Πολλοί είναι οι ηθοποιοί εκείνοι που έχουν αναφέρει πως υπήρξαν ρόλοι που απαιτούσαν έντονη συναισθηματική και φυσική προσπάθεια και πως μετά απ’ αυτούς δεν ένιωθαν να είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ήταν πριν την ενσάρκωσή τους. H εμπειρία της προετοιμασίας, αλλά κυρίως η ανάκαμψη μετά απ’ αυτόν τον ρόλο τούς άλλαξε για πάντα. Μπορεί αυτό να οφείλεται στο method acting, ή κάτι παράξενο που τους συνέβη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων όπως οι πράξεις του χαρακτήρα που υποδύονταν. To σίγουρο όμως είναι, πως άλλαξαν για πάντα.
Isabelle Adjani, Possession
Κάθε λάτρης ταινιών τρόμου γνωρίζει ότι η σκηνή του μετρό στην ταινία Possession του 1981 του Andrzej Zulawski είναι μια από τις πιο τρομακτικές, σοκαριστικές στιγμές σωματικής φρίκης. Η Isabelle Adjani κέρδισε βραβείο για την ερμηνεία της ως Άννα, αλλά οι έντονες σωματικές και συναισθηματικές απαιτήσεις του ρόλου της έκαναν εξαιρετικά δύσκολη την ανάρρωσή της. Αργότερα, η Adjani δήλωσε σε γαλλικό περιοδικό ότι χρειάστηκαν χρόνια θεραπείας για να βγάλει την Άννα από το σύστημά της κι ότι δε θα επιχειρούσε ποτέ ξανά να παίξει έναν παρόμοιο ρόλο.
Linda Blair, The Exorcist
Η Λίντα Μπλερ έκανε την παρθενική της εμφάνιση στην ταινία “Ο Εξορκιστής”, η οποία γυρίστηκε πριν από δεκαετίες, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο χαρακτήρας την επηρέασε περισσότερο από κάθε ρόλο που έπαιξε στην καριέρα της. Το να υποδυθείς έναν χαρακτήρα που ήταν δαιμονισμένος δε θα μπορούσε να είναι εύκολο, ειδικά για ένα παιδί-ηθοποιό. Μάλιστα, δήλωσε πως είχε μόνιμες επιπτώσεις από την ταινία. Ως παιδί, δεν καταλάβαινε πραγματικά τον ρόλο που έπαιζε. “Για μένα, ο Εξορκιστής ήταν ένα έργο μυθοπλασίας”, δήλωσε αργότερα στους δημοσιογράφους. “Δεν είχα συνειδητοποιήσει τότε ότι αφορούσε κάτι στην πραγματικότητα κι έτσι όταν ο Τύπος συνέχισε να με ρωτάει για όλα αυτά τα διαβολικά πράγματα, αυτό αύξανε την πίεση που είχα. Ήταν ένα απαίσιο πράγμα να περνάς ως έφηβος.”
Adrien Brody, The Pianist
Αν κι η σωματική μεταμόρφωση του Adrien Brody για την ταινία “Ο πιανίστας” του 2002 είναι προφανής, ο ηθοποιός έχει επίσης μιλήσει για την τεράστια ψυχική και συναισθηματική φόρτιση του ρόλου του πιανίστα Wladyslaw Szpilman, επιζώντος του Ολοκαυτώματος, για τον οποίο κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου το 2003. Για να προετοιμαστεί, είπε στο BBC ότι εγκατέλειψε το διαμέρισμά του, πούλησε το αυτοκίνητό του, αποσύνδεσε τα τηλέφωνά του και μετακόμισε στην Ευρώπη. Αλλά ήταν η συναισθηματική επίδραση της πείνας που τον εξέπληξε περισσότερο κι ήταν η πιο δύσκολη πρόκληση για ν’ αντιμετωπίσει. “Έχω βιώσει απώλειες, έχω βιώσει θλίψη στη ζωή μου, αλλά δε γνώριζα την απελπισία που συνοδεύει την πείνα”, είπε. Υπήρχαν στιγμές που δεν ήταν σίγουρος ότι θα έβγαινε από αυτή την εμπειρία με τη λογική του άθικτη και στο τέλος, όπως είπε, χρειάστηκε ενάμιση χρόνο “για να επανέλθει στα πράγματα”.
