Αναμφίβολα είναι απαγορευτικό κι απαράδεκτο να δικαιολογούμε όσους τείνουν να ξεσπούν τον θυμό ή τη δυσαρέσκειά τους με εκφράσεις και λέξεις μίσους. Κι είναι πολλές οι φορές που περνούν στα ψιλά γράμματα γιατί «έλα μωρέ, μια κουβέντα σου είπε, δε σε έδειρε κιόλας» και «μην κάνεις σαν μωρό επειδή σου είπε και δυο λόγια παραπάνω». Η λεκτική βία είναι εξίσου κακοποιητική με τη σωματική και καμιά φορά γίνεται ικανή να προσβάλλει και να πληγώσει περισσότερο. Ίσως σκεφτείς πως αυτά τα πράγματα στις μέρες μας είναι δεδομένα κι η αλήθεια είναι πως ναι, θα έπρεπε να είναι. Ωστόσο, δεν είναι από όλους κατανοητό ότι πρέπει να προσέχουμε τι λέμε, ούτε του αποδίδουν όλοι τη σημασία που του αναλογεί.
Δεν είναι κι εύκολο να μένεις αλύγιστος όταν ο άλλος πετάει ανελλιπώς βρισιές ή προσβολές στο πρόσωπό σου, είναι εφικτό όμως να μάθεις να διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις αυτές διατηρώντας την ψυχραιμία σου και μην αφήνοντάς τις να σε διαπεράσουν. Αρχικά, αναλογίσου πόσο πραγματικά σε νοιάζει η γνώμη εκείνου που στέκεται απέναντί σου και σου επιτίθεται. Το άτομο που σε προσβάλλει είναι σημαντικό για σένα; Αν ναι, τότε οφείλεις να εξηγήσεις ξεκάθαρα και χωρίς καθόλου ντροπή ή ενοχές, πως ο τρόπος που σου εκφράζει όσα νιώθει είναι υπερβολικός, αγενής και χωρίς σεβασμό. Αν ήταν η «κακιά η ώρα» που έτυχε να σου φωνάξει επειδή είχε τα δικά του προβλήματα και ζητήσει συγγνώμη λέγοντάς σου πως κατάλαβε το λάθος του, τότε -αν σου φαίνεται κι εσένα σωστό- μπορείς να δώσεις μια ακόμη ευκαιρία να σου αποδείξει ότι δεν είναι ο άνθρωπος που σκόπιμα λέει λόγια να σε πληγώσει. Αν πάλι δεις ότι αυτό επαναλαμβάνεται, ίσως πρέπει ν’ αναθεωρήσεις την αξία της ύπαρξης του ατόμου αυτού στη ζωή σου.
Βασικό επίσης είναι να θυμάσαι πως όλα όσα βγαίνουν από το στόμα του και σε πληγώνουν, το πιο πιθανό, αν όχι σίγουρο, είναι ότι δεν αφορούν εσένα, αλλά θέματα άλυτα, τραύματα, ανασφάλειες, είτε λανθάνουσες αντιλήψεις του ατόμου που επιλέγει να σου επιτεθεί λεκτικά. Στη συνέχεια κι αφού πετύχεις να αποστασιοποιηθείς από όσα ακούς, χρησιμοποίησε τη φαντασία σου και σκέψου πως το άτομο απέναντί σου, αντί γι’ αυτές τις λέξεις, βγάζει άναρθρες κραυγές. Με λίγα λόγια ξεστομίζει πράγματα που δε βγάζουν νόημα και δε σημαίνουν κάτι. Αναλογίσου, μικραίνοντας τη σημασία και την αξία μιας λεκτικής επίθεσης, πόσο ανούσιο είναι εν τέλει, να γεμίσεις τον εαυτό σου με όλες αυτές τις λέξεις, που δε θα σου προσφέρουν ποτέ τίποτα παρά μόνο θλίψη κι απογοήτευση.
Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάς, είναι πως εσύ σε ορίζεις. Μπες στη διαδικασία να εκτιμήσεις τα καλά χαρακτηριστικά σου, κι ύστερα νιώσε περήφανος γι’ αυτά. Για να μπορέσεις να πεις με σιγουριά «ξέρω ποιος είμαι», πρέπει ωστόσο να μπορείς ν’ αναγνωρίζεις και τα ψεγάδια σου, που σαφώς δεν έχει καμία σχέση με το να σου επιτίθεται κάποιος λεκτικά για το οτιδήποτε, είτε αποτελεί ατού είτε ψεγάδι. Κράτα το ανάστημά σου και την αυτοπεποίθησή σου ψηλά, όσο κι αν παλεύει να στα ρίξει ο απέναντι με τις λέξεις του. Μην κάθεσαι να προσπαθείς να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας, καλύτερα εστίασε στο κίνητρο εκείνου που σου κάνει την επίθεση, έτσι ώστε να διαβάσεις πίσω από τις ανούσιες λέξεις που σου λέει.
Μην ξεχνάς ότι ακόμη κι αν καταφέρεις να βρεις την εσωτερική σου δύναμη, κάποιοι άλλοι ίσως δεν τα έχουν καταφέρει ακόμα κι αυτοί οι άλλοι, όταν βρεθούν σε θέση άμυνας, ίσως χρειαστούν τη βοήθειά σου. Μην κλείνεις τα μάτια σου και χρησιμοποίησε τη δύναμή σου για να βοηθήσεις κάποιον που θέλει μια ώθηση να βρει τη δική του. Απέναντι στη λεκτική βία δε θα μείνουμε άλλο θεατές, γιατί ο φόβος πάλιωσε. Κι ήρθε η ώρα να φύγει.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ελένη Τ.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
