Ο ένας εξουσιάζει και ο άλλος εξουσιάζεται, γιατί εννοείται πως οι σχέσεις ενέχουν και στοιχεία επικράτησης κι εξουσίας. Κι είναι σίγουρο πως όλοι μπορούμε να μπλέξουμε σε μια σχέση με εξουσιαστικό χαρακτήρα και να δυσκολευτούμε να το αναγνωρίσουμε, γιατί νιώθουμε ανάμεικτα συναισθήματα με ένταση, τα οποία τα μπερδεύουμε με τον έρωτα.
Ο ένας είναι πιο δυνατός, ίσως οικονομικά ανεξάρτητος, με κάποια θέση εξουσίας, κοινωνικής ή επαγγελματικής, επιλέγει ανθρώπους από τον χώρο του ή με χαρακτηριστικά που θα μπορέσουν να τον κάνουν να κυριαρχήσει. Σε καμία περίπτωση η σχέση δεν ξεκινάει ισότιμα. Τα όρια είναι σαφή και ξεκάθαρα, με βαρύγδουπες δηλώσεις που δεν αφήνουν περιθώρια ελευθερίας. Σε πολλές περιπτώσεις δεν ορίζεται ούτε καν σαν σχέση, με αυτόν που ασκεί την εξουσία να πλασάρεται ως πολυάσχολος, με βαρύ παρελθόν και δυσκολία στη σύνδεση. Να το παίζει κυρίαρχος, όσο δίνει τυράκια ενδιαφέροντος, συμβουλών και μεντορικής επιρροής, με στόχο να μπερδέψει το θύμα την άσκηση κυριαρχίας με ειλικρινές ενδιαφέρον και νοιάξιμο.
Συνήθως αυτό συμβαίνει με ανθρώπους που έχουν διαφορά ηλικίας, εμπειριών και θέσης και επιλέγουν να δημιουργήσουν ένα δεσμό. Βασικός στόχος αυτών που έχουν το πάνω χέρι, είναι το άλλο άτομο να προέρχεται από «ίδιο» περιβάλλον ώστε η άσκηση του ελέγχου να είναι εφικτή και συνεχής. Και δυστυχώς, συχνά η απειλή για διαπόμπευση, καταστροφή και έντονες αντιδράσεις, είναι συνηθισμένη όταν μιλάμε για σχέσεις ξεκάθαρα εξουσίας».
Το πρόσωπο που δέχεται αυτή την κυριάρχηση, εάν διεκδικήσει ή ξεπεράσει τα όριά του θα βιώσει αποκλεισμό, διάψευση και απομόνωση, διότι δε θέλει να εκτεθεί και να δώσει δικαιώματα. Εμπλέκεται συναισθηματικά και νιώθει αδύναμο, γοητεύεται από αυτή τη διαφορά θέσης και όντως νιώθει ξεχωριστό -βιώνοντας μια σχέση μ’ έναν άνθρωπο φαινομενικά «υπεράνω». Αρχικά μάλιστα, ίσως νιώσει ότι θα προστατεύεται, θα έχει έναν σύμμαχο και θα προωθήσει και τα δικά του συμφέροντα (win-win που λέμε). Εκεί γίνεται έντονα αφροδισιακή η νέα κατάσταση.
Γιατί ξυπνάει το άτομο και νιώθει ξεχωριστό και πιστεύει ότι αυτή είναι η αρχή και πως στη συνέχεια θα μπορέσει να αλλάξει τα όρια και να σαγηνεύσει τον σύντροφό του.
Ένα άλλο βασικό σημείο είναι η διαφορά ηλικίας και εμπειριών. Αυτός που ασκεί την εξουσία έχει βιώσει πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις γιατί έτσι τροφοδοτείται. Διαλέγει μικρότερα ηλικιακά πρόσωπα ώστε να αργήσουν να διακρίνουν το όλο παιχνίδι που έχει εξαρχής στηθεί.