Colin Firth, The King’s Speech
Ο Colin Firth διαγνώστηκε με τραυλισμό μετά την ερμηνεία του βασιλιά Γεωργίου ΣΤ’. Τα γυρίσματα της ταινίας “Ο λόγος του βασιλιά” απαιτούσαν μεγάλη εκπαίδευση στη φωνή του Firth για να καταφέρει να υιοθετήσει το τραύλισμα και τα διάφορα τικ του King George. Δήλωσε στην Telegraph μήνες μετά την κυκλοφορία της ταινίας, ότι δεν είχε κόψει τη συνήθεια στην πραγματική ζωή. “Πιθανώς μπορείτε να ακούσετε ακόμη κι από αυτή τη συνέντευξη, ότι υπάρχουν στιγμές που είναι αρκετά εμφανές”, τους είπε. “Βρίσκεις τον εαυτό σου να το κάνει κι αν αρχίσω να το σκέφτομαι, τόσο χειρότερο γίνεται.”
Johnny Depp, Fear and Loathing in Las Vegas
Όταν ο Johnny Depp προσεγγίστηκε για το έργο “Fear and Loathing in Las Vegas”, άρπαξε την ευκαιρία να υποδυθεί τον Χάντερ Σ. Τόμσον, έναν από τους ήρωές του και συμπατριώτη του από το Κεντάκι. Για να προετοιμαστεί, ο Depp μετακόμισε ουσιαστικά στο υπόγειο του Τόμσον, για να μελετήσει τον τρόπο ζωής του. Όταν άρχισαν τα γυρίσματα, η αλλόκοτη ερμηνεία του Depp έκανε το καστ και το συνεργείο ν’ ανησυχήσουν ότι είχε ξεφύγει από τα όρια του εαυτού του. Ο Depp κι ο συμπρωταγωνιστής του Benicio del Toro, ήταν τόσο αφοσιωμένοι στις ερμηνείες τους που ο κόσμος αναρωτήθηκε αν όντως έπαιρναν LSD. Ακόμα κι έναν χρόνο μετά το τέλος των γυρισμάτων, ο Depp ήταν σε πλήρη Thompson mode.
Val Kilmer, The Doors
Για να υποδυθεί τον θρύλο της ροκ Τζιμ Μόρισον στην ταινία του Όλιβερ Στόουν “The Doors” το 1991, ο Κίλμερ ξεκίνησε με τη μουσική, μαθαίνοντας να τραγουδάει 50 τραγούδια του συγκροτήματος. Σύμφωνα με πληροφορίες, πέρασε ώρες στο στούντιο μελετώντας τις φωνητικές εκτελέσεις του Morrison και παρακολουθώντας ατελείωτο υλικό από συνεντεύξεις του, για να αποκτήσει μια αίσθηση της προσωπικότητάς του. Στα γυρίσματα, οι ηθοποιοί και το συνεργείο τον αποκαλούσαν Τζιμ και πολλοί ισχυρίστηκαν ότι μέχρι το τέλος των γυρισμάτων δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τη φωνή του Μόρισον από τη φωνή του Κίλμερ. Όταν τελείωσαν τα γυρίσματα, ο Κίλμερ ισχυρίστηκε ότι έπρεπε να πάει σε ψυχοθεραπεία για να βγάλει τον Τζιμ από το σύστημά του. Ο ροκ παραγωγός Paul Rothchild, ο οποίος γνώριζε τον Morrison, ισχυρίστηκε ότι ο Kilmer “γνωρίζει τον Jim Morrison καλύτερα από ό,τι ο Jim γνώρισε ποτέ τον εαυτό του.
Janet Leigh, Psycho
Το άτυχο ντους της Μάριον Κρέιν στο μοτέλ Μπέιτς, ίσως είναι μια από τις πιο αξιομνημόνευτες σκηνές κάθε ταινίας τρόμου, αλλά φυσικά είχε και κάποιες συνέπειες. Η Janet Leigh, η ηθοποιός που την υποδύθηκε, απέφευγε έκτοτε να κάνει ντους. “Σταμάτησα να κάνω ντους και κάνω μπάνιο, μόνο μπάνιο”, δήλωσε στους New York Times. “Βεβαιώνομαι ότι οι πόρτες και τα παράθυρα του σπιτιού είναι κλειδωμένα κι αφήνω την πόρτα του μπάνιου ανοιχτή και την κουρτίνα του ντους ανοιχτή. Είμαι πάντα στραμμένη προς την πόρτα και την παρακολουθώ, ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται η κεφαλή του ντους”.
