Οι σχέσεις κατατάσσονται σε πολλές κατηγορίες και μαζί μ’ αυτές κι οι άνθρωποι που τις ζουν. Άλλοι ρεαλιστές, άλλοι αισιόδοξοι κι άλλοι ρομαντικοί και συναισθηματικοί. Πολλοί χαρακτηρισμοί, τόσοι που πολλές φορές δεν μπορείς να βρεις πού εντάσσεσαι. Ίσως λοιπόν, να είσαι ένας «greyromantic».
Ας το παραδεχτούμε όλοι, ότι κανένας μας, όσο αντίθετος κι αν είναι με τον ρομαντισμό κι όλη την αύρα που τον περιβάλλει, δεν μπορεί να τον αποφύγει εξ ολοκλήρου. Υπάρχει παντού γύρω μας από βιβλία, ταινίες και σειρές που εξυμνούν τον έρωτα στην πιο ρομαντική του μορφή κι αποτελούν τα πιο διάσημα κομμάτια του πολιτισμού μας. Αλλά παρά τον πολιτιστικό επιπολασμό της κλασικής ιστορίας αγάπης, που προβάλλεται μέσω του ρομαντισμού, δε σχετίζονται όλοι άνθρωποι μ’ αυτόν με τον ίδιο τρόπο. Οι άνθρωποι που ανήκουν περισσότερο σ’ ένα άλλο φάσμα πέραν των κοινωνικών κανόνων που επιβάλλονται για τον ρομαντισμό και μάλιστα τους αγνοούν με επιδεικτικό τρόπο, ακολουθώντας μια δική τους πορεία, αναγνωρίζονται κι ως «greyromantic».
Οι «Greyromantics» βιώνουν μόνο την αίσθηση της ρομαντικής έλξης, μερικές φορές, ή υπό ορισμένες συνθήκες. Είναι ένας ρομαντικός προσανατολισμός (δεν αναφέρεται συνήθως σ’ ένα φύλο ή σε κάποιον προσανατολισμό), που σημαίνει ότι χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει ποιος είναι ή δεν είναι εν τέλει διαθέσιμος να ερωτευτεί και να βγει ραντεβού μ’ έναν άλλον άνθρωπο, σε αντίθεση με το ποιος είναι ερωτικά διαθέσιμος.
Ο όρος αυτός συγκαταλέγεται στο αρομαντικό φάσμα (aromantic spectrum). Η έννοια του «aromantic» -όπως η ασεξουαλικότητα- είναι αρκετά απλή. Κάποιος που προσδιορίζεται ως «aromantic» βιώνει ελάχιστη έως καθόλου ρομαντική έλξη για άλλους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τη σεξουαλική έλξη. Στην τελείως βέβαια αντίθετη πορεία, είναι ο όρος «αλλορομαντισμός» (alloromance). Κάποιος που προσδιορίζεται ως «αλλορομαντικός» συνήθως βιώνει τη ρομαντική έλξη κι επιθυμία με τρόπο που θεωρείται κοινωνικοκανονικός. Αλλά ο «γκριζομαντισμός» μπορεί να είναι λίγο πιο δύσκολος στην κατανόησή του, πόσο μάλλον στην αποδοχή του ως ένα κομμάτι του εαυτού.
Γενικά, η «γκρίζα περιοχή» είναι μια μεταφορά που χρησιμοποιείται από την queer κοινότητα για να εμφυσήσει μια αίσθηση ανοιχτού χαρακτήρα κι ευελιξίας σε εμπειρίες που συνήθως υποτίθεται ότι είναι πεπερασμένες ή σταθερές μέσα στο κυρίαρχο πλαίσιο. Ενώ η συμβατική αντίληψη της επιθυμίας και της έλξης είναι αρκετά ασπρόμαυρη —οι άντρες κυνηγούν τις γυναίκες, οι άντρες βγαίνουν ραντεβού με γυναίκες, οι άντρες παντρεύονται γυναίκες, ξέρετε το γνωστό και πλέον ξεπερασμένο τριπάκι που έμπαιναν πολλοί— οι queer εκφράσεις αμφισβητούν τη δυναμική των ρυθμιστικών σχέσεων, όχι μόνο ως θέμα των εμπλεκόμενων φύλων, αλλά κι ως προς τη δομή και τις προτεραιότητες των ίδιων των σχέσεων.
Οι «greyromantic» άνθρωποι μπορεί να βιώνουν τη ρομαντική επιθυμία σπάνια, ή σχεδόν πάντα, αλλά μόνο υπό ορισμένες συνθήκες και με μικρότερη ένταση από ό,τι ένα «αλλορομαντικό» άτομο. Έτσι, ενώ το «greyromantic» είναι μια έκφραση που δηλώνει το ακριβώς αντίθετο του ρομαντισμού, οι δύο αυτές έννοιες δε σχετίζονται πάντα. Η σ-ξουαλική παιδαγωγός Lucie Fielding, συγγραφέας του «Trans S-x: Clinical Approaches to Trans Sexualities and Erotic Embodiments», διακρίνει τους όρους του «γκριζορομαντισμού» και του «αρομαντισμού» με βάση τον βαθμό στον οποίο κάποιος ενδιαφέρεται να συμμετέχει σε διαφορετικές μορφές ρομαντικής οικειότητας. «Ο γκριζομαντισμός είναι μια πτυχή του φάσματος του αρομαντισμού», λέει. «Ο αρομαντισμός περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα ταυτοτήτων και ρομαντικών προσανατολισμών που περιγράφουν άτομα που βιώνουν διαφορετικούς βαθμούς ρομαντικής έλξης ή/και ενδιαφέροντος να εμπλέκονται σε σχέσεις που περιλαμβάνουν μορφές ρομαντικής οικειότητας.»
Υπάρχει πολύ συχνά η εικασία ότι η ρομαντική οικειότητα κι η ερωτική οικειότητα πρέπει να πηγαίνουν μαζί κι ότι η απουσία μιας ή και των δύο από αυτές τις οικειότητες σε μια σχέση είναι ένα πρόβλημα. Ε, λοιπόν, δεν είναι! Κι είναι απόλυτα φυσιολογικό μερικές φορές, τα άτομα που μας ελκύουν ρομαντικά να είναι διαφορετικά από τα άτομα που μας ελκύουν ερωτικά. Κι αυτό είναι οκ.
Συντάκτης: Βαρβάρα Αθανασίου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
