Από τα φοιτητικά μας χρόνια μέχρι και την ώριμη ηλικία μας, έχουμε σίγουρα κρατήσει στη μνήμη μας τα πιο γερά και δυνατά μας μεθύσια. Τα περισσότερα –αν όχι όλα- έχουν γίνει με δυναμικές παρέες φίλων που ποτέ δε μας παρεξήγησαν και κάποια έχουν προλάβει κι αποτυπωθεί στο φακό του κινητού ή της φωτογραφικής μηχανής. Αυτές λοιπόν οι αξέχαστες στιγμές έχουν με τα χρόνια αποκτήσει και κάποιους κανόνες, όσον αφορά στο τι οφείλεις να κάνεις μετά το μεθύσι. Κι αυτούς τους κανόνες μπορούν να σου τους επιβεβαιώσουν αναρίθμητοι φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι, παλιοί συμφοιτητές, αιώνιοι φοιτητές, γείτονες και πολλοί άλλοι.
Κανόνας #1: Μπουγάτσα ή πατσάς επιβάλλονται
Στο Πουέρτο Ρίκο, για να διαχειριστούν το μεθύσι, τρίβουν φρέσκο κίτρο στις μασχάλες τους. Στην Ελλάδα πιο πιθανό είναι να βρεις μπουγατσατζίδικο ανοικτό παρά κίτρο στις 6 η ώρα το πρωί. Άλλωστε, τα μαγαζιά after κι οι μπουγατσερί δεν έχουν σταματήσει ποτέ να λειτουργούν από νωρίς το πρωί και να χάνουν την αξία τους- άσε που συχνά χτίζονται δίπλα-δίπλα να μην ψάχνεσαι. Μετά από ένα καλό μεθύσι η όρεξη ανοίγει -σάμπως κλείνει και ποτέ- κι εκεί το στομάχι θέλει ηρεμία. Και φυσικά, η ηρεμία επέρχεται με τον πατσά, παραδοσιακό έδεσμα από την εποχή των παππούδων μας. Βέβαια δεν είναι όλοι φαν των εντοσθίων και κάποιοι τη σούπα την έχουν συνδυάσει με φαγητό νοσοκομείου. Γι’ αυτούς όμως, η λύση έρχεται από τον Βορρά κι ακούει στο απολαυστικό όνομα «μπουγάτσα» –κυρίως γλυκιά με άχνη και κανέλα- η οποία κάνει παρέα σχεδόν πάντα με σοκολατούχο γάλα. Αν βέβαια αυτός ο κανόνας σας φαίνεται δύσκολος, μπορείτε να δοκιμάσετε το αντίστοιχο φαγητό που τρώνε στη Σικελία μετά το μεθύσι, το οποίο δεν είναι άλλο από τα γεννητικά όργανα του ταύρου αποξηραμένα στον ήλιο.