Hugh Laurie, House
Κατά τη διάρκεια του κάστινγκ του House, οι παραγωγοί εξήγησαν ότι ήθελαν έναν “κατεξοχήν Αμερικανό ηθοποιό” για να υποδυθεί τον ομώνυμο Dr. House, λίγο πριν προσλάβουν τον Βρετανό ηθοποιό Hugh Laurie. Ο Laurie προφανώς πήρε το ρόλο επειδή η αμερικανική προφορά του στην κασέτα της οντισιόν ήταν τόσο πειστική, που κανείς δεν κατάλαβε ότι ήταν Βρετανός, σε σημείο που ο Bryan Singer, ο σκηνοθέτης του πιλοτικού επεισοδίου, λέγεται ότι έδειξε την κασέτα κι είπε: “Βλέπετε, αυτό θέλω: έναν Αμερικάνο!”
Ο Laurie, εκτός της προφοράς, περπατούσε κουτσαίνοντας για να υποδυθεί τον House, που χρησιμοποιούσε μπαστούνι. Τόσο πολύ τον στιγμάτισε αυτό, που ο ηθοποιός εξακολουθούσε να περπατάει κουτσαίνοντας ως το 2015, οκτώ συνεχόμενα χρόνια. Ο Laurie φέρεται να προσπαθούσε να ελαφρύνει το φορτίο στο πόδι του αλλάζοντας περιστασιακά κέντρο βάρους, κάτι που ισχυρίζεται ότι κανείς δεν παρατήρησε ποτέ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ή στα χρόνια που ακολούθησαν από το τέλος του σόου. Προφανώς η υποκριτική του Laurie είναι τόσο καλή που μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να παραβλέψουν τη βρετανική προφορά του, καθώς και το γεγονός ότι δεν κουτσαίνει πάντα με το ίδιο πόδι, παρά το γεγονός ότι αυτό είναι ένα καθοριστικό στοιχείο του χαρακτήρα. Αυτό είναι ταλέντο.
Bob Hoskins, Who Framed Roger Rabbit
Ο Bob Hoskins είχε μια απίστευτη καριέρα, αλλά για το mainstream κοινό θα είναι πάντα ο πιο αξιομνημόνευτος αλκοολικός ιδιωτικός ντετέκτιβ Eddie Valiant στην ταινία Who Framed Roger Rabbit (Ποιος παγίδευσε τον Ρότζερ Ράμπιτ). Ο Hoskins έπρεπε να περνάει ώρες την ημέρα μιλώντας και παίζοντας δίπλα σε φανταστικούς χαρακτήρες που δεν υπήρχαν. Σε συνέντευξή του είπε ότι “έμαθε πώς να έχει παραισθήσεις”, ότι ο Roger και οι άλλοι χαρακτήρες που πρωταγωνιστούσε μαζί τους ήταν πραγματικά εκεί, άκουγε τις φωνές τους αλλά δεν τους έβλεπε ποτέ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Όταν τελικά τελείωσαν τα γυρίσματα, ο Χόσκινς διαπίστωσε ότι μιλούσε συνεχώς με τον εαυτό του κι είχε ακόμη και παραισθήσεις ότι ο Ρότζερ καθόταν στο ίδιο δωμάτιο, με αποτέλεσμα ο γιατρός του να τον συμβουλεύσει να κάνει ένα διάλειμμα από την υποκριτική.
