Είναι ταλαντούχος, αγέρωχος και πάντα σταθερός στις απόψεις του. Ερωτευμένος με το παιδί που κρύβει μέσα του κρατώντας το ακέραιο κι ατόφιο μέχρι και σήμερ, ενώ έγινε ο πιο πεισματάρης αστυνομικός της prime time ζώνης της ελληνικής τηλεόρασης. Ο λόγος για τον αγαπημένο σε όλους Πέτρο Λαγούτη. Γεννημένος στην Αθήνα στις 8 Μαρτίου του 1975 σπούδασε ναυτιλιακά στο πανεπιστήμιο Πειραιώς. Το μικρόβιο της υποκριτικής δεν άργησε να φανεί όμως κι έτσι, παρατώντας τις θάλασσες, ακολούθησε το όνειρό του σπουδάζοντας τελικά στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν.
Λάτρης του ποδοσφαίρου από νεαρή ηλικία αγωνίστηκε κατά καιρούς σε διάφορες αθηναϊκές ομάδες. Το 2002 γνώρισε την πρώην σύζυγό του Μυρτώ Αλικάκη με την οποία απέκτησε 2 γιους, τον Γιώργο και τον Δημήτρη. Ναι, σ’ αυτούς τους 2 ταίριαζε αυτό που λέει το λαϊκό άσμα «εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος» καθώς, όπως δήλωσε κι ο ίδιος σε παλιά του συνέντευξη, αυτός ο έρωτας τα σάρωσε όλα στο διάβα του.
Ευρέως γνωστός από διάφορες σειρές που όλοι αγαπήσαμε, μπήκε, τόσο στα σπίτια μας όσο και στις καρδιές μας. Κάποιες εξ αυτών η 10η εντολή, Πάρ’ το Αλλιώς, Πάνω από τον νόμο, Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα, Αληθινοί Έρωτες, Μαύρα Μεσάνυχτα, Ο άγγελός μου ο διάβολός μου, Εργαζόμενη Γυναίκα, Λίτσα.com, Ονειροπαγίδα, Ο 3ος Νόμος, Ο πόλεμος των άστρων, Είναι Στιγμές, Δια Ταύτα, Ρουά Ματ, Μάλιστα, Σεφ!, Προδοσίες, 4xxx4, Έγκλημα και Πάθος, Πέτα τη Φριτέζα, Το σόι σου (5ος κύκλος), Αστέρια στην Άμμο, Έτερος εγώ, 8 Λέξεις, Ήλιος και φυσικά «οι Παγιδευμένοι».
Και μπορεί ο εισαγγελέας να έχει τις χάρες του σαν νέος, αλλά μην ξεχνάτε πως «ο παλιός είναι αλλιώς». Ευμετάβλητος σε κάθε ρόλο που του ανατέθηκε είχε την ικανότητα ν’ ανταπεξέλθει, τόσο σε κωμικούς, όσο και σε πολύ δραματικούς ή περιπετειώδεις ρόλους. Απεχθάνεται την έντονη δημοσιότητα αφήνοντας την προσωπική του ζωή έξω απ’ αυτήν- μάλιστα παλαιότερα είχε δηλώσει πως επειδή βαριόταν να μιλήσει σε θαυμαστή του, προσποιήθηκε πως ήταν κάποιος άλλος.
Ο αγώνας του όμως δεν είναι μόνο αυτός των ρόλων του, καθώς επί σειρά 12 χρόνων ο αγαπημένος ηθοποιός δεν πάλευε για την πάταξη του εγκλήματος όπως θα ήταν αναμενόμενο για όποιον παρακολουθεί τηλεόραση, αλλά για την απεξάρτηση από τον τζόγο στον οποίο ήταν εθισμένος. Χαρακτηριστικά είχε αναφέρει: «Τα χρέη και το οικονομικό είναι το τελευταίο που σε απασχολεί. Και μιλάει ένας άνθρωπος που δημιούργησε πολλά χρέη, αλλά δεν είναι αυτό το χειρότερο. Χάνεις τον εαυτό σου, χάνεις φίλους, κάνεις λάθος επιλογές στη δουλειά σου. Ακόμα κι όταν φεύγεις από αυτό χρειάζεται χρόνος για να ξαναζωντανέψεις», υπογραμμίζοντας ότι «η μεγάλη νίκη για μένα είναι ότι δεν έχω επιθυμία να παίξω και γι’ αυτό δεν έχω και φόβο» και συνεχίζει λέγοντας πως «το μόνο που θεωρώ ότι δεν κατέστρεψα, είναι η σχέση με τα παιδιά μου. Ο τζογαδόρος έχει αυτό που λένε όσοι είναι τζογαδόροι, το φουρφούρι. Σε πιάνει το φουρφούρι. Δεν μπορείς, θέλεις να παίξεις. Θυμάμαι ότι τελείωνα την παράσταση, δε με ένοιαζε τίποτα άλλο παρά μόνο να πάω να παίξω. Ο εθισμός είναι ένα ταξίδι. Μια διαδρομή σ’ ένα σκοτεινό πηγάδι, όπου ψάχνεις να βρεις το φως. Συνήθως με λάθος τρόπο. Προσπαθείς να τρυπήσεις το τσιμέντο για να βγεις από το πηγάδι. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να βρεις το κουράγιο να σηκωθείς προς τα πάνω. Στον συγκεκριