Όλοι οι άνθρωποι πολλές φορές μες στην καθημερινότητά τους θυμώνουν κι εκνευρίζονται, ακόμα και με πράγματα ασήμαντα. Αυτό είναι ανθρώπινο και απολύτως φυσιολογικό, υπάρχουν ωστόσο δύο κατηγορίες τέτοιων ανθρώπων. Αυτοί που έχουν δουλέψει πολύ με τον εαυτό τους και ξέρουν να διαχειρίζονται σωστά τον θυμό τους και αυτοί που βγάζουν οχετό και μετά το μετανιώνουν. Είναι λυπηρό αλλά σίγουρα στον περίγυρό σου έχεις συναναστραφεί μ’ αυτήν την κατηγορία ανθρώπων.
Πολύ απλά δεν μπορούν να ελέγξουν τα συναισθήματα θυμού που τους κατακλύζουν, ξεσπάνε και βρίζουν όποιον βρεθεί στο πέρασμά τους, ακόμα και αν είναι στενός τους φίλος. Φυσικά μόλις υποχωρήσει το ξέσπασμα θυμού αντιλαμβάνονται το μέγα λάθος τους και αρχίζουν να κλαίνε σε μια γωνία μόνοι τους. Είναι λογικό, γιατί τους χτυπάει η πραγματικότητα, καταλαβαίνουν πως πρόσβαλαν ανθρώπους που αγαπούν και εκτιμούν και γι’ αυτό νιώθουν ενοχές. Επόμενή τους κίνηση είναι να έρθουν να σου ζητήσουν συγγνώμη, την οποία πολλές φορές πραγματικά εννοούν -δεν το κάνουν απλά για να φανούν καλοί άνθρωποι.
Είναι αυθόρμητοι, όχι κουτοπόνηροι, επομένως μπορείς να δεις στα μάτια τους την ειλικρίνεια εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Την πρώτη φορά που έρχεσαι σε επαφή με μια τέτοια συμπεριφορά είναι λογικό πρώτα να σαστίσεις και έπειτα να το σκεφτείς διεξοδικά και όντως να συγχωρέσεις αυτό το άτομο και να ξεχάσεις το περιστατικό. Όλο αυτό μπορεί να επαναληφθεί και μια και δύο και τρεις και πολλές φορές, μέχρι να καταλάβεις πως κάπου υπάρχει πρόβλημα.
Αρχικά, αυτές οι εξάρσεις θυμού που συνοδεύονται από οχετό δε δικαιολογούνται σε καμία περίπτωση, όσο αυθόρμητος και αν είναι ο άλλος ή έρμαιο των συναισθημάτων του. Από τη στιγμή που αντιλαμβάνεται και ο ίδιος πως κάνει πολλά λάθη, γιατί ζητάει και συγγνώμη, πρέπει να απευθυνθεί σ’ έναν ειδικό. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μάθει να αντιμετωπίζει αλλιώς το θυμό του και να μην εκτοξεύει κατηγορίες σε φίλους και συγγενείς. Εσύ σ’ αυτό το σημείο μπορείς να τον βοηθήσεις να αντιληφθεί το πρόβλημά του, αν δεν το έχει κάνει ήδη και να τον στρέψεις σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας.
Όσο καλή θέληση κι αν έχεις δεν μπορείς να βοηθήσεις μόνος σου έναν τέτοιο άνθρωπο και είναι λογικό μετά απ’ ένα σημείο να παύεις να τον συγχωρείς. Η έννοια της συγγνώμης είναι να μη γίνει ξανά το ίδιο λάθος. Όταν εσύ βλέπεις μια προβληματική συμπεριφορά να επαναλαμβάνεται συνεχώς, άνθρωπος είσαι και κάποια στιγμή θα αρχίσει κάτι να σπάει μέσα σου. Είναι λεπτές οι ισορροπίες σε τέτοιες καταστάσεις, από τη μια κατά βάθος δέχεσαι τη συγγνώμη γιατί ξέρεις πως ο άλλος αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα, από την άλλη αυτός ο οχετός και οι κατηγορίες πάνω στο θυμό σε πληγώνουν βαθιά. Έχεις χίλια δίκια και κανείς δε νιώθει όμορφα όταν ξεσπάνε πάνω του έτσι, ειδικά χωρίς να φταίει και κάπου. Αυτοί οι άνθρωποι δυστυχώς, καταστρέφουν πρώτα από όλα την ψυχική τους υγεία, με τα σκαμπανεβάσματα διάθεσης που έχουν, αλλά και κάθε ανθρώπινη σχέση που ίσως δημιουργήσουν.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι έτοιμος να δεχτεί συγγενή, φίλο ή σύντροφο με τέτοια συμπεριφορά. Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό το βήμα της βοήθειας από έναν ειδικό για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση. Εσύ ωστόσο πρέπει να καταλάβεις πως δεν είσαι σάκος του μποξ να δέχεσαι τα χτυπήματα και τα ξεσπάσματα του καθενός, ακόμα και αν πρόκειται για στενούς ανθρώπους σου. Οφείλεις στον εαυτό σου να τον προστατέψεις από τέτοιες συμπεριφορές, πριν χαλάσεις και τη δική σου ψυχική υγεία. Δεν αντιλέγω να βοηθήσεις κάποιον που σε έχει ανάγκη, αλλά έχεις και δικά σου προβλήματα να λύσεις, για να φορτώνεσαι και να προσπαθείς να εξαφανίσεις κι όλων των άλλων.
Συντάκτης: Δήμητρα Φαρδογιάννη
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
