηθεί στο παρελθόν λόγω του φόβου που νιώθουμε ότι θα μας απορρίψει και θα μας κρίνει αρνητικά για τις επιδόσεις μας. Επίσης αποφεύγουμε να ρωτάμε κάτι τέτοιο γιατί θεωρείται προσβολή και παραβίαση ιδιωτικότητας, ενώ θα μπορούσε να είναι απλώς ένας αριθμός και τίποτα παραπάνω.
3. Το βάρος μας
Αποφεύγουμε ν’ απαντήσουμε ή δίνουμε προσεγγιστικές στον μέσο όρο απαντήσεις σε ερωτήσεις του τύπου «πόσα κιλά είσαι;» για τον λόγο ότι λανθασμένα αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα το σώμα μας και πιο συγκεκριμένα το πόσα κιλά είμαστε. Έτσι, λόγω της ανασφάλειας που νιώθουμε και την ανάγκη μας να είμαστε αποδεκτοί, κρύβουμε τα κιλά μας για να μη δεχτούμε αρνητικά σχόλια του τύπου «καλό θα ήταν να ξεκινήσεις δίαιτα» ή «φάε κάτι, έχεις γίνει κόκκαλο».
4. Η δουλεία μας
Στις πλείστες των περιπτώσεων όταν κάποιος μας ρωτάει για τη δουλειά μας, απαντάμε ότι μας αρέσει και μας ικανοποιεί, ασχέτως αν αυτό είναι ψέμα. Πέραν του ότι με την ανεργία να είναι στα ύψη οριακά δε δικαιούσαι να γκρινιάζεις που έχεις δουλειά, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να διαδοθεί στους εργασιακούς κύκλους, οπότε είσαι πολύ προσεκτικός με τις πληροφορίες που δίνεις. Συν του ότι αν πρόκειται για δικά σου άτομα, δε θέλεις να τους αγχώσεις με το ενδεχόμενο της σκέψης μιας παραίτησης, αφού το στρες σε μια τέτοια δήλωση θα ανέβαινε κατακόρυφα.
5. Η ηλικία μας
Ένα από τα συχνότερα πράγματα που κρατάμε συνήθως μυστικά είναι η ηλικία μας. Η απόκρυψη της ηλικία μας προέρχεται για 3 λόγους. Αρχικά φοβόμαστε ότι μπορεί να μας κοστίσει την ευκαιρία του να επιλεχθούμε σε μια δουλειά. Επιπλέον νιώθουμε ανασφάλεια ότι θα απορριφθούμε από έναν ερωτικό σύντροφο λόγω της διαφοράς ηλικίας και τέλος φοβόμαστε να δεχθούμε την κριτική από τους γύρω μας για το πότε θα παντρευτούμε και θα κάνουμε οικογένεια. Και στις τρεις περιπτώσεις, όπως και σε οποιαδήποτε άλλη αποτελεί δείγμα ρατσισμού το να δεχτείς διάκριση για την ηλικία σου.
6. Η σεξουαλικότητά μας
Κυρίως σε χώρες και περιβάλλοντα στα οποία μπορεί να μην είναι κοινωνικά αποδεκτό το να έχεις οποιαδήποτε σεξουαλικότητα, πολλά άτομα τείνουν να είναι πιο διακριτικά και φοβικά και δε μοιράζονται πληροφορίες για τις προτιμήσεις τους, ή δεν είναι ελεύθερα να είναι ο εαυτός τους λόγω του άγχους να μην απορριφθούν από μια δουλειά ή και φόβου να μη γίνουν δέκτες βίας, τόσο λεκτικής όσο και σωματικής.
7. Η προσωπική μας κατάσταση
Όταν συναντιόμαστε με μέλη της οικογένειάς μας συχνά επιλέγουμε να μη μοιραστούμε πληροφορίες για την προσωπική μας ζωή, είτε και να πούμε κάποιο ψέμα. Μπορεί να δηλώσουμε ότι είμαστε σε σχέση (χωρίς αυτό να είναι αλήθεια). Μπορεί να πούμε ότι είμαστε ελεύθεροι ενώ υπάρχει σχέση, η οποία όμως δεν είναι προς ανακοίνωση και δεν αισθανόμαστε σίγουροι γι’ αυτή. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε ένα εργασιακό περιβάλλον που συχνά -κι εντελώς παράνομα- διαλέγει άτομα καθαρά λόγω της προσωπικής τους κατάστασης, καθώς ελεύθερα θα μπορούν να αποδώσουν τα μέγιστα -κατ’ εκείνους- αφού δε θα έχουν άλλες υποχρεώσεις.
8. Η καταγωγή μας
Ο πιο βασικός λόγος για να κρύψει κάποιος την καταγωγή του είναι ο φόβος. Φόβος για το ότι μπορεί να μην προέρχεται από ένα φιλόξενο περιβάλλον. Φόβο για το ότι μπορεί να βρίσκεται σ’ ένα αφιλόξενο περιβάλλον. Φόβο για τον ρατσισμό ή τον αποκλεισμό που μπορεί να δεχτεί. Φόβο για το αν θα διωχθεί. Κι όλα για ένα πράγμα που κουβαλά μαζί του από τη γέννα.
9. Προηγούμενες μας σχέσεις
Όταν μπαίνουμε σε μια νέα ερωτική σχέση συνήθως αποφεύγουμε να συζητήσουμε με τον σύντροφό μας για της σχέσεις μας στο παρελθόν για να μην κριθούμε αρνητικά και μας απορρίψει, καθώς και λόγω της ανασφάλειας που νιώθουμε ότι αν αναφέρουμε τις προηγούμενεέ μας σχέσεις, μπορεί αυτό να επηρεάσει την τωρινή κι εν τέλει να τη φθείρει.
10. Ο τρόπος που περιγράφουμε τα γεγονότα
Στις νέες μας γνωριμίες συνήθως είτε δημιουργούμε πλαστές ιστορίες ή αλλοιώνουμε την πραγματικότητα βάζοντας σάλτσες, απλώς και μόνο για να δείχνουμε πιο ενδιαφέροντες στα άτομα γύρω μας και για να καταφέρουμε να κερδίσουμε την αγάπη και τον θαυμασμό τους.
Όλα αυτά τα μυστικά μας λοιπόν που τείνουμε να κρατούμε για εμάς ή λέμε ψέματα γι’ αυτά, καθορίζουν τον τρόπο που νιώθουμε εμείς για τον εαυτό μας αλλά ταυτόχρονα καθορίζονται κι από τον τρόπο που μας βλέπει η κοινωνία. Κι ίσως αν αρχίζαμε απλώς να λέμε αλήθειες, να μην υπήρχε κάποτε κανένας άλλος δρόμος, πέραν της αποδοχής. Γιατί μόνο αυτή θα ξέραμε.
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Στέλιος Στυλιανού
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
