Ήρθε το καλοκαίρι. Επιτέλους! Ανεμελιά, ξεγνοιασιά, χαλάρωση, απόδραση. Όλ’ αυτά, όταν ήμασταν παιδιά, που οι διακοπές κρατούσαν δύο μήνες. Η διάρκεια των διακοπών, όμως, υπήρξε ανέκαθεν αντιστρόφως ανάλογη με την ηλικία μας. Όσο μεγαλώνουμε τόσο η διάρκειά τους μικραίνει και μικραίνει. Φτάνεις λοιπόν εσύ που τόσο βιαζόσουν να μεγαλώσεις, στις διακοπές των δύο εβδομάδων (αν είσαι τυχερός) που τις είχες ονειρευτεί από το προηγούμενο καλοκαίρι.
Δύο εβδομάδες. Να πας από δω, να πας από κει, να ‘χεις κάτι να πεις όταν γυρίσεις στη δουλειά, όταν σε ρωτήσουν αν πήγες πουθενά. Ναι πουθενά. Γιατί; Γιατί έτσι. Γιατί λεφτά δεν υπάρχουν, γιατί οι φίλοι που θα σε φιλοξενούσαν στο εξοχικό έπαθαν κόβιντ,, γιατί στη δουλειά δε βγαίνουν τα ρεπό. Γιατί τελευταία στιγμή κάτι στράβωσε και δεν…
Κρίμα, σου λέει ο άλλος απ’ έξω του. Γιατί από μέσα του φωνάζει, γιουπι. Έχει την τέλεια ευκαιρία να σου μοστράρει τις ουαου διακοπούλες του. Στην Ελαφόνησο, στην Κρήτη, στη Σαντορίνη, στα Κουφονήσια. Το πάρτι ανιμαλ, που ειδικά αν εσύ έχεις οικογένεια σε κάνει ν’ αναπολείς τα χρόνια της ελευθερίας σου, τότε που ήσουν εσύ πάρτι άνιμαλ, ενώ τώρα ψάχνεις κάπου ήσυχα- είναι και τα παιδιά, ξέρεις. Ένα καθεστώς απολογίας οι διακοπές, γιατί δεν πήγες κάπου (ούτε) φέτος. Μπας κι είσαι αρνητής διακοπών;
Ξέρεις τι ωραία που είναι η Αθήνα άδεια, την ώρα που άλλοι πατούν την καυτή άμμο κι εσύ την καυτή άσφαλτο της Κηφισίας; Την ώρα που όλοι μηδενός εξαιρουμένου, ποστάρουν λες και το κάνουν επίτηδες, διακοπάρες, μουσικάρες, ποτάρες, γκομενάρες με μαγιό δήθεν τυχαία την ώρα της σελφι; Ω καημένε, δε βαριέσαι. Είπαμε, η Αθήνα είναι όνειρο άδεια. Ούτε κίνηση, ούτε στρίμωγμα στις παραλίες, στα μπαρ, στα εστιατόρια.
Άλλωστε θα ξεκλέψεις και ‘συ δύο μέρες μόνο (πού ‘σαι Παπακαλιάτη) να πας κάπου. Αλλαγή παραστάσεων. Λίγη vitamin sea και D. Θα μου πεις, πού να βρεις τη βιταμίνη D κάτω από τη σκιά, έλα ντε. Ένα ποσταρισματάκι, επίσης, το δικαιούσαι και ‘συ που έφαγες το πήξιμο και το πρήξιμο του αιώνα 365 ημερολογιακές μέρες.
Αναρωτιέμαι, τελικά. Τις διακοπές τις κάνει κάποιος για να περάσει όντως καλά ή για να μαζέψει μαζί με τα κοχύλια κι έναν καταιγισμό από λάικς και σχόλια. Μα κοιτάτε καλέ, τι ωραία που περνάμε στο μπιτσόμπαρο, έχει και κάτι γκομενάκια! Να σου θυμίσω ότι υπάρχει και σύντροφος στη μέση, σε περίπτωση που το ξέχασες, εκτός κι αν έχεις χωρίσει σκοπίμως πριν τις διακοπές- γιατί τα χούγια του χειμώνα ξυπνούν το καλοκαίρι λες κι ήταν σε χειμερία νάρκη. Ας είναι καλά τα γυαλιά ηλίου, η τέλεια κάλυψη για κλεφτές ματιές, ενώ ο άλλος ξεροσταλιάζει δίπλα σου στην ξαπλώστρα.
Διακοπές, αυτή η μάστιγα. Μισό σπίτι στριμωγμένο στη βαλίτσα, μισή κάβα στο συκώτι -να μην πω δε για την κοιλιά-, αποθηκευτικός χώρος της πανίδας λες κι είναι κρεβάτι από τα ικέα. Όπως και να ‘χει όμως, αυτές οι μικρές στιγμές σου μένουν ως αποσκευές μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πάνω στο κατάστρωμα, καταστρώνοντας σχέδια για επικές στιγμές, που μάλλον θα έρθουν του χρόνου σ’ εκείνες τις δυο βδομάδες που όσο κι αν γκρινιάζουμε, πάντα κάτι αξέχαστο θα φέρουν.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ντέμη Λυριντζή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
