Τα γεγονότα και τα πρόσωπα που προμηνύουν πως κάτι πάει λάθος και πως πρέπει ν’ απομακρυνθείς από μια κατάσταση είναι αυτά που πάντα αγνοείς, πιστεύοντας πως όλα πάνε καλά. Όταν τελικά γίνεται το κακό και τρέχεις να το σώσεις, ίσα που καταλαβαίνεις τι σου γίνεται και λες πως δεν ξέρεις από πού σου ήρθε. Όμως ήξερες πολύ καλά. Απλώς, ήταν ευκολότερο να εθελοτυφλείς.
Όλα αυτά τα σημάδια, γνωστά κι ως red flags, έχουμε την τάση να τ’ αγνοούμε, όχι γιατί απαραίτητα φοβόμαστε την αλήθεια, αλλά έτσι για την ελπίδα. Δηλαδή, όταν κάποιος που πρωτογνωρίζουμε μας λέει ψέματα, κι όλοι οι δικοί μας μάς αποτρέπουν από το να εμπιστευτούμε, εμείς προτιμάμε να πιστεύουμε τη δικαιολογία. Επιλέγουμε να διατηρήσουμε την καλή εικόνα που σχηματίσαμε εξαρχής για να μην διαψεύσουμε και την κρίση μας. Έτσι, καταλήγουμε να κρατάμε ανθρώπους στη ζωή μας αφήνοντάς τους να μας πληγώσουν στην πορεία, για κάτι εξ αρχής προβλέψιμο.
Πόσο ασφαλής αισθάνεσαι στη σχέση σου;
Κάνε τώρα το τεστ!
Μικρότεροι ήμασταν ακόμη πιο ευάλωτοι σ’ αυτό και περνούσαμε τις περισσότερές μας μέρες αγνοώντας σημάδια. Αυτό που λέγαμε για όποιον μας πλήγωνε είναι «δεν πειράζει είμαστε φίλοι», δικαιολογώντας τις χειρότερες συμπεριφορές από κάποιον, μόνο και μόνο γιατί είχε έναν τίτλο. Σαφώς, όταν ο τίτλος αυτός είναι του γονιού ή της γενικότερης οικογένειας, μπορεί να μην έχεις καν την επιλογή να τους αφήσεις, ή να είναι τόσο έντονη η διδαχή κι από τόσο νωρίς που να περαστεί ως φυσιολογικότητα. «Η μαμά θέλει το καλό σου» ή «σαν τα αδέρφια σου δε θα σε στηρίξει καμιά παρέα». Τελικά είναι εκείνοι που σου δίνουν τις χειρότερες συμβουλές και δε σ’ αφήνουν να εξελιχθείς, μα δεν κατάφερες να το δεις και να το διακρίνεις- γιατί ποιος μπορεί να αποδεχτεί ότι η οικογένειά του ζει μέσα στον χειρισμό;
Θα μπορούσαμε να πούμε πως το συναίσθημα είναι γενικότερα αυτό που μας κρατάει πίσω, είτε είναι φόβος είτε είναι αγάπη και στοργή προς το άτομο που μας δείχνει όλα όσα θα έπρεπε να είναι κόκκινα πανιά για τη σχέση μας. Αν πάλι, μιλάς σ’ έναν ερωτευμένο για να τον αποθαρρύνεις από το να ασχοληθεί με κάποιον που θέλει, είναι κυριολεκτικά σαν να μιλάς σε τοίχο. Είναι τόσο έντονη η θέληση που έχει να είναι αληθινά όσα επιθυμεί, τόσο ισχυρή η ανάγκη αυτοεπιβεβαίωσής του, που ακόμα κι όταν όλα δείχνουν το αντίθετο, εκείνος πιστεύει πως βρήκε το ιδανικό. Η ανασφάλεια παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στο να μη δεις ένα red flag, είτε μιλάμε για έρωτα είτε όχι. Πώς να δεις ότι συμβιβάζεσαι ή ότι κάνεις κακό στον εαυτό σου, όταν θεωρείς πως αυτό σου αξίζει να έχεις και πως δεν είσαι για περισσότερα;
Ο μόνος εύκολος τρόπος να διατηρήσεις το ένστικτό σου σε εγρήγορση όσον αφορά τους κινδύνους που κουβαλάει κάποιος για σένα και την ψυχολογία σου, είναι ποτέ μα ποτέ να μην υποτιμάς τον εαυτό σου, αρχικά. Το δεύτερο βήμα, είναι να αποδεχθείς πως όντως μπορεί να έχεις κάνει μια λάθος επιλογή και να ακούσεις το ένστικτό σου. Το μόνο σίγουρο είναι πως δε θα εξαπατηθείς ούτε θα συμβιβαστείς.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου