Όσοι έχουν υπάρξει σε μια σχεδόν σχέση, όσο διαφορετικές κι να ήταν οι συνθήκες στις οποίες την έζησαν -ή τη ζουν- μπορούν να συμφωνήσουν σε έναν βασικό άξονα: Η ουσία μιας δηλωμένης κι «επίσημης» σχέσης δε διαφέρει πολύ από αυτήν μιας «σχεδόν». Περνάμε ευχάριστα τον χρόνο μας με έναν άνθρωπο που απολαμβάνουμε τη συντροφιά του. Ταιριάζουμε, επικοινωνούμε, έχουμε επαφή και διασκεδάζουμε- κι ο καθείς μετά σπίτι του, στο πρόγραμμά του, με τις συνήθειές του ως την επόμενη φορά.
Μπορεί το «σχεδόν» να εξελιχθεί σε κάτι άλλο;
Παράλληλα τις ώρες που δεν είμαστε μαζί, το μυαλό μας ανατρέχει είτε στις στιγμές που μοιραστήκαμε, είτε σ’ εκείνες που θα μοιραστούμε. Ο ψυχισμός δεν προσαρμόζεται εύκολα στις δικές μας σύνθετες φράσεις. Μια πολύ εύστοχη ερώτηση, που θα μπορούσε να είναι και τροφή για σκέψη, είναι η εξής: Θα αρκούσε μια ονομασία για να επηρεάσει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την ίδια τη σχέση; Κι επιπλέον, τελικά η φράση «περνάμε καλά μαζί» δεν καλύπτει ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων;
Μην ανησυχείτε πάντως, η σχέση, όποιο επίθετο κι αν τής προσδώσει κανείς, δεν παρεξηγείται. Δεν την ενδιαφέρει πώς θα την αποκαλέσεις αρκεί να την κρατάς ζωντανή. Τώρα για τους άλλους γύρω… Για την κοινωνία, το οικογενειακό, φιλικό, επαγγελματικό περιβάλλον, ισχύει κάτι άλλο. Σε πόσα έγγραφα επιλέγουμε το έγγαμος/άγαμος καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας; Ακόμα και με τα social media, ένα χάος, μάς τα έκαναν ακόμα πιο περίπλοκα τα πράγματα με το “it’s complicated”. It’s not complicated, darling. Είναι «σχεδόν». Απλά, όμορφα και απέριττα.
Βρες εδώ το βιβλίο που θα δώσει απάντηση σε όλα όσα σκέφτεσαι για τις σχεδόν σχέσεις.
Ή κατέβασέ το σε όλες τις συσκευές σου.
Μια συζήτηση που έπρεπε να γίνει.