Το άτομο που βιώνει την επιβολή της εξουσίας, συνήθως βιώνει κύματα στοργής και προστασίας μ’ αυτόν τον τρόπο, επηρεασμένο από τα παιδικά του χρόνια, όπου οι γονείς ίσως δεν ήταν παρόντες συναισθηματικά κι εκείνο ως παιδί προσπαθούσε με διάφορους τρόπους να τραβήξει το ενδιαφέρον και να αποκτήσει αυτό το συναισθηματικό δέσιμο. Οι «κυρίαρχοι» του παιχνιδιού αναγνωρίζουν ποια πρόσωπα έχουν αυτό το υπόβαθρο και θα γίνουν εύκολα μαριονέτες τους.
Τα πολύ αυστηρά όρια μέσα σε τέτοιες σχέσεις, έχουν να κάνουν με τις ώρες συνάντησης, σε ποιο πλαίσιο θα γίνονται οι συναντήσεις και πώς θα παρουσιάζονται στους τρίτους. Μάλιστα όσο πιο έντονα τα όρια, τόσο πιο αφροδισι@κή γίνεται η εμπειρία για κάποιους. Αυτό το θέμα των πολύ αυστηρών ορίων, φανερώνει ξεκάθαρα τον τρόπο που θέλει ο κυρίαρχος» για να οριοθετήσει την περιοχή του, χαλαρώνοντας ή σφίγγοντας τα όρια.
Εκεί το αφροδισι@κό παιχνίδι εντείνεται κι από την άλλη πλευρά, καθώς το θύμα θεωρώντας ότι θα σαγηνεύσει το άλλο άτομο, κάνει ό,τι εκείνος ζητάει. Αυτό το σφίξιμο και χαλάρωμα ορίων και διεκδίκησης, μπορεί να διεγείρει και ερωτικά την κατάσταση με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα αυξημένο ενδιαφέρον όσον αφορά στο κρεβάτι.
Φυσικά όλο αυτό έχει ένταση και μακροπρόθεσμα κουράζει, με αποτέλεσμα αυτές οι καταστάσεις να διαρκούν λίγο. Μάλιστα εάν το πρόσωπο που του ασκείται η εξουσία διεκδικήσει παραπάνω και με έντονο τρόπο όσα θέλει, γίνεται μη αρεστό και απομονώνεται. Ο «κυρίαρχος» του παιχνιδιού αντιδράει και ψάχνει ένα νέο θύμα που δε θα έχει τόσες απαιτήσεις. Φυσικά οι εναλλαγές στην εξουσία και στα όρια, μπορεί να παραμένουν πολύ έντονες και να εμποδίζουν την αποκάλυψη της πραγματικότητας, λόγω του πέπλου της ερωτικής διάθεσης.
Συχνά οι ρόλοι αλλάζουν και το πρόσωπο που αρχικά μπορεί να θεωρηθεί και μαριονέτα, με την πάροδο του χρόνου εάν διατηρηθεί αυτό το μοτίβο για καιρό, αποκτάει δικαιώματα και μπορεί να αντιδράσει και να αρχίσει τη διεκδίκηση για να αναλάβει την εξουσία στη σχέση. Ανάλογα με τα αποθέματα του κάθε ανθρώπου, ένα εκ των θυμάτων μπορεί να παραμένει σταθερό στο παρασκήνιο, με νέα θύματα να εμπλέκονται και να αλλάζουν. Η εξουσιαστική σχέση αποκτά παθολογικό χαρακτήρα, με τους δύο να διατηρούν μια αρρωστημένη σύνδεση, ενώ νέα πρόσωπα πηγαινοέρχονται.
Σίγουρα για κάποιο διάστημα είναι ιδιαίτερα ερωτική μια τέτοια σχέση. Μακροπρόθεσμα όμως είναι κουραστική και μπορεί να επιφέρει και σοβαρά προβλήματα στην ψυχική υγεία των ατόμων που εμπλέκονται συναισθηματικά. Οι θύτες όσο και να θέλουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους, ποτέ δεν μπορούν να ξέρουν τι θα προκύψει κάθε φορά που διαλέγουν καινούριο «θύμα».
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αιμιλία Λυμπέρη
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
