Έχεις σκεφτεί ποτέ ένα μέρος που η ζωή εκεί ξεκινά κι εκεί τελειώνει; Κι αν ναι, πόσες φορές έχει περάσει απ’ το μυαλό σου ότι κάποια μέρη σού έδωσαν τα πιο σημαντικά μαθήματα για τη ζωή;
Στο νοσοκομείο συνειδητοποιείς πόσο εύθραυστος είναι ένας οργανισμός. Ποτέ δεν είναι όμορφη μια εισαγωγή σε νοσοκομείο, ακόμα και σε εκείνη την ευχάριστη περίπτωση που πρόκειται για μια γέννα. Όμως μέσα από τα δύσκολα μαθαίνεις τον εαυτό σου και καταλαβαίνεις πόσο αξίζει η ζωή. Το νοσοκομείο είναι ένα μέρος απ’ το οποίο κάποιοι φεύγουν με εξιτήριο και άλλοι δεν τα καταφέρνουν. Εκεί, κάποιοι πεθαίνουν κι άλλοι γεννιούνται. Κι ακόμα και στην covid εποχή, ποτέ δεν έμεινε κενό.
Στο νοσοκομείο μαθαίνεις να εκτιμάς ένα αγαθό που δεν έχει μεν υλιστική μορφή, αλλά είναι αυτό που σου δίνει ζωή: την υγεία. Μια περιπέτεια υγείας είναι ικανή να σε ταρακουνήσει, είναι η στιγμή που το σώμα σου σου λέει «πρόσεχε, γιατί εγώ δεν μπορώ να σε προσέχω άλλο». Στο νοσοκομείο, οι άνθρωποι παλεύουν. Κι οι μάχες εκείνες, όσο κι αν δε φαίνονται στους έξω, είναι μεγάλες και ψυχοφθόρες. Εκεί, γέννηση και θάνατος, λαμβάνουν χώρα καθημερινά. Κι αν βρεθείς ένα βήμα πριν το τέλος ή αν δεις ανθρώπους που αγαπάς σε εκείνη τη θέση, αντιλαμβάνεσαι κάποια πράγματα διαφορετικά.
Μπορείς όμως να συσχετίσεις το νοσοκομείο με ένα αεροδρόμιο; Αν το δεις απ’ έξω, και στα δύο μέρη κάποιοι έρχονται και κάποιοι φεύγουν. Γεννήσεις και θάνατοι. Αφίξεις κι αποχωρήσεις. Και κάπου εκεί, μπορείς να δεις τη ζωή αλλιώς.
Η αεροπορική εταιρεία SAS πριν από 4 χρόνια έβγαλε ένα διαφημιστικό σποτ διάρκειας 3 λεπτών, με τίτλο «The Arrivals», που έδειχνε εικόνες ανθρώπων από τις αίθουσες αναμονής ενός αεροδρομίου. Έχεις δει ποτέ το βλέμμα μιας μάνας να περιμένει το παιδί της να γυρίσει σπίτι; Σε αυτό το σποτ, βλέπεις αγκαλιές, αποχαιρετισμούς και κάθε λογής συναισθήματα να ζωγραφίζονται στα πρόσωπα. Χωρίς λόγια και εφέ. «Στα ταξίδια αφιερώνουμε χρόνο για να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας…», αναφέρει το σποτ, το οποίο έχει συγκεντρώσει μέχρι σήμερα πάνω από 40 εκατομμύρια views. Και σκέφτεσαι μετά πόσο κενά ήταν τα αεροδρόμια την περίοδο της πανδημίας, με λιγοστούς ανθρώπους να περιμένουν στις αφίξεις. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως δεν έρχονται όλοι για να μείνουν μια ζωή. Γι’ αυτό, κοίτα να απολαύσεις τον χρόνο που έχετε -όσος κι αν είναι αυτός.
Θα ήταν τολμηρό να συσχετίσεις νοσοκομεία κι αεροδρόμια όσον αφορά τα μαθήματα που σου δίνουν για τη ζωή. Κάποιοι θα πουν ότι το νοσοκομείο είναι το κατεξοχήν μέρος που κατανοείς πως όσα θεωρείς δεδομένα ίσως και να μην είναι. Και άλλοι δε θα καταλάβουν τι έχει να σου μάθει ένα αεροδρόμιο. Κι όμως έχουν κάτι κοινό αυτά τα δύο μέρη: το ταξίδι. Κάθε ταξίδι είναι καθοριστικό για τη ζωή σου και έχει κάτι να σου μάθει. Πηγαίνεις με βαλίτσα και φεύγεις με γνώση. Κι όπως έλεγε κι ο Καβάφης: «Η Ιθάκη σ’ έδωσε το ωραίο ταξίδι. Χωρίς αυτή δε θα ‘βγαινες στον δρόμο. Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια. Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν».
Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
