Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που θα θέλαμε ν’ ανοίξει η γη να μας καταπιεί. Η φράση «σ’ αγαπάω, αλλά…» είναι μια από αυτές τις στιγμές. Είναι από εκείνες τις φράσεις που προκαλούν αμηχανία αλλά κυρίως απορία. Τι να είναι αυτό το «αλλά» που ακολουθεί; Τι θ’ ακούσω;
Όπως και να ‘χει το πράγμα, ένα «σ’ αγαπάω, αλλά» έχει τη δύναμη να γκρεμίσει πολλά. Όνειρα, ελπίδες, σίγουρες και δεδομένες καταστάσεις και κυρίως σχέσεις. Γιατί μπορεί μετά απ’ αυτό το «αλλά» να μην ακολουθεί πάντα κάτι δυσοίωνο. Μπορεί αυτό που έπεται ενός «αλλά» να είναι κάτι θετικό ή όμορφο ως έννοια. Όμως μια σχέση ταράζεται και κλονίζεται από ένα φαινομενικά ακίνδυνο «αλλά» που έρχεται άλλοτε να εκθρονίσει κι άλλοτε να ταρακουνήσει –έστω και με έναν παράδοξο τρόπο- το παντοδύναμο «σ’ αγαπώ».
«Σ’ αγαπάω, αλλά… δε θέλω να είμαστε πια μαζί»
Ακούγεται καταστροφικό και μπορεί να είναι. Είναι η φράση «χυλόπιτα» σε φαντεζί περιτύλιγμα; Είναι η απόρριψη; Μετά από μια τέτοια δήλωση θα θέλεις μάλλον να σκεφτείς γιατί άκουσες αυτό που άκουσες. Γιατί δεν είδες τα σημάδια ώστε να έχεις προβλέψει κατά κάποιο τρόπο την αντίδρασή σου. Αν εσύ έκανες τη κίνηση να το πεις, εύχομαι οι λόγοι να ήταν πειστικοί γιατί μετά από μια τέτοια κίνηση δεν υπάρχει συνήθως γυρισμός. Επειδή όμως ένα νόμισμα έχει πάντα δυο όψεις, μπορεί τελικά να μην είναι και τόσο καταστροφικό. Πόσες σχέσεις συνεχίζονται για το θεαθήναι και τα μάτια του κόσμου. Πόσα «αλλά» καταπιέζονται για να μην ειπωθούν ποτέ κάνοντας ίσως μεγαλύτερο κακό παρά καλό. Τα πάντα έχουν δυο όψεις.
«Σ’ αγαπάω, αλλά… νιώθω πως δεν ακούγομαι στη σχέση»
Σε μια σχέση τα θέλω κι οι επιθυμίες πάνε κι έρχονται. Κι είναι λογικό. Το παράλογο είναι να ικανοποιούνται επί μονίμου βάσεως τα θέλω της μια πλευράς. Αν δεν υπάρχει ισορροπία, αν θεωρείς δεδομένο πως τα δικά σου θέλω υπερισχύουν σε σημασία από αυτά των άλλων, τότε δε θ’ αργήσει η στιγμή που θα φτάσει στ’ αυτιά σου αυτό το «αλλά». Αν είσαι το άτομο που το είπε σε κάποιον, σου αξίζουν συγχαρητήρια αφού έθεσες όρια σε κάτι που μάλλον σε ενοχλεί. Περιφρουρείς επομένως αυτά που αξίζεις.
«Σ’ αγαπάω, αλλά…με πνίγει το για πάντα»
Όταν μια σχέση έχει προχωρήσει κι όλα βαίνουν καλώς, η ιδέα του να είναι μια σχέση ζωής ενδεχομένως να φλερτάρει όλο και πιο πολύ με το μυαλό. Θέλεις να περνάς την κάθε σου ημέρα με το άτομο που σου δίνει λόγους για να την ξεκινήσεις με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Θέλεις να μην έχετε απόσταση. Θέλεις να ζήσετε μαζί. Πολύ ωραία όλ’ αυτά αλλά δεν υπογράφονται. Αν λοιπόν άκουσες αυτή την πρόταση κράτησε στο μυαλό πως δεν ήρθε η καταστροφή του κόσμου. Αν εσύ χάρισες αυτή την ιδέα σε κάποιο άτομο, ελπίζω να κατάλαβε την ουσία του πράγματος.
«Σ’ αγαπάω, αλλά… δεν αγαπώ τον εαυτό μου»
Έχουμε ξαναπεί πόσο σημαντικό είναι το να διατηρούνται οι ισορροπίες μεταξύ των συντρόφων. Αγαπάω κάποιον δε σημαίνει «με βάζω» σε αναμονή. Το ν’ αγαπάς είναι το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο. Το να σ’ αγαπούν είναι επίσης μοναδικό. Όμως, για να μπορούμε να έχουμε και τα δυο, πρωτίστως μαθαίνουμε ν’ αγαπάμε τον εαυτό μας. Από το μέσα μας ξεκινάνε όλα. Ναι, σ’ αγαπώ αλλά μαθαίνω να αγαπώ εμένα, να μου δίνω ευτυχία και να μπορώ μέσα από αυτό να δίνω πολλά στη σχέση μου. Είναι πολύ εγωιστικό να πιστεύουμε πως γινόμαστε ευτυχισμένοι μόνο αν οι άλλοι μας χαρίζουν ευτυχία κι αγάπη.
«Σ’ αγαπάω, αλλά…φοβάμαι»
Σ’ αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ένα «αλλά» λιγάκι διαφορετικό από τα παραπάνω. Είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς πως αγαπάς κι αυτό σ’ αλλάζει ως άνθρωπο. Κι είναι καλό το να ωριμάζουμε μέσα από μια αγάπη, ανθρώπινο επίσης να τρομάζουμε με την αλλαγή. Οι αλλαγές δεν είναι πάντα ευπρόσδεκτες και προκαλούν αναστάτωση, ακόμη κι αυτές που έχουν κάνουν με την αγάπη που νιώθουμε για κάποιον.
Αν τελικά σκέφτεσαι πως κάποιο από τα παραπάνω «αλλά» δε θα έπρεπε να στέκεται πλάι σ’ ένα «σ’ αγαπώ», τότε δεν έχεις αντιληφθεί την αξία και των δύο. Στην ουσία το ένα δεν αναιρεί πάντα το άλλο. Υπάρχουν στιγμές που το ένα συμπληρώνει το άλλο. Κάτι σαν το αλάτι και το πιπέρι. Το ένα το χρειαζόμαστε στη ζωή, το άλλο με την έντονη παρουσία του θα ζωηρέψει, θα ταρακουνήσει, θα αμφισβητήσει και θ’ αποδείξει αν αντέχουμε ή κατά πόσο οι άλλοι αντέχουν.
Γι’ αυτό, «σ’ αγαπώ, αλλά… θα πω μόνο αλήθειες». Αφιερωμένο.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
