Το εισιτήριο για Κύπρο βγάλ' το χωρίς επιστροφή

«Σαν την Κύπρο εν έσιει», ελληνιστί σαν την Κύπρο δεν έχει. Αυτό θα σου έλεγε σίγουρα κάποιος που έχει γεννηθεί κι έχει μεγαλώσει σε αυτό το μικρό μα κατά τ’ άλλα πανέμορφο νησί της Μεσογείου. Τόσο μικρό μα γεμάτο με ομορφιές, που ακόμα κι εμείς εδώ -μιλάω σαν γνήσια Κύπρια-, δεν εκτιμούμε πολύ συχνά.

Ωστόσο, αν και γεμάτο μικρά προβλήματα -όπως κάθε άλλη χώρα άλλωστε-, κατάλαβα πόσο ωραίο είναι αυτό το νησί όταν έφυγα στα 17 μου για σπουδές στο εξωτερικό. Ξεχνάω μερικές φορές ότι εδώ μεγάλωσα, εδώ ερωτεύτηκα για πρώτη φορά, εδώ έκανα φίλους και έχτισα παρέες, εδώ έμαθα αρκετά από όσα κουβαλάω μαζί μου τόσα χρόνια. Και δεν είμαι η μόνη που ενίοτε έχει την τάση να ξεχνάει τις ρίζες της. Αν έχεις φύγει για να σπουδάσεις, να δουλέψεις, γιατί αποφάσισες να γίνεις ερωτικός μετανάστης ή γιατί στη βίδωσε να ζήσεις εκτός της χώρας σου, καταλαβαίνεις απόλυτα γιατί κάποιες φορές η μνήμη μου γίνεται επιλεκτική όσον αφορά στον τόπο μου.

Οι περισσότεροι από εμάς που είμαστε με μια βαλίτσα μονίμως στο χέρι, βλέπουμε τη χώρα που μεγαλώσαμε ως το σημείο στο οποίο δε θα επιτρέψουμε ποτέ. Είναι για εμάς εκείνο το μέρος από το οποίο παλέψαμε για να φύγουμε, για να γίνουμε καλύτεροι, δυνατότεροι και για να ανοίξουμε τα φτερά, τα μάτια και τα μυαλά μας. Γι’ αυτό κι όταν κάποτε επιστρέφουμε όλα μας φαίνονται περίεργα. Όταν πάρουμε μια ανάσα όμως η μνήμη επανέρχεται και βλέπει όλα εκείνα που οι άλλοι αγαπούν στη χώρα μας.

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι τουρίστες τρελαίνονται με τον τόπο σου; Γιατί εγώ το έχω κάνει, κι όταν άρχισα να βλέπω την Κύπρο σαν ένας τουρίστας πια, ανακάλυψα όλα όσα οι άλλοι ταξίδευαν μίλια για να δουν. Η Κύπρος βρίσκεται ανατολικά της Ελλάδας και για τους περισσότερους μοιάζει καταπληκτικά με εκείνη. Άδικο δεν έχουν γιατί μιας που μοιραζόμαστε κατά βάση την ίδια γλώσσα, θρησκεία, ήθη κι έθιμα, μοιραζόμαστε και την ίδια νοοτροπία, φιλοξενία κι ιδιοσυγκρασία.

Οι μεγαλύτερες της πόλεις όπως η Λευκωσία, η Λεμεσός, η Λάρνακα κι η Πάφος δεν είναι οι μόνοι προορισμοί που μπορείς να εξερευνήσεις ώστε να πάρεις μια γεύση από το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου. Υπάρχουν δεκάδες άλλα μικρά χωρία μες στα οποία ίσως και να φαίνεται καλύτερα η κουλτούρα κι η ιστορία της χωράς, μιας και οι μεγαλουπόλεις της άρχισαν κι αυτές να αλλοιώνονται στο βωμό της ανάπτυξης και του τουρισμού. Παρόλα αυτά, στην Πάφο πρέπει να επισκεφτείς την Πέτρα του Ρωμιού και να απολαύσεις τα γκράφιτι που στολίζουν την πόλη, στη Λεμεσό να δεις το Αρχαίο Θέατρο του Κουρίου και να περπατήσεις στο Μόλο, στη Λάρνακα να περπατήσεις από τις Φοινικούδες μέχρι την παραλία του Μακένζυ και να απολαύσεις τον καφέ σου σε ένα από τα όμορφα μπιτσόμπαρα και στη Λευκωσία να δεις τα Ενετικά Τείχη και το Άγαλμα της Ελευθερίας.

