«Σ’ αγαπάω περισσότερο», λέμε κι όμως κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί πόσο είναι αυτό το περισσότερο που εννοούμε κι αν τελικά μπορεί να μετρηθεί. Γιατί δεν υπάρχει μονάδας μέτρησης της αγάπης και αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά πλέον. Αν κάτι δεν μπορούμε να ορίσουμε και να μετριάσουμε όμως είναι τα συναισθήματά μας για έναν άνθρωπο. Εκείνο τον άνθρωπο που ξεχώρισε η καρδιά δίχως καμία δυσκολία, γιατί της έκανε το «κλικ» από την πρώτη στιγμή. Τότε που ένιωσες εκείνο το χτυποκάρδι που σε κάνει να αισθάνεσαι πως διαλύεται όλος ο κόσμος γύρω σου.
Και χτίζοντας στιγμές, γέλια, χαρές, αμέτρητα «μου λείπεις» -κι ας έχουν περάσει μόνο λίγες μέρες ή ώρες από τότε που βρεθήκατε-, έχεις ήδη αγαπήσει και αγαπηθεί. Δεν μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς εκείνο το πρόσωπο και θα έκανες τα πάντα, θα τα άλλαζες αν χρειαζόταν όλα σε μία μόνο στιγμή, προκειμένου να μη χαλάσει το «μαζί» που έχετε χτίσει. Μα κάθε φορά που σου λέει «σ΄ αγαπάω», εσύ νιώθεις κάτι παραπάνω, ένα συναίσθημα που βρίσκει απάντηση στο «εγώ σ’ αγαπάω περισσότερο», γιατί μόνο έτσι μπορείς να το εκφράσεις με λόγια. Αλήθεια, τι κρύβεται πίσω από αυτό;
Όταν αισθάνεσαι πως έχεις κάνει τη μεγαλύτερη υπέρβαση για να είσαι με έναν άνθρωπο, όταν έχεις επιλέξει συνειδητά να κάνεις κάποιες αλλαγές ριζικές ώστε να συμβαδίσουν σε κοινή πορεία οι ζωές σας, όταν γίνεσαι στήριγμα και προχωράτε μαζί στις δυσκολίες και στις όμορφες στιγμές, όταν νοιάζεσαι πιο πολύ για το δικό του καλό παρά για το δικό σου, τότε όλα αυτά τα εκφράζεις με την έννοια του «περισσότερο». Τόσα κι άλλα τόσα δίνεις και θα έδινες για την αγάπη σου, ακόμη κι ένα κομμάτι της ψυχής σου. Έτσι, ανακαλύπτεις τα βαθύτερα συναισθήματα που έχεις μέσα σου κρυμμένα, κι ας μην το γνωρίζει κανείς άλλος πέρα από τον ίδιο σου τον εαυτό.
Γιατί οι άνθρωποι δεν είμαστε ευκολόπιστοι, αλλά λιγάκι δύσπιστοι, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να διανοηθούμε μια αγάπη άνευ όρων. Άσε που με λόγια δεν μπορείς να την εκδηλώσεις, παρά μόνο με πράξεις κάθε φορά που κινείς γη και ουρανό, κάθε φορά που κάνεις όλα τα δύσκολα του κόσμου εύκολα για τη σχέση σου. Αλήθεια, υπάρχει αγάπη άνευ όρων τελικά; Μετριέται η αγάπη; Έχει βαθμίδες; Η απάντηση φυσικά είναι ένα βροντερό «όχι». Ή αγαπάς ή δεν αγαπάς. Ανεξάρτητα από το πόσο καιρό είστε μαζί ή χώρια, ανεξάρτητα των συνθηκών, του αν είναι μια σχέση εξ αποστάσεως, του αν κάνατε λάθη και χαθήκατε για λίγο, του αν θα βρεθείτε και πάλι ή δε θα μιλήσετε ποτέ ξανά.
Εσύ ξέρεις πως ό,τι κι αν συμβεί θα είσαι εκεί με τον δικό σου μοναδικό τρόπο. Ίσως να υπάρξουν στιγμές που θα αισθανθείς μια αμφισβήτηση από την άλλη πλευρά, ότι δε γίνεται να θέλεις τόσο πολύ, πως είναι αδύνατο να ξεστομίζεις ότι εσύ αγαπάς περισσότερο απ’ ότι αγαπιέσαι. Θα υπάρξουν σίγουρα αυτές οι μέρες που θα νομίζεις πως δε γίνεται αντιληπτό το πόσο πολύ αγαπάς. Εσύ όμως, ξέρεις. Έτσι, ακούς και απλώς χαμογελάς, αφήνοντας το συναίσθημα να σε συνεπάρει για άλλη μια φορά και δίνοντας περισσότερο χώρο και χρόνο στον άλλον να το χωνέψει. Μέχρις ότου καταλάβει την τόση αγάπη, πριν προλάβει να σε καταδικάσει για αυτή την υπερβολή σου.
Γι’ αυτό μην υποκύψεις αν θεωρηθείς υπερβολικός στην αγάπη. Αν τη νιώθεις, να τη δίνεις απλόχερα, να τη δείχνεις στον άλλον με πράξεις, αλλά και με λόγια. Να την εκφράζεις, χωρίς να σκέφτεσαι αν τρομάξεις τον άλλον, αν πρέπει ή δεν πρέπει. Καλύτερα να τρομάξεις τον άλλον από υπερβολική αγάπη παρά να πνίγεσαι από φόβο μην εκτεθείς. Να «αγαπάς, περισσότερο», δίχως να σε νοιάζει αν θα αγαπηθείς ή αν αγαπιέσαι στον ίδιο βαθμός. Δεν υπάρχει μέτρο υπολογισμού και σύγκρισης της αγάπης, όσες μαθηματικές πράξεις κι αν δοκιμάσεις να κάνεις.
Συντάκτης: Γεωργία Μαρίνου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
