7 ανεκπλήρωτοι έρωτες θεών κι ημίθεων

Είναι θαύμα πόσο λίγο έχει αλλάξει το ανθρώπινο σύμπαν, από τότε που ο Σοφοκλής μίλησε για τον έρωτα κι ο Όμηρος για έναν πόλεμο που ξεκινά απ’ αυτόν. Ο έρωτας είναι η ζωή ή αλλιώς είναι αυτό που είπε ο Φρόιντ, “Si vis vitam, para mortem”, δηλαδή αν θέλεις ζωή, να προετοιμάζεσαι για τον θάνατο.

Οι αρχαίοι πάλι, κάτι πρέπει να είχαν καταλάβει, γι’ αυτό και δίπλα στον όμορφο ανοιχτόχρωμο θεό βάλανε κι έναν μελαχρινό αδερφό. Σύμφωνα λοιπόν με τον μύθο, η Αφροδίτη κοιτούσε προβληματισμένη τον μικρό ξανθό Έρωτα που δεν αναπτυσσόταν, διατηρώντας το μέγεθος που είχε όταν γεννήθηκε. Τότε, η θεά Θέμιδα είπε να τη βοηθήσει. «Αφροδίτη, πρέπει να κατανοήσεις τη φύση του παιδιού σου. Ο Έρωτας μπορεί να γεννηθεί από μόνος του αλλά δεν μπορεί ν’ αναπτυχθεί μόνος του. Χρειάζεται έναν αδερφό, τον Αντέρωτα. Τα δύο αδέρφια θα έχουν την ίδια φύση κι η ανάπτυξή τους θα είναι αλληλοεξαρτώμενη. Όσο θα είναι μαζί θ’ αναπτύσσονται. Εάν, είτε ο ένας είτε ο άλλος μείνει μόνος του κι οι δύο θα χαθούν.» Έτσι κάπως, οι αρχαίοι Έλληνες, οι θεοί κι οι θεές, οι ήρωες κι οι ηρωίδες, ζούσαν  σ’ έναν κόσμο γεμάτο με προδοσία και πολύ έρωτα.

Ποιος είναι λοιπόν όμως, αυτός ο φτερωτός που έχει κρυφτεί κάτω από τη σκιά του αδερφού του; Ένας μικρός είναι, μελαχρινός και ζωσμένος κι αυτός με βέλη. Άλλου τύπου όμως. Σαν αυτά που αφήνουν ανεκπλήρωτους, ανολοκλήρωτους, μονόπλευρους κι εκδικητικούς έρωτες. Ό,τι προκαλεί κι αυτός στον νου, αδιαμφισβήτητο, αλλά δεν είναι ούτε ξεκάθαρο ούτε αμοιβαίο. Είναι κάπως σκιερός, και κάπως μυστικός, σκοτεινός ίσως. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μ’ αυτόν τ’ αποφεύγεις τα ύψη. Βάλλεται, λοιπόν, από ερωτικό παλμό η αρχαιότητα. Οι ερωτικές περιπέτειες πολλές κι ανάμεσά τους κι οι ανεκπλήρωτες. Ιδού λοιπόν κάποιες με όχι και τόσο ευτυχισμένο τέλος.

Απόλλωνας και Δάφνη

Αν κι ήταν ο ωραιότερος των θεών, δεν είχε ιδιαίτερη τύχη στον έρωτα. Ο μύθος γνωστός. Τη βλέπει και θαμπώνεται. Αυτή αρνείται τον έρωτά του και κρύβεται στο δάσος. Τότε εκείνος την κυνηγά, αλλά η Δάφνη, επ΄ουδενί, ν’ ακούσει. Ζητά από τον πατέρα της -τον ποταμό Πηνειό- να τη μεταμορφώσει. Αυτός της κάνει το χατίρι και την κάνει δέντρο -δάφνη- στις όχθες του ποταμού. Κι η κατάληξη στους παρακάτω στίχους του Οβιδίου.

«Μα ο Θεός δεν έπαψε και τώρα να τη θέλει. Το δέντρο σαν πλησίασε τ’ αγγίζει με το χέρι και κάτω απ’ τον λεπτό φλοιό ακούει την καρδιά της. Σφιχταγκαλιάζει τα κλαδιά, φιλάει τον κορμό της, σαν να ‘χε σάρκα και οστά, μ’ αυτός τον αποφεύγει.»

Πόσο ασφαλής αισθάνεσαι στη σχέση σου;

Κάνε τώρα το τεστ!

Αινείας και Διδώ

Ο Αινείας ήταν γιος της Αφροδίτης και πολέμησε στο πλευρό των Τρώων -και μάλιστα λέγεται ότι υπήρξε ο γενναιότερος των συμμάχων. Μετά την πτώση της Τροίας, βρίσκει καταφύγιο στην Καρχηδόνα. Εκεί βασίλευε η Διδώ. Με τη βοήθεια της μητέρας του, η βασίλισσα ερωτεύτηκε τον Αινεία και του παρείχε την προστασία που χρειαζόταν. Ο μύθος συνεχίζει, με τους δύο τους να έχουν βγει για κυνήγι, όταν ξεσπά μια καταιγίδα. Ψάχνοντας για καταφύγιο, τρυπώνουν σε μια σπηλιά κι εκεί μέσα ολοκληρώνουν τον έρωτά τους. Αυτή το εξέλαβε σαν επισφράγισμα της αγάπης τους, αυτός όμως είχε άλλα σχέδια. Όταν η Διδώ κατάλαβε ότι δε θα σταματήσει την αναζήτηση της Ρώμης, ράγισε η καρδιά της. Κι ενώ έδωσε εντολή να κάψουν τα πράγματά του για να μη θυμάται την προδοσία, τελικά, έπεσε κι αυτή μέσα και κάηκε.

Οδυσσέας και Κίρκη

Η Κίρκη ήταν κόρη της Ωκεανίδας-Περσηίδας και του θεού Ήλιου και κατοικούσε στο νησί Αιαία. Ο Οδυσσέας τη συνάντησε κατά την επιστροφή του στην Ιθάκη.  Αυτός, δείγμα άριστου ανθρώπου, που πάνω του πατά όλη η κοσμοθεωρία των Ελλήνων. Αυτή, γυναίκα και μάγισσα, που ενώ τ’ αρσενικά λαχταράν την ηδονή της, αυτή ποθεί τον Οδυσσέα. Κι όχι μόνο το κορμί του και τη δύναμή του, αλλά και το πνεύμα του. Καθώς όμως είναι ο εξυπνότερος όλων, καταφέρνει να την κυριεύσει κι έτσι αυτή του παραδίνεται ολοκληρωτικά. Κι όλο αυτό συνέβη ενώ γνώριζε ότι, πολύ σύντομα, θα τον αποχαιρετήσει κι ο έρωτάς της θα μείνει χωρίς αντάλλαγμα.

Ταύρος και Πασιφάη

H Πασιφάη ήταν κόρη του θεού Ήλιου κι αδερφή της Κίρκης. Η ιστορία της συνδέεται με τον αφύσικο πόθο της για τον λευκό ταύρο, που έστειλε ο Ποσειδώνας στον Μίνωα, για να δείξει την εύνοιά του. Κι ενώ θα ‘πρεπε ο βασιλιάς να τον θυσιάσει προς τιμήν του, αυτός τον έβαλε στο κοπάδι του, λόγω της ομορφιάς του. Ο Ποσειδώνας προσβεβλημένος τότε, ενέπνευσε στην Πασιφάη τον έρωτα για τον ταύρο. Αυτή, στην απελπισία της, παρακάλεσε τον Δαίδαλο να τη βοηθήσει. Ο Δαίδαλος κατασκεύασε ένα ομοίωμα ξύλινης αγελάδας -κούφιας εσωτερικά- που ήταν τόσο τέλεια κι όμοια, που ο ταύρος ξεγελάστηκε. Από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο Μινώταυρος.