Το νησί αυτό λοιπόν έχει χρόνια ιστορίας πίσω του. Δεκάδες κατακτητές θέλησαν να το κάνουν δικό τους χαράσσοντας την ιστορία αυτού του τόπου παντού, αφήνοντας κατάλοιπα που μέχρι και σήμερα φανερώνουν το πόσο σημαντικό ήταν γεωγραφικά κι όχι μόνο. Οι πόλεις του είναι γεμάτες από μνημεία που θυμίζουν την τότε εποχή κι αν και αναπτύχθηκαν αρκετά, σε κάθε μια από αυτές ξεχωριστά θα βρεις κάτι να σου θυμίζει τον καιρό εκείνο που όλα ήταν λιγάκι πιο απλά. Κτίρια που έμειναν για να κρατάνε τα θεμέλια του πώς ήταν η χώρα κάποτε, κάστρα γεμάτα ιστορίες, στρατόπεδα -γιατί ακόμα χρειάζεται να κρατάνε τα πλήθη ήρεμα- και κάπου εκεί στη μέση μια «πράσινη γραμμή» να χωρίζει τούτον εδώ τον τόπο στα δύο!

Κάποτε, μες στις εκδρομές στο βουνό, τις υπέροχες καλοκαιρινές μέρες στη θάλασσα και τα μπόλικα καφέ της, ξεχνάς ότι χαίρεσαι από αυτό τον τόπο μόνο το ένα του κομμάτι. Δε σε πειράζει, δε σε ενοχλεί πια, διότι έχεις τόσα να δεις και να κάνεις στην ελεύθερη πλευρά του νησιού που δε θα σε αφήσει ποτέ παραπονούμενο. Κι αν ενδιαφέρεσαι να εξερευνήσεις και την άλλη πλευρά έχεις κάθε δικαίωμα να το κάνεις περνώντας απέναντι από την περιβόητη «πράσινη γραμμή» κι εξερευνώντας ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια του νησιού.

Ωστόσο, ξέρεις ποιο είναι το μεγάλο μυστικό της Κύπρου; Πως φτάνοντας εδώ δε χρειάζεσαι τίποτα περισσότερο από καλή παρέα κι ένα αυτοκίνητο για να καταφέρεις να φτάσεις απ’ άκρη σ’ άκρη και να ζήσεις όλα όσα έχει να σου προσφέρει. Θα βγεις στο βουνό του Τροόδους να δεις τα δάση και να αναπνεύσεις καθαρό αέρα, θα κατέβεις στα πιο κάτω χωριά να δοκιμάσεις τις τοπικές λιχουδιές και να περπατήσεις με ένα καφέ στο χέρι στα στενοσόκακα παρέα με τους κατοίκους, θα βάλεις το μαγιό σου και θα κάνεις βουτιές στα καταγάλανα νερά και στις παραλίες της Αγίας Νάπας κρατώντας ένα κοκτέιλ στο χέρι και ξεχνώντας για λίγο τα προβλήματά σου. Θα χορέψεις, θα μεθύσεις με ζιβανία, θα διασκεδάσεις, θα ερωτευτείς και θα αγαπήσεις τα δεκάδες μπαράκια, καφές κι εστιατόρια, γιατί σαν μεσογειακός λαός κι εμείς ξέρουμε από καλό φαγητό και καλή παρέα. Θα νιώσεις το αίσθημα της φιλοξενίας όπου κι αν πας και σίγουρα φεύγοντας θα θελήσεις να ξανά επιστρέψεις.

Όποια εποχή κι αν επιλέξεις να ταξιδέψεις στην Κύπρο δε θα μείνεις σίγουρα με μισές εμπειρίες. Δε θα σου πω ότι είναι ο ιδανικότερος προορισμός, γιατί έχει θέματα κι αυτός δικά του να λύσει. Και ποια χώρα δεν έχει άλλωστε; Αυτό που θα σου πω όμως, είναι πως η Κύπρος, είναι το χρυσοπράσινο φύλλο που είναι ριγμένο στο πέλαγος, όπως λέει το άσμα, είναι ένας παράδεισος για όλα τα γούστα!

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!