Κανόνας #2: Στείλε ένα μήνυμα, ένα γράμμα
Όποιος δεν το έχει κάνει να σηκώσει το χέρι! Κι αν το σηκώσει, τότε να το γυρίσει και να αυτομουτζωθεί. Γιατί αν δε στείλεις τότε το μήνυμα που σου τρώει τα σωθικά και να πεις όλα αυτά που νιώθεις, τότε πότε θα το κάνεις; Αν θα είναι μήνυμα σε πρώην, σε νυν ή σε αεί, δεν έχει σημασία. Το σημαντικό είναι ότι το μεθύσι θα βγάλει στην επιφάνεια όλ’ αυτά που σε καίνε κι όσο και να φαντάζει δύσκολο, το μήνυμα θα πάει στον σωστό παραλήπτη. Τώρα, αν το διαβάσεις και κάποιος τρίτος, εκεί ναι, μπορεί να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα την επόμενη μέρα, αλλά όλα μέσα στη ζωή είναι. Σκέψου όμως γιατί να κρατάς το απωθημένο σου, αφού μπορεί να βγει στην επιφάνεια και να ηρεμήσει το μέσα σου;
Κανόνας #3: Στις αγκαλιές του Μορφέα
Πριν αναρωτηθούν κάποιοι ποιος είναι ο Μορφέας και πού δουλεύει, να ενημερώσουμε ότι μιλάμε για έναν από τους γιούς του Θεού Ύπνου και της χάριτος Πασιθέας. Το μεθύσι και το γλέντι αδειάζουν τις μπαταρίες, οπότε μια καλή φόρτιση επιβάλλεται κι αυτή πρέπει να γίνει μ’ έναν καλό ύπνο. Το καλό είναι ότι μετά το μεθύσι ο ύπνος είναι συνήθως βαρύς και τα όνειρα δεν τον ταράζουν. Το κακό είναι ότι το πρωί ξυπνάς με πονοκέφαλο, ενώ κάποιες φορές δεν είσαι σπίτι σου. Και κάποιοι δε νιώθουν άνετα να βρίσκουν αγνώστους να κοιμούνται στις σκάλες ή στον καναπέ τους. Γι’ αυτό ένα σημάδι στην πόρτα σου θα βοηθάει πάντα να βρίσκεις τον σωστό δρόμο στο κρεβάτι σου κι όχι σε κάποιο παγκάκι.
Κανόνας #4: Θ’ ανέβω και θα τραγουδήσω όπου βρω
Κάποιοι δεν το έχουν με τον χορό και κάποιοι δε βρίσκουν τα πλήκτρα, για να στείλουν ένα μήνυμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο κανόνας λέει ότι το τραγούδι επιβάλλεται. Κι εδώ δεν υπάρχουν περιορισμοί. Μπορείς να τραγουδήσεις από την Traviata του Verdi μέχρι Γιαννάκη Φλωρινιώτη. Ή ακόμα, μπορείς να καθίσεις στα σκαλιά μιας πολυκατοικίας και να τραγουδάς σαν την Τζένη Καρέζη «It’s a long way to Tipperary…» και μετά να πιάσεις το «Τρία παιδιά Βολιώτικα μας ‘κλέψαν την Αννούλα…». Η συνηθισμένη εμφάνιση αυτού του κανόνα είναι η καντάδα, οπού εκεί τα όργανα είτε υπάρχουν νοητά, είτε δεν υφίστανται καθόλου. Εδώ όμως υπάρχει ένας κίνδυνος, ειδικά όταν θέλεις να πας και να τραγουδήσεις σε κάποιον που σε εμπνέει: πρέπει μέσα στο μεθύσι να σιγουρευτείς ότι είσαι στις σωστές σκάλες ή στο σωστό μπαλκόνι, γιατί ο κουβάς με το νερό είναι ο πιο βάναυσος τρόπος να συνέλθεις από το αλκοόλ, ακόμα κι αν είσαι η μεγαλύτερη φαλτσαδούρα της περιοχής.
Κανόνας #5: Δεν ξαναπίνω
Κάθε φορά, μα κάθε φορά, για να γραφτεί ένα μεθύσι στην Ιστορία, πρέπει την επόμενη μέρα να πέσει στο τραπέζι η υπόσχεση «Δε θα το ξανακάνω αυτό το μεθύσι ποτέ». Είναι αυτός ο κανόνας που διέπει όλους τους προηγούμενους κι είναι αυτή η συνήθεια που θα σε κάνει να θυμάσαι μια ζωή τι έκανες το προηγούμενο βράδυ. Κι εδώ, έχουμε το μόνο σημείο όπου το «δεν» δε δηλώνει άρνηση. Αντιθέτως είναι μια υπόσχεση ότι θα ξανατραγουδήσεις στη βροχή και θα ξαναπιάσεις κάποια στιγμή συζήτηση με το μπουκάλι της ρετσίνας. Μπορούν να στο εγγυηθούν όλοι όσοι σε ξέρουν καλά, αλλά κι όσοι έβγαλαν αυτούς τους κανόνες.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου