Πόσες φορές στη ζωή μας, έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να παραπονιέται; Πόσες φορές έχουμε γκρινιάξει για τη δουλειά στην οποία είμαστε, για τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας ή τις καθημερινές ατυχίες μας; Μάλλον αρκετές φορές. Γιατί επιλέγουμε όμως να συνεχίσουμε να γκρινιάζουμε για τη ζωή που έχουμε και δεν κάνουμε κάτι για να την αλλάξουμε; Είναι επιλογή μας τι έχουμε γύρω μας.
Όλα είναι επιλογή μας. Είναι δική μας επιλογή να είμαστε στη δουλειά που είμαστε. Είναι επιλογή μας να έχουμε τους φίλους που έχουμε και τις σχέσεις που διατηρούμε. Αν λοιπόν, δούμε πως τελικά κάτι δε μας κάνει, γιατί πολύ απλά δε φεύγουμε; Οτιδήποτε δε μας γεμίζει, αρκεί να πάρουμε την απόφαση και να αποχωρίσουμε. Να φύγουμε από τη δουλειά, να διακόψουμε τη σχέση και να απομακρυνθούμε από «φίλους» που πλέον δε μας κάνουν. Σίγουρα θα έχουμε δώσει παραπάνω από μια ευκαιρία στον καθέναν από αυτούς. Όμως μια ευκαιρία αρκεί. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μη χρειαζόταν και καμία.
Έχεις σκεφτεί ποτέ πως θέλουμε διακοπές από τη ζωή μας, επειδή οι ίδιοι φροντίσαμε να μας είναι απαραίτητο αυτό το διάλειμμα;
Εμείς κουραζόμαστε στη δουλειά, εμείς αναλωνόμαστε σε σχέσεις που δε μας αξίζουν και εμείς έχουμε άτομα δίπλα μας που δε μας εκτιμούν και δε μας σέβονται. Για αυτό, πριν γεμίσουμε τη ζωή μας με πράγματα που δε μας χρειάζονται θα πρέπει να σκεφτούμε το δικό μας καλό.
Γιατί να υποκύπτουμε στο φόβο πως δε θα πετύχουμε; Γιατί δεν κατανοούμε πως αποτυγχάνουμε πραγματικά μόνο όταν δεν προσπαθούμε και δε ρισκάρουμε;
Αν είχαμε στη ζωή μας ό,τι θέλαμε και ό,τι μας γέμιζε, θα θέλαμε να ξεφύγουμε από αυτή; Μάλλον όχι. Όχι πως δε θα σκεφτόμασταν την ξεκούραση και τα ταξίδια πάλι. Όμως θα ήταν διαφορετικό. Δε θα χρειαζόμασταν το διάλειμμα, θα το θέλαμε. Θα είχαμε δίπλα μας «δικούς μας» ανθρώπους, που μας ευχαριστούν και δίπλα τους δε θα σκεφτόμασταν πώς θα μιλήσουμε και πώς θα φερθούμε. Θα είχαμε μια δουλειά στην οποία θα ήμασταν πραγματικά παραγωγικοί και δε θα εργαζόμασταν σαν ρομπότ πάνω σε κάτι που δε μας αρέσει μόνο και μόνο για να έχουμε ένα μισθό. Θα ξυπνούσαμε με όρεξη για να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν και μας γεμίζουν. Θα είχαμε τη δύναμη να κάνουμε καινούργια όνειρα, να γνωρίσουμε νέους φίλους, να ξεκινήσουμε νέες δραστηριότητες, να πάμε σε καινούργια μέρη.
Τι πιο ωραίο από το να ξυπνάς και να ζεις τη ζωή που σαν μικρό παιδί ονειρευόσουν;
Το όνειρο από την πραγματικότητα απέχει μονάχα ένα βήμα. Κι αυτό το βήμα είναι η απόφαση. Η απόφαση που θα πάρεις για να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα. Η απόφαση να διώξεις από δίπλα σου αρνητικά άτομα και άτομα που δε θέλουν το καλό σου. Η απόφαση να κάνεις μια δουλειά που σε γεμίζει. H απόφαση να δουλέψεις περισσότερο, να προσπαθήσεις πιο σκληρά, πιο έξυπνα. Όλα είναι στο δικό σου χέρι και στο χέρι κανενός άλλου.
Να φτιάχνεις τη ζωή σου όπως τη θες εσύ. Χωρίς να σε νοιάζει τι θα πει ο γύρω κόσμος. Χωρίς να σε νοιάζουν οι απόψεις των άλλων. Είναι δική σου η ζωή και για σένα και μόνο να τη χτίσεις όπως εσύ αισθάνεσαι καλύτερα. Και αφού θα τη χτίσεις όπως εσύ επιθυμείς, γέμισέ τη και στόλισέ τη με όσα εσύ αγαπάς και θέλεις να βλέπεις καθημερινά. Για τα υπόλοιπα δεν υπάρχει χώρος. Γιατί άλλωστε αν δε ζεις αυτό που εσύ θες, έρχεσαι στη θέση να ζεις τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Ενός ανθρώπου, που το παιδί μέσα σου δε θα αναγνώριζε.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαρίλια Μυστεγνιώτου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
