Ρωτώντας πας στην Πόλη αλλά μαθαίνεις και πράγματα που κανένα google ποτέ δε θα σου πει. Μυστικά μαντζούνια, ερωτήσεις κάπως άβολες ή αδιάκριτες, απορίες για τις μεγάλες ώρες, τιπς για τη δουλειά ή συνταγές ξεχασμένες, ό,τι δεν ήξερες ότι ήθελες να μάθεις, θα στο πουν τα μικρά μας ρεπορτάζ.
Γράφει η Κορίνα Γιούρου (let_life_happen)
Όταν ένας άνθρωπος εξαφανίζεται από τη ζωή σου χωρίς καμία εξήγηση, όχι μόνο πληγώνεσαι, όχι μόνο τα βάζεις και με τον εαυτό σου που τον εμπιστεύτηκες και που πίστεψες πως ήταν ώριμος, αλλά μετά είσαι επιφυλακτικός με τους επόμενους. Για μήνες, βράδια συζήτησης με τον εαυτό μου, με κλάματα, συζητήσεις με φίλους, μέχρι που κατάλαβα ότι όσο αναπαράγεις κάτι, δεν προχωράς, αλλά μένεις σε αυτό. Έτσι σταμάτησα να το αναφέρω, με την ελπίδα πως θα ξεθωριάσει. Κι έτσι το έριξα στη δουλειά, στα ταξίδια, στις βραδινές εξόδους με φίλους, στη γυμναστική, σε σεμινάρια. Επένδυσα στον εαυτό μου και σε πράγματα που με έκαναν χαρούμενη, μέχρι που τον είδα κάπως με κάποια άλλη κοπέλα κι εκεί έφαγα και το τελευταίο χαστούκι, απογοητευμένη που εγώ δεν μπόρεσα να κάνω το ίδιο. Κάθε άνθρωπος θέλει τον δικό του χρόνο.
Μας εξομολογείται η Αγγελική Τσαγκαράκη (#Αντιτελειότητα)
Μεγάλη καψούρα, που μεγάλωσε ακόμα περισσότερο όταν με άφησε για να τα βρει με την πρώην του (που φυσικά μου έκραζε όσο ήμασταν μαζί). Δεν τον ξεπέρασα μόνη μου. Αν δεν υπήρχε η κολλητή μου να με σέρνει σε καφέδες και πανηγύρια, καλοκαίρι γαρ, ακόμη θα έκλαιγα τον τύπο. Με φίλους λοιπόν και καλοπέραση ακόμα κι όταν δεν ήθελα να αποχωριστώ τις πιτζάμες μου έφτιαξα τη δική μου «συνταγή της επιτυχίας».
Μας εκμυστηρεύεται η Άντρεα Λαζαρίδου (#όσο_πατάει_η_γάτα)
Εγώ θυμάμαι πως με χώρισε από το τηλέφωνο και ξενέρωσα τόσο πολύ. Μου είπε κιόλας πως δε θα καταφέρω ποτέ να πάρω το πτυχίο μου με τη φοιτητική ζωή που έκανα τότε. Πληγώθηκα πολύ, αλλά όχι γιατί είχα μόλις χωρίσει, αλλά επειδή έχασα 3 χρόνια από τη ζωή μου σ’ έναν έρωτα που δεν άξιζε, και σ’ έναν άνθρωπο που εν τέλει δε με σεβάστηκε ποτέ. Και κάπως έτσι ξεπέρασα τη μεγαλύτερη μου καψούρα, έκλαψα φυσικά αλλά από τη στιγμή που με πρόσβαλε, κάπως είχε τελειώσει μέσα μου.
Γράφει η Σουζάνα Ντεζούκι (#Σουζ_anax_των_25)
Ξεπέρασα την πρώτη μου μεγάλη καψούρα όταν συνειδητοποίησα πόσο ασήμαντη ήμουν για εκείνον. Να εξηγηθώ: Με εμένα δεν ήθελε σχέση και συχνή επικοινωνία αλλά έμαθα πως με άλλη κοπέλα όχι απλά έκανε σχέση αλλά μείνανε μαζί σε σύντομο χρονικό διάστημα και άνοιξαν μαζί και μαγαζί. Θίχτηκε ο εγωισμός μου, ένιωσα πως το βίωσα όλο μόνη μου και τελικά το χώνεψα και πήγα παρακάτω. Και καλύτερα θα πω!
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
