Ο φόβος για τον τοκετό δε σε κάνει κακή μητέρα

Μήπως ετοιμάζεσαι να γίνεις μανούλα αλλά στην ιδέα και μόνο του τοκετού τρομάζεις; Μην ανησυχείς! Είναι απολύτως φυσιολογικό και σ’ αυτό το άρθρο θα βρεις μερικές πρακτικές συμβουλές, που σίγουρα θα χρειαστείς. Γιατί όμως στα γράφω όλα αυτά; Γιατί κι εγώ θα ήθελα να είχα διαβάσει, χωρίς περιστροφές και ωραιοποίηση αυτά που θα σου διηγηθώ παρακάτω. Όχι γιατί θα απέφευγα το άγχος που συνοδεύει αυτό το τόσο περίεργο -δύσκολο και συνάμα υπέροχο- γεγονός, αλλά γιατί θα ένιωθα πολύ πιο σίγουρη και ήρεμη την ώρα εκείνη.

Καταρχάς, θα πρέπει να φιλτράρεις τα όσα διαβάζεις, ιδίως αυτά που γράφονται στο ίντερνετ. Κατανοώ απόλυτα την ανάγκη σου να ενημερωθείς, να ψάχνεις και να προετοιμαστείς, ιδιαίτερα αν πρόκειται για το πρώτο σου παιδί, όμως αυτή η τακτική μπορεί εύκολα να σου γυρίσει μπούμερανγκ. Αφενός αυτά που θα διαβάσεις είναι πολλά και χρειάζεται χρόνος για να τα κατανοήσεις και να τα θυμηθείς την κατάλληλη στιγμή και αφετέρου αυτά που θα διαβάσεις αφορούν σ’ άλλες γυναίκες, με διαφορετικά βιώματα, υπόβαθρο και παιδιά. Καθένας είναι μοναδικός και όταν ενώσει τη μοναδικότητά του μ’ εκείνη κάποιου άλλου, προκύπτει ένας ξεχωριστός άνθρωπος που σίγουρα θα διαφέρει -αν όχι εξ ολοκλήρου τότε σίγουρα σε μεγάλο βαθμό- από το δικό σου δημιούργημα. Είναι όπως με τις σχέσεις: Ό,τι και να διαβάσεις θα πρέπει να προσαρμοστεί στις δικές σου μοναδικές ανάγκες ή να απορριφθεί εντελώς. Άσε που στο διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όλα ωραιοποιούνται και μπορεί να φτάσεις να νιώθεις συνεχώς ενοχές για τις αποφάσεις που έχεις πάρει ή θα πάρεις σε σχέση με το παιδί σου.

Επιπλέον, μη ζητάς τη συμβουλή κάθε μανούλας που ξέρεις, αφού κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Να ακούς τις ιστορίες τους, αλλά να μην αφήνεις τις δικές τους εμπειρίες να σε επηρεάζουν πολύ. Αν οπωσδήποτε θες κάποια στήριξη αναζήτησέ την στο πρόσωπο της μαμάς σου, που μπορεί να σε καταλάβει καλύτερα από τον καθένα και που σου έχει κληροδοτήσει πολλά από τα χαρακτηριστικά και τα βιώματά της.

Αυτό που πιστεύω θα σου φανεί χρήσιμο είναι να σταματήσεις να εργάζεσαι τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν την ημερομηνία τοκετού. Γράφω δύο καθώς σπάνια ο τοκετός έρχεται την πιθανή ημερομηνία που σου έχει δώσει ο γιατρός, αλλά συχνά έρχεται μια εβδομάδα νωρίτερα. Χρειάζεσαι λοιπόν μερικές ημέρες χαλάρωσης, ηρεμίας και διαλογισμού, ώστε να ηρεμήσεις και να κατευνάσεις τα όποια άγχη σου. Προσπάθησε να περπατάς σε λογικά πλαίσια και να κάνεις δραστηριότητες που σε ηρεμούν, αφού οι εβδομάδες μετά τον τοκετό θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικές.

Δώσε σημασία στο ένστικτό σου, αλλά μην το παρακάνεις γιατί οι ορμόνες -όπως ήδη έχεις καταλάβει- κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης κάνουν πάρτι. Πιθανά πονάκια και αδιαθεσίες χρειάζονται ψυχραιμία και ηρεμία. Μην πανικοβάλλεσαι με το παραμικρό και σε καμία περίπτωση μην αγνοείς τα σημάδια της κούρασης στο σώμα σου. Όλα και όλοι μπορούν να περιμένουν. Προτεραιότητα πια έχεις εσύ και το αγέννητο παιδί σου.

Προετοίμασε τη βαλίτσα που θα πάρεις μαζί σου στο νοσοκομείο περίπου στην 35η εβδομάδα κύησης. Μη βιαστείς να τα σκεφτείς όλα, αλλά έχε στο νου σου ότι θα χρειαστείς ένα θήλαστρο για να βγάλεις το πρώτο γάλα για το μωρό σου (πάρε το μαζί σου και θα με θυμηθείς). Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σου επισημάνω ότι είναι πολύ σημαντικό μετά τον τοκετό να κάνεις μασάζ στο στήθος σου για να μην πετρώσει από το γάλα που φυσιολογικά θα μαζευτεί για να ταΐσεις το νεογέννητο μωράκι σας. Ο θηλασμός είναι μια εμπειρία όμορφη αλλά αρκετά δύσκολη για τις περισσότερες γυναίκες και δεν είναι απαραίτητο να θηλάσεις οπωσδήποτε αν νιώθεις σοβαρό ψυχικό και σωματικό πόνο. Όπως μου είπε μια αγαπημένη φίλη: «Το μωρό σου θα μεγαλώσει και με ξένο γάλα». Κι ας έχεις ακούσει διάφορα, κυρίως από «σούπερ» μαμάδες.

Έχε στο νου σου ότι σε όλα τα στάδια της κύησης θα χρειαστείς ψυχολογική στήριξη. Στα πλαίσια αυτά, θα πρέπει να εμπιστεύεσαι το ιατρικό προσωπικό δίπλα σου και να εκφράζεις τα συναισθήματά σου και όσα νιώθεις, ώστε να κάνεις την καλύτερη επιλογή, ακόμα και σε δύσκολες στιγμές. Για παράδειγμα, μπορεί να θέλεις να γεννήσεις φυσιολογικά και πραγματικά στο εύχομαι (θα εξηγήσω το γιατί παρακάτω), όμως έχε στο νου σου ότι δεν είναι κάτι που πάντα περνάει από το χέρι σου. Συζήτησε τις προτιμήσεις και τις ανησυχίες σου με τον επαγγελματία που έχεις επιλέξει και βρείτε μαζί την κατάλληλη λύση. Προσωπικά, την τελευταία εβδομάδα πριν τον τοκετό διάνυσα πενήντα χιλιόμετρα μετρημένα, όμως ο μικρός μου δεν ήθελε να κατέβει. Είχε ξεκινήσει ήδη τις πονηριές του! Έτσι, όταν έφτασε η πολυπόθητη στιγμή, η γιατρός μου -συνυπολογίζοντας τα στοιχεία που είχαμε- αποφάσισε ότι θα ήταν καλύτερα να προχωρήσουμε σε καισαρική τομή. Της είχα εμπιστοσύνη και ήξερα ότι ήταν το καλύτερο για εμάς τη δεδομένη στιγμή. Όμως αυτό ήταν κάτι που δεν είχα προβλέψει και δε σου κρύβω ότι με στεναχώρησε κάπως, αφού ήθελα να βρίσκεται και ο άνθρωπός μου μαζί μου, ώστε να μοιραστούμε τη χαρά και να δω την αντίδρασή του τη στιγμή που θα βλέπαμε για πρώτη φορά το μωρό μας. Γι’ αυτό λοιπόν υπάρχει πάντα η πιθανότητα να μην έρθουν όλα όπως τα θέλεις. Θα πρέπει όμως να αφήσεις κατά μέρος το πείσμα και να κάνεις το καλύτερο για την υγεία σου και το μωρό σου.

Έχε κατά νου ότι στο νοσοκομείο οφείλουν να σε βοηθήσουν όσο περισσότερο γίνεται και θα πρέπει να ζητάς ό,τι χρειάζεσαι και να κάνεις ερωτήσεις. Εάν οι απαντήσεις σου φαίνονται τυποποιημένες ή απότομες να θυμάσαι ότι εκεί οι εργαζόμενοι είναι συνηθισμένοι να υποδέχονται μωράκια, γι’ αυτό και συμπεριφέρονται συχνά σαν να πρόκειται για κάτι συνηθισμένο, όμως για σένα είναι μια μοναδική εμπειρία που θα πρέπει να τη ζήσεις με ψυχραιμία και φυσιολογικό άγχος.

Τέλος, ζήσε την κάθε στιγμή και τον κάθε μήνα χωρίς να αγχώνεσαι για το μετά. Κάθε εμπειρία σε σχέση με το μωρό σου και κάθε περίοδος της ζωής του θα είναι μοναδική. Απόλαυσε την εγκυμοσύνη σου, αφιέρωσε χρόνο στον εαυτό και το μωρό σου. Χάιδεψέ το όσο περισσότερο μπορείς και μίλα του, αφού η φωνή και τα χάδια σου, του είναι ήδη τόσο οικεία και προς το παρόν αρκούν για να το ηρεμήσουν. Μη βιαστείς να το πάρεις στην αγκαλιά σου ή να το κάνεις να μιλήσει και μην αδημονείς για το μετά. Ζήσε το τώρα, ζήσε στο τώρα.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!