Heath Ledger, The Dark Knight
Η ερμηνεία του Χιθ Λέτζερ ως Τζόκερ στο “The Dark Knight” ήταν τόσο ανατριχιαστική που του χάρισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου -τραγικά, ήταν ένα μεταθανάτιο βραβείο, καθώς ο Λέτζερ είχε πεθάνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών τον Ιανουάριο του 2008. Στα χρόνια που ακολούθησαν τον πρόωρο θάνατό του, οι φήμες έλεγαν ότι η προετοιμασία για τον ρόλο είχε συμβάλει στο τραγικό τέλος του. Αν κι έχουν αμφισβητηθεί ως φήμες με οργή από μέλη της ίδιας του της οικογένειας, είναι δύσκολο να μη θεωρήσουμε ότι η προσποιητή βουτιά του Λέτζερ στην τρέλα δε βοήθησε στη γενικότερη ψυχική κατάρρευσή του. Πριν από την έναρξη των γυρισμάτων, έθεσε τον εαυτό του σε αυστηρή απομόνωση, κρατώντας ημερολόγιο με ενοχλητικές εικόνες για να εισέλθει “στη σφαίρα ενός ψυχοπαθούς”. Ακόμα κι όταν δε βρισκόταν στο πλατό, ο Λέτζερ πάλευε με τον Τζόκερ κι ίσως τελικά, νίκησε ο δεύτερος.
Linda Hamilton, Terminator 2: Judgment Day
Το sequel του Κάμερον στον Εξολοθρευτή έφτασε στους κινηματογράφους προκαλώντας ενθουσιασμό που δεν είχε παρατηρηθεί μέχρι τότε. Η Λίντα Χάμιλτον ανέλαβε τον ρόλο της Σάρα Κόνορ, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό της και παρέχοντας μια από τις πιο αξιομνημόνευτες ερμηνείες της. Ενώ γύριζε μια ανταλλαγή πυροβολισμών μέσα σ’ ένα ασανσέρ, ξέχασε να βάλει τις προστατευτικές ωτοασπίδες της ανάμεσα στις λήψεις. Η ηχώ που προέκυψε ήταν κυριολεκτικά εκκωφαντική κι άφησε στη Χάμιλτον μόνιμη βλάβη στην ακοή.
Bill Skarsgård, It
Ενίοτε, ένας ηθοποιός μπορεί να εντρυφήσει τόσο βαθιά σ’ έναν ρόλο που είναι δύσκολο γι’ αυτόν ν’ αφήσει τον χαρακτήρα μόλις ολοκληρωθεί η ταινία. Στην περίπτωση του Bill Skarsgård, φαίνεται ότι ο χαρακτήρας δεν ήθελε να τον αφήσει. Δυστυχώς για τον νεαρό ηθοποιό, αυτός ο χαρακτήρας ήταν κι ένας από τους πιο τρομακτικούς που έχουν περάσει ποτέ από την οθόνη. Ο εν λόγω κακοποιός δεν είναι άλλος από τον κλόουν/τέρας που αλλάζει μορφή, γνωστός ως Pennywise από το It του Stephen King. Ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες του 2017 κι αποτελεί μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου της τελευταίας δεκαετίας περίπου. Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκεται μια πραγματικά τρομακτική ερμηνεία του Skarsgård στον κεντρικό ρόλο του Pennywise, μιας σατανικής οντότητας που τρέφεται από τον φόβο, παίρνοντας τη μορφή αυτού που τρομάζει το θύμα του περισσότερο. Περιττό να πούμε ότι ο Skarsgård μπήκε σε σκοτεινά μονοπάτια μυαλού για να μπει στον ρόλο, τον οποίο παρομοίασε με το να “βρίσκεται σε μια πολύ καταστροφική σχέση”. Προσπάθησε να ξεφορτωθεί τον χαρακτήρα μόλις σταμάτησαν οι κάμερες να γυρίζουν, αλλά ο Pennywise αποδείχθηκε πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί. Σύμφωνα με την ίδια συνέντευξη, ο Skarsgård ισχυρίστηκε ότι ο Pennywise άρχισε γρήγορα να στοιχειώνει τα όνειρά του κι ήταν η πηγή των εφιαλτών του για μήνες.
Uma Thurman, Kill Bill
Αν κι ο Ταραντίνο έχει φανατικά πιστούς ηθοποιούς αφοσιωμένους στα διάφορα κινηματογραφικά του οράματα, έχει δηλώσει ότι η Ούμα Θέρμαν είναι μία από τις μεγαλύτερες μούσες του από τότε που συνεργάστηκαν για πρώτη φορά στην ταινία Pulp Fiction του 1994. Όπως πιθανότατα γνωρίζετε μέχρι τώρα, ο Tarantino επέμεινε να εκτελέσει η Thurman μόνη της τις σκηνές δράσης της, μαζί με μια σκηνή που περιελάμβανε την οδήγηση της ηθοποιού σε μια στροφή. Το γύρισμα δεν πήγε σύμφωνα με το σχέδιο κι η Thurman βρέθηκε εν μέσω ενός τροχαίου που απειλούσε τη ζωή της. Αν κι επέζησε, η Thurman δεν έμεινε αλώβητη, καθώς υπέστη θλάσεις, διάσειση και σοβαρή ζημιά στο πόδι/γόνατο που την ενοχλεί μέχρι σήμερα.
Kyle Richards, Halloween
Η Kyle Richards ως μικρή Lindsay Wallace, ή αλλιώς ένα από τα πρόωρα μικρά παιδιά που η Laurie Strode της Jamie Lee Curtis έχει αναλάβει να προστατεύσει από τον μεγάλο της αδελφό/ψυχοπαθή με μάσκα Michael Myers. Αν κι ο χαρακτήρας της Ρίτσαρντς επέζησε σχετικά αλώβητος από την ταινία, η εμπειρία άφησε τραύμα στη νεαρή ηθοποιό, η οποία ήταν μόλις εννέα ετών κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ειδικά ο Michael Myers άφησε το πιο μόνιμο σημάδι. Αν κι η Ρίτσαρντς θυμάται με αγάπη τον χρόνο της στα γυρίσματα και το χαρτοπαίγνιο με τον Νικ Καστλ -τον ηθοποιό που υποδύθηκε τον Μάγιερς- η στάση της άλλαξε γρήγορα μόλις είδε την ολοκληρωμένη ταινία, αφού συγκλονίστηκε βαθιά και πίστεψε ότι ο Μάιερς καραδοκούσε σε κάθε σκοτεινή γωνιά του παιδικού της σπιτιού. Η κατάσταση έγινε τόσο άσχημη για τη Richards που επέμενε να κοιμάται στο κρεβάτι της μητέρας της μέχρι τα 15 της χρόνια. Αν κι η δική της είναι μια ακραία περίπτωση, υποθέτουμε ότι η Κάιλ Ρίτσαρντς δεν ήταν το μόνο παιδί που τραυματίστηκε από το αριστούργημα του Τζον Κάρπεντερ.
Kit Harington, Jon Snow (Game of Thrones)
Η ψυχική υγεία του Harington άρχισε πραγματικά να εμφανίζει πτώση την εποχή του θανάτου και της ανάστασης του Snow. “Δεν ήταν μια πολύ καλή στιγμή στη ζωή μου”, δήλωσε στο Variety. “Ένιωθα ότι έπρεπε να νιώθω ότι ήμουν το πιο τυχερό άτομο στον κόσμο, ενώ στην πραγματικότητα ένιωθα πολύ ευάλωτος. Πέρασα μια δύσκολη περίοδο, όπως νομίζω πολλοί άνθρωποι στα 20 τους. Ξεκίνησα θεραπεία κι άρχισα να μιλάω σε ανθρώπους. Ένιωθα πολύ ανασφαλής.” Δυστυχώς, ο τερματισμός της σειράς δε φαίνεται να βοήθησε τα πράγματα. Λίγο καιρό μετά το τέλος της τελευταίας σεζόν του Game of Thrones, ο Harington πήγε σε καταφύγιο ευεξίας. Σύμφωνα με εσωτερική πηγή του Page Six, ο ηθοποιός ζήτησε βοήθεια για “άγχος κι εξάντληση, αλλά κι αλκοόλ” μετά την ολοκλήρωση του έπους της HBO.
Αγαπημένοι ηθοποιοί που λατρεύτηκαν για το πόσο φυσικά έπαιζαν τους ρόλους τους, πολλές φορές επηρεάστηκαν με άσχημες συνέπειες στην πραγματική τους ζωή, υφιστάμενοι ριζικές αλλαγές. Όσο λοιπόν φυσικός κι αν φαίνεται στον θεατή ο τρόπος ερμηνείας τους, τόσο μεγάλο ίσως είναι και το στίγμα που έμεινε στην ψυχολογία των πρωταγωνιστών.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου