Σίγουρα, όσοι έχετε δει Φιλαράκια θα θυμάστε πολύ καλά τον Chandler, ο οποίος από τότε που οι γονείς του τού ανακοίνωσαν πως χωρίζουν την ημέρα των Ευχαριστιών, εκείνος άρχισε να χρησιμοποιεί το χιούμορ και τον σαρκασμό του ως άμυνα, ως έναν μηχανισμό αντιμετώπισης αυτής της δύσκολης συναισθηματικής κατάστασης που βίωσε, προκειμένου να μη δέχεται τον οίκτο των άλλων ως παιδί χωρισμένων γονιών αλλά και να κρύψει το ψυχικό τραύμα που του είχε δημιουργήσει το δυσάρεστο αυτό γεγονός.
Όπως ο Chandler όμως, υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι οι οποίοι απευθύνονται σε φίλους, γνωστούς, συντρόφους, ακόμη και σ’ ανθρώπους που μόλις έχουν γνωρίσει, μ’ ένα είδος ειρωνείας -όχι απαραίτητα κακοπροαίρετης- το οποίο μπορεί να δημιουργήσει αμφίρροπα συναισθήματα προς τον αποδέκτη του. Στο «σου αρέσει η κολόνια μου;» η απάντηση θα είναι πως έχουν μυρίσει και καλύτερες, σε μια ατάκα του τύπου «χάρηκα που σε γνώρισα» θ’ απαντήσουν πως μακάρι να μπορούσαν να πουν το ίδιο.
Στις παραπάνω περιπτώσεις, ο αποδέκτης αυτής της ειρωνείας, είναι πιθανό ν’ αναγνωρίσει το χιούμορ και την περιπαικτική διάθεση του συνομιλητή του και ν’ απαντήσει κι εκείνος με τέτοια διάθεση γελώντας. Παρ’ όλα αυτά, ειδικά σε περιπτώσεις που δύο άνθρωποι γνωρίζονται ελάχιστα, ενδέχεται να δημιουργηθεί μια τεράστια παρεξήγηση, καθώς ο αποδέκτης μπορεί να μην καταλάβει το χιούμορ του συνομιλητή του, να ερμηνεύσει αρνητικά τα λόγια του και να φτάσει στο σημείο να θυμώσει και να παρεξηγηθεί.
Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν αρκετοί λόγοι που ένα άτομο επιλέγει να χρησιμοποιεί την ειρωνεία στις καθημερινές του συναναστροφές:
1. Ας είμαστε ελαφρείς
Πρώτος, είναι η διάθεση για αστεϊσμούς προκειμένου να ελαφρύνει το κλίμα ή να δημιουργήσει οικειότητα σπάζοντας τον πάγο, ειδικά όταν απευθύνεται σε άτομα που μόλις έχει γνωρίσει. Με τον τρόπο αυτό πιστεύει πως θα κάνει τους άλλους να γελάσουν και να χαλαρώσουν και -γιατί όχι;- να τον συμπαθήσουν περισσότερο.
2. Εγώ, άγχος;
Ακόμη, ο είρωνας μπορεί να είναι ένα άτομο που θέλει να κρύψει το άγχος του σε μια κατάσταση στην οποία νιώθει άβολα ή αμήχανα οπότε, θέλοντας να μη φανεί ευάλωτος, προσπαθεί με τον τρόπο αυτό να δείξει την cool πλευρά του χαρακτήρα του, να ταράξει τον απέναντι με το σχόλιό του και να τον αναγκάσει να χάσει την αυτοπεποίθησή του, νιώθοντας έτσι εκείνος πιο ισχυρός.
3. Είναι κι εκείνοι που το θεωρούν προσόν
Επίσης, υπάρχει ο τύπος ανθρώπου που αυτοαποκαλείται “η ενσάρκωση της ειρωνείας” καθώς καθημερινά στον διάλογο προβαίνει σε χρήση της ειρωνείας τόσο πολύ, που έχει καταλήξει να θεωρείται η δεύτερη φύση του. Ο ίδιος τις περισσότερες φορές φαίνεται να μη συνειδητοποιεί πόσο ενοχλητικός γίνεται στους άλλους. Αντίθετα, με το πρόσχημα του «εγώ απαντάω με ειρωνεία, αν δεν μπορείς να μου απαντήσεις πίσω και παρεξηγείσαι πρόβλημά σου», συνεχίζει ακάθεκτος τα καυστικά του σχόλια.
4. Ο κρυφός εχθρός
Πιο συγκεκριμένα, ο άνθρωπος αυτός ανήκει στην παρέα που μας γνωρίζει πολύ καλά κι άρα ξέρει πού να πατήσει για να μας κάνει να νιώσουμε άβολα ή να μας πληγώσει και βρίσκει πολύ συχνά την ευκαιρία να το κάνει, μάλιστα με μεγάλη επιτυχία και πάρα πολύ εύστοχα. Είναι ο ορισμός του «σε χτυπάω εκεί που ξέρω πως πονάς». Ύπουλο, έτσι;
Όποιο είδος είρωνα όμως και να ενσαρκώνει ο κάθε άνθρωπος, είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθούν προβλήματα στην επικοινωνία, παρεξηγήσεις με τον περίγυρό του, διαπληκτισμοί και διάλυση φιλίας ή ερωτική σχέσης, καθώς -όπως είναι φυσικό- δεν έχουμε όλοι την ίδια αίσθηση του χιούμορ και δεν ερμηνεύουμε τα πράγματα με πανομοιότυπο τρόπο.
Για ν’ αποφευχθεί λοιπόν μια τέτοια δυσάρεστη έκβαση, αν είσαι από αυτούς που δέχονται τα ειρωνικά σχόλια του συνομιλητή τους, καλό θα ήταν να του εκφράσεις την δυσαρέσκειά σου, να του εξηγήσεις πως η συμπεριφορά του σε φέρνει σε δύσκολη θέση και πως πρέπει να τη σταματήσει. Αν μετά από αυτό, εκείνος σε αγνοήσει και συνεχίζει να σου απαντάει με ειρωνικό τρόπο, φρόντισε να ξεκόψεις επαφή μαζί του γιατί πόση τοξικότητα ν’ αντέξει κανείς;
Αν πάλι, είσαι από εκείνους που η ειρωνεία είναι βασικό συστατικό του λόγου τους, φρόντισε να εξηγήσεις στους συνομιλητές σου τον λόγο που τη χρησιμοποιείς. Αν εκείνοι το αποδεχτούν, τότε χωρίς να ξεπεράσεις τα όρια και να φτάσεις στην αγένεια ή να αγγίξεις την προσβολή, μπορείς να συνεχίσεις τα ειρωνικά σχόλια. Όμως, αν εκείνοι δείξουν πως ενοχλούνται, τότε ας βρεις άλλον τρόπο να επικοινωνείς, πριν φτάσεις στο σημείο να μην έχεις με ποιον να επικοινωνήσεις.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Χαρά Δράκου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
