Επιστρέφω απ’ τη δουλειά, βάζω ένα αναψυκτικό κι ανοίγω την τηλεόραση. Κάποιοι σ’ ένα πάνελ μιας εκπομπής συζητάνε για τις καινούργιες στάσεις στο κρεβάτι που εφηύραν οι Σουηδοί. Αλλάζω κανάλι κι ακούω τον παρουσιαστή να ρωτά τον «διάσημο» καλεσμένο του, που παρεμπιπτόντως δεν τον έχω ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου, αν έχει κάνει role play. Αν δεν ξέρεις τι είναι αυτό μη χολοσκάς, είναι όταν φέρνεις το καρναβάλι της Πάτρας στο κρεβάτι σου. Όχι τον κόσμο του καρναβαλιού (αυτό λέγεται αλλιώς!), μόνο τις στολές τους.
Κλείνω την τηλεόραση, βάζω αθλητικά και βγαίνω για περπάτημα. Περνάω από μια καφετέρια κι ακούω έναν νεαρό να διηγείται στους φίλους του το «καλύτερο κρεβάτι της ζωής του» όπως το χαρακτήρισε, που είχε το προηγούμενο βράδυ με την Κική. Μπράβο στην Κικάρα, Σουηδέζα μάλλον θα ‘ναι! Προχωράω λίγο πιο κάτω, δίπλα από το σουβλατζίδικο του Φάνη, βλέπω κάποιους μάστορες να τοποθετούν μια μεγάλη κόκκινη ταμπέλα σ’ ένα μαγαζί. Λέω τέλεια, νέο κατάστημα στη γειτονιά! Πλησιάζω και διαβάζω: «Οι Ακούραστοι»! Εντάξει, αυτό ήταν! Πήρα τα κουρασμένα μου πόδια κι επέστρεψα στο σπίτι. Δεν άνοιξα τηλεόραση, δεν πήρα κινητό, δεν κοίταξα καν το απέναντι μπαλκόνι του γείτονα. Πήγα κατευθείαν στο κρεβάτι. Και κοιμήθηκα. Χωρίς σεκς.
Και κάπως έτσι μου γεννήθηκε η εξής απορία; Μήπως τελικά το έχουμε θεοποιήσει λίγο; Όλοι μιλάνε γι’ αυτό λες και είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτό. Κι έτσι μου γεννιέται και δεύτερη απορία: Η γη περιστρέφεται γύρω από το σεκς ή εκείνο γύρω από τη γη; Κι όλα αυτά για μια πράξη που κρατάει λίγα λεπτά, έως πολύ λίγα λεπτά. Για τα περισσότερα ζευγάρια, ειδικά αν είναι χρόνια μαζί, αποτελεί ρουτίνα, ακόμα κι αγγαρεία. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για παντρεμένα ζευγάρια που δίνουν ραντεβού κάθε δεύτερο Σάββατο που κοιμούνται τα παιδιά στη γιαγιά. Μπαίνει κι αυτό στο πρόγραμμα δηλαδή, σαν τον οδοντίατρο. Που φυσικά πάντα κάτι τυχαίνει κι αναβάλλεται. Και μετά αρχίζουν τα παράπονα, οι καβγάδες, οι συνεδρίες σε σύμβουλο σχέσεων κι η αποτυχημένη αναπαράσταση των 50 αποχρώσεων του γκρι. Ναι, και των 50!
Νιώθω ότι μας βαραίνει μια παράλογη κοινωνική ευθύνη και μια άτυπη συντροφική υποχρέωση η οποία μόνο δυσφορία δημιουργεί. Δεν υπάρχει κανένας κανόνας και σίγουρα κανένας διαγωνισμός επιδόσεων. Μας περιβάλει ένας παροξυσμός σαρκικής hδονής που συχνά μας αγχώνει και μας κάνει να αμφιβάλουμε ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό. Παιδιά, χαλαρώστε λίγο. Δεν έχει σημασία εάν το εξασκείς το σπορ, πόσο συχνά το εξασκείς και με ποιον παρτενέρ. Δε χρειάζεται να νιώθεις άσχημα ή να ανησυχείς γι’ αυτό. Έχουν φτάσει στο σημείο οι άνθρωποι που δεν είναι σ3ξouαλικά ενεργοί ή έχουν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, να ντρέπονται. Γιατί δεν ντρέπονται εκείνοι, που ενώ έχουν αυξημένη λίμπιντο, είναι κακοί σύντροφοι, κακοί γονείς, κακοί φίλοι; Γιατί δηλαδή η ερωτική επίδοση να είναι εκείνη που θα σε κατατάξει σε μια κοινωνική κατηγορία; Δε γίνεται η μεγαλύτερη ταμπέλα που έχει κάποιος επάνω στο κούτελό του να έχει να κάνει με τη σ3ξouαλική του ταυτότητα: «Gαy» ή «Straight». Ενώ η μόνη ταμπέλα που θα έπρεπε να φωσφορίζει με neon είναι: «Άνθρωπος» ή «Μ@λάκ@ς».
Εν τω μεταξύ, για το χάδι, το φιλί, την αγκαλιά, ούτε λόγος! Γιατί να μην υπάρχει δηλαδή Κάμa Σούτρα αγκαλιών; Αφού εκεί μέσα είναι όλο το συναίσθημα, στην αγκαλιά! Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως γι’ αυτό να την αποφεύγουν πολλοί. Φανερώνεσαι μέσα σ’ αυτήν αφού ξεγυμνώνεται η καρδιά σου. Εγώ πάντως θα πω ότι μια γυμνή καρδιά είναι πολύ πιο ερεθιστική από ένα γuμνό σώμα. Δε λέω ότι η σ3ξouαλική έλξη κι επιθυμία δεν είναι σημαντικά. Απλώς τους δίνουμε μεγαλύτερη αξία απ’ ότι τους αξίζει. Δεν αποτελούν οι στάσεις το αλφαβητάρι του έρωτα. Υπάρχουν σχέσεις με αγάπη, νοιάξιμο, φροντίδα και για πολλούς και διάφορους λόγους το κρεβάτι είναι μειωμένο έως κι ανύπαρκτο. Δεν είναι λιγότερο δυνατές από τις υπόλοιπες, γιατί πολύ απλά η δυναμική των σχέσεων καθορίζεται από πιο ουσιαστικές παραμέτρους.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν ν’ αγκαλιάζουμε πιο συχνά τους συντρόφους μας, να συζητάμε πιο ενδιαφέροντα θέματα με τους φίλους μας και να βλέπουμε λιγότερη τηλεόραση. Η ερωτική επαφή δεν αποτελεί το κέντρο του κόσμου κι όπως όλα τα βεγγαλικά, έτσι κι αυτή, κάποτε χάνει τη λάμψη της. Άναψε τον αναπτήρα σου και μην ακούς τις φήμες!
Συντάκτης: Κύπριδα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
