Η ανάγκη να κρατήσουμε έναν άνθρωπο στη ζωή μας ξεπερνά καμιά φορά το μέτρημα τι έδωσες και τι πήρες, ενώ έχει σημασία μονάχα το «πάμε ξανά». Σκέψη που μπορεί να μας κάνει να φαινόμαστε αφελείς, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε απλώς ευάλωτοι μπροστά σε κάποιον με δική μας επιλογή. Αχ, αυτός ο έρωτας. Πόσους έχει κάψει. Πόσους έχει γεμίσει ανασφάλειες και πόσους έχει κάνει χαλί να τους πατήσει το αντικείμενο του πόθου τους. Πού μπαίνει όμως αυτό το όριο του «κάνω πίσω για τον άνθρωπο που αγαπώ». Είναι η συγχώρεση η μονάδα μέτρησης της αγάπης;
Σε μια σχέση δεν είναι όλα πάντα μέλι-γάλα. Για την ακρίβεια, σπανίως είναι μέλι-γάλα. Θα υπάρξουν εντάσεις, θα υπάρξουν δυσάρεστες καταστάσεις. Το ταίρι σου μπορεί να σε πληγώσει ακόμη κι άθελά του, το ίδιο θα κάνεις κι εσύ. Άνθρωποι είστε, θα κάνετε λάθος, είστε κατασκευασμένοι γι’ αυτό. Και το λάθος- συγγνώμη του συντρόφου σου, είναι στο χέρι σου αν θα εισακουστούν. Σίγουρα εξαρτώνται πολλά από τα δικά σου μέτρα και σταθμά για το τι είναι μεγάλο ή μικρό λάθος. Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά όρια και φυσικά θα παίξει μεγάλο ρόλο το πόσες φορές έχει δοκιμαστεί η υπομονή σου και πόσες φορές χρειάστηκε να δώσεις συγχωροχάρτι στον συγκεκριμένο άνθρωπο για να συνεχίσετε μαζί κι όχι χώρια.
Μα το πιο βασικό από όλα, είναι πόσο θέλεις, τελικά, να κρατήσεις τον σύντροφό σου στο πλάι σου. Ακόμη κι αν ταλανίζεσαι κάθε φορά για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να διατηρήσεις την πόρτα ανοιχτή, θα νικάει η ανάγκη σου να έχεις αυτόν τον άνθρωπο στη ζωή σου. Κι αν τον θέλεις πολύ, δε θα δώσεις σημασία στους φίλους σου που θα σε χαρακτηρίσουν από αφελή ως και κορόιδο. Γιατί σε αντίθεση μ’ εκείνους, εσύ δεν κρατούσες σκορ στα πάρε-δώσε σας, επειδή σημασία έχει να είστε μαζί. Πόσο σωστό ή λάθος είναι να μη θέτουμε τα όριά μας σύμφωνα με τον μέσο όρο του υπόλοιπου κοινωνικού συνόλου; Από τη στιγμή που είναι δική μας η ετυμηγορία, δική μας κι η καταγγελία, γιατί πρέπει ν’ απολογηθούμε σε τι ποσοστό θα γίνουμε ευάλωτοι μπροστά σ’ έναν άνθρωπο που αγαπάμε;
Επίσης, γιατί δεν ισχύουν οι ίδιες μονάδες μέτρησης και στις υπόλοιπες διαπροσωπικές σχέσεις; Σου είναι πιο εύκολο να συγχωρήσεις ένα μέλος της οικογένειάς σου ή έναν φίλο σου αλλά ζορίζεσαι όταν πρόκειται για το άλλο σου μισό. Έχεις αναρωτηθεί μήπως ευθύνονται γι’ αυτό όλες εκείνες οι φωνές που λένε πώς «πρέπει» να συμπεριφέρεται κάποιος στον σύντροφό του. Εκείνες οι φωνές και πρακτικές που δεν ανέχονται την οποιαδήποτε υποχώρηση. Ο φόβος μήπως, για το αν συγχωρήσεις και σε πουν αδύναμο, βλάκα, αφελή, θύμα. Η κριτική από τον κύκλο σου, που μοιάζει ώρες-ώρες να μην κατανοεί πως στη σχέση θα υπάρχουν, εκτός από έρωτας, και παράπονα.
Σίγουρα, στη διάρκεια της ζωής σου, κάποιος θα σ’ εκμεταλλευτεί, θα σε κοροϊδέψει ή απλώς θα πάψει να σε θέλει. Κι ό,τι θυσίασες θα κουμπώσει σαν βαρίδι στα πόδια σου και θα σε τραβάει στον πάτο της θάλασσας. Αν δεν ξεφορτωθείς άμεσα όλα αυτά που σε κρατάνε πίσω δε θα βγεις στην επιφάνεια ποτέ. Γιατί ποιος ισχυρίζεται ότι στη ζωή σου δε θα βρεθείς μπροστά σ’ εκείνον τον έρωτα που θ’ αξίζει την υποχώρηση; Ναι, πρέπει να έχεις όρια και να τα θέτεις. Αλλά ένα από αυτά τα όρια είναι και το ν’ αντιληφθείς πως συγχωρώντας δε δίνεις τη συγκατάθεσή σου να σε εκμεταλλευθεί αυτός που αγαπάς, αλλά πως δίνεις μια ευκαιρία στο μεταξύ σας γιατί κρίνεις πως τη χρειάζεστε.
Κι αυτό χωρίς να μετράτε ποιος έκανε τα περισσότερα. Γιατί αυτό δείχνει ότι έχεις εμπιστοσύνη στο ταίρι που έχει επιλέξει να είναι δίπλα σου. Πως δε θα σε θεωρήσει δεδομένο στη ζωή του και πως κάποια στιγμή θα οπισθοχωρήσει ο ίδιος γιατί σε θέλει κι εκείνος εκεί, συγχωρώντας δικά σου σφάλματα. Δε θα εκμεταλλευτεί την καλοσύνη κι υπομονή σου, δε θα το κάνεις ούτε εσύ. Αν δεν εμπιστεύεσαι αρκετά έναν έρωτα, ώστε να τσαλακωθείς για χάρη του, τότε ψάξε γι’ άλλη πορτοκαλιά. Γιατί αυτή καρπούς δε θα βγάλει.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Γιάννα Δημητριάδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
