Η αρχαία ελληνική μουσική, ανέκαθεν ασκούσε μεγάλη επιρροή στους αρχαίους πολιτισμούς. Κι η ιστορία που έγραψε είχε μια συνέχεια, τόσο στην Ανατολή, όσο κι αργότερα στην Ευρώπη, κυρίως κατά την εποχή της Αναγέννησης. Πληροφορίες για τις ρίζες της και το περιεχόμενό της λάβαμε σε μια πιο πλήρη μορφή τον 19º αιώνα, και πάλι όμως ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε κι έχουν διασωθεί.
Η μουσική έπαιζε κυρίαρχο ρόλο στην καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων και συνδέθηκε ενεργά με την ερωτική επαφή στην αρχαία Ελλάδα. Οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν εξαιρετικά ανοιχτόμυαλοι ως προς το κρεβάτι τους, με συμπεριφορές και συνήθειες που σ’ εμάς μπορεί να φαίνονται ταμπού, όπως τα όργια σε ανοιχτό χώρο, τις ερωτικές τελετές σε ναούς κ.λ.π, αλλά εκείνη την εποχή δεν αποτελούσαν προσβολή δημόσιας αιδούς.
Μέσα από τοιχογραφίες, γλυπτά και διασωθέντα έργα εκείνης της εποχής, μπορούμε να διακρίνουμε ότι σε κάθε αναπαράσταση, βρίσκονταν γυμνοί ένας ή και περισσότεροι αρχαίοι Έλληνες, επιδιδόμενοι σε σεξουαλικές πράξεις και πάντα δίπλα τους θα είχαν έναν γυμνό μουσικό, με συνοδεία κρουστών, πνευστών ή εγχόρδων να τους διασκεδάζει. Η μουσική, έτσι κι αλλιώς, συνόδευε κάθε τους συμπόσιο, όμως μέσα σ’ αυτά υπήρχαν και τα λεγόμενα όργια μετά μουσικής. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι οι Διονυσιακές τελετές, που τελούνταν στον Παρνασσό και τον Κιθαιρώνα, οι οποίες ήταν αφιερωμένες στον Θεό Διόνυσο και στο πρόγραμμά τους περιλάμβαναν μουσική, κρασί, γλέντι και φυσικά βακχικά όργια.
Ακόμη, σε πολλούς οίκους ανοχής που τότε είχαν κρατική επιδότηση, οι πόρνες διασκέδαζαν τους επισκέπτες με τους αρπισμούς τους κι έπειτα επιδίδονταν σε σεξουαλικές πράξεις μαζί τους. Οι άνδρες αυνανίζονταν ή έκαναν όργια δημοσίως, με τη συνοδεία μουσικής, είτε σε αθλητικούς αγώνες, είτε σε συγκεντρώσεις, που είχαν κύριο στοιχείο τη διασκέδαση.
Οι αρχαίοι Έλληνες αγαπούσαν το κρασί, κι έτσι τα συμπόσια ήταν ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της ψυχαγωγίας τους. Από 14 ως και 27 άτομα μαζεύονταν σ’ ένα δωμάτιο, ξάπλωναν στον καναπέ και ξεκινούσαν μια βαθιά πνευματική συζήτηση. Ωστόσο, πολλές φορές δεν περιορίζονταν μόνο σ’ αυτές. Πολύ συχνά, οι μουσικοί αι οι υπόλοιποι performers που προσλαμβάνονταν για το συμπόσιο, κατέληγαν σε περιπτύξεις με τους επισκέπτες, όπου λίγη ως καθόλου σημασία είχε το φύλο. Το λεγόμενο παίξιμο της φλογέρας aka στοματικός έρωτας, όπως αναφέρεται από τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα, είχε την τιμητική του.
Αν θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε την εποχή του τότε με του σήμερα, όλα τα παραπάνω θα μας φαίνονταν μάλλον διασκεδαστικά και λίγο παράτολμα, καθώς στο πέρασμα των αιώνων, δημιουργήθηκαν πολιτικές που απαγόρευαν τέτοιου είδους συγκεντρώσεις και λατρείες και κατοχυρώθηκαν βάσει νόμου, κάνοντας τις κοινωνίες σεξουαλικά περισσότερο πουριτανικές. Ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι και στην εποχή μας τα λεγόμενα VIP και swinging parties είναι ένα είδος συμποσίου, που συμμετέχουν πολλά άτομα, τα οποία αφού χαλαρώσουν και γνωριστούν αρχικά, επιδίδονται σε σεξουαλικές πράξεις με την κατάλληλη συνοδεία μουσικής. Αυτά τα events δημιουργούνται κρυφά, από διοργανωτές μέσω Social Media και στη συνέχεια αποστέλλονται ως VIP προσκλήσεις προκειμένου να επιβεβαιώσουν τη συμμετοχή τους οι συμμετέχοντες. Πολλές φορές, μάλιστα, οι συμμετέχοντες έχουν θέμα για dress code την αρχαία Ελλάδα, θέλοντας να αναπαραστήσουν την εποχή εκείνη.
Είναι γεγονός ότι τοποθετούμε τη σεξουαλική ορμή μας πολύ καλά στο καλούπι της. Όμως όταν το περιβάλλον, ο χώρος, ο χρόνος κι οι παρτενέρ που θα συνευρεθούμε βοηθούν, βγάζουμε προς τα έξω με τον καλύτερο ερωτικό εαυτό. Οι αρχαίοι Έλληνες άφησαν πίσω μια μεγάλη παρακαταθήκη περί οργιώδους απόλαυσης και δημιούργησαν ένα τεράστιο κύμα ελευθερίας, που έχουμε μάθει να καλλιεργούμε, ακόμη κι όταν οι καταστάσεις είναι δύσκολες, αφού παραμένουμε αλέγρος λαός σε όλα. Φτάνουμε τις αισθήσεις μας στα άκρα και γινόμαστε μάρτυρες ηδονής στο φαγητό μας, τη μουσική μας, τον χορό μας και φυσικά το κρεβάτι μας.
Συντάκτης: Ανδρέας Πετρόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