Θησέας κι Αριάδνη

Η Αριάδνη ήταν κόρη της Πασιφάης κι ετεροθαλής αδερφή του Μινώταυρου. Όταν ο Θησέας έφτασε στην Κρήτη για να σκοτώσει τον Μινώταυρο, που τρεφόταν μ’ ανθρώπινη σάρκα, αυτή τον ερωτεύτηκε και του έδωσε το κουβάρι -μίτο- για να το ξετυλίγει και να καταφέρει να βρει την έξοδο, από τους πολύπλοκους διαδρόμους του παλατιού που κρυβόταν. Ο Θησέας υποσχέθηκε να την πάρει μαζί του, πίσω στην Αθήνα, πράγμα που όπως φαίνεται τελικά δε συνέβη. Κατά την πιο διαδεδομένη εκδοχή, όταν το πλοίο του Θησέα έφτασε στη Νάξο, η Αριάδνη αποκοιμήθηκε στην ακρογιαλιά. Όταν ξύπνησε, κατάλαβε ότι το αθηναϊκό πλοίο είχε σαλπάρει, εγκαταλείποντάς την. Απαρηγόρητη και πικραμένη που πρόδωσε την πατρίδα της για έναν έρωτα ιδιοτελή, βρήκε τη γαλήνη στην αγκαλιά του θεού Διόνυσου. Ο μύθος λέει ότι ο Διόνυσος εμφανίστηκε σ’ όνειρο του Θησέα και τον διέταξε να την αφήσει πίσω. Μ’ αυτήν τη θεϊκή παρέμβαση, όλα μοιάζουν καλύτερα.

Ποσειδώνας και Καινή

Παντοδύναμος κι ωραίος ήταν κι ο θεός Ποσειδώνας, κοσμοσείστης και θαλασσοκράτορας! Είχε τύχη κι εύνοια στον έρωτα κι έπαιρνε πάντα αυτό που ήθελε. Εκτός από μία περίπτωση που έμεινε στα μισά. Η Καινή είχε πατέρα τον Λαπίθη-Έλατο και μητέρα την Ιππέα. Την ερωτεύτηκε ο θεός, που όμως ξεγελάστηκε, όταν αυτή του ζήτησε μια χάρη, πριν να του δοθεί. Ο Ποσειδώνας δέχτηκε κι έτσι δεν μπόρεσε να κάνει πίσω, όταν αυτή του ζήτησε να τη μεταμορφώσει σ’ ανδρειωμένο και δυνατό άντρα. Έτσι η Καινή, έγινε Καινέας -και μάλιστα στην Ιλιάδα αναφέρεται σ’ εκείνους τους άνδρες, που ήταν αξιότεροι από τον Αχιλλέα και τον Αγαμέμνονα. Η κατάληξή του όμως δεν ήταν κι η καλύτερη, καθώς φέρθηκε αλαζονικά κι οι θεοί τον τιμώρησαν.

Ήφαιστος κι Αθηνά

Δύο θεοί συμπληρωματικοί κι αντίπαλοι. Αυτός, ο σιδηρουργός κι ο θεός που λάμπει την ημέρα, αυτή, η προστάτιδα των σιδηρουργών κι η θεά που λάμπει στη σελήνη. Σύμφωνα λοιπόν με μια εκδοχή, ο Ήφαιστος πάντα την ποθούσε, τη γαλανομάτα. Κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, αυτή του ζήτησε να φτιάξει όπλα, αποκλειστικά γι’ αυτήν. Ο Ήφαιστος δέχτηκε, λέγοντας ότι θα το κάνει με πολλή αγάπη. Ο Ποσειδώνας όμως, ήθελε να σπάσει λίγη πλάκα κι έτσι πληροφόρησε τον Ήφαιστο, ότι και καλά η Αθηνά έρχεται να δει την πορεία των όπλων, έχοντας όμως  άγριες ερωτικές διαθέσεις. Έτσι, όταν αυτή έφτασε, αυτός την άρπαξε για να τη βιάσει. Στη διάρκεια της πάλης αυτής, η Αθηνά τον πλήγωσε με το δόρυ της και το σπέρμα του έπεσε στον μηρό της. Αηδιασμένη, το σκούπισε με μαλλί και στη συνέχεια το έριξε στη γη -Γαία- που το γονιμοποίησε. Τελικά, η Αθηνά, παρά την ταλαιπωρία της, έγινε προστάτιδα του παιδιού, το ονόμασε Εριχθόνιο και το έδωσε στην κόρη του βασιλιά Κέκροπα, για να το μεγαλώσει. Το μέρος που μεγάλωσε, ονομάστηκε Ερέχθειο.

Ανεκπλήρωτοι, ανικανοποίητοι και πολλές φορές απραγματοποίητοι κάποιοι έρωτες, ακόμα και για τους θεούς.

“Si vis vitam, para mortem”.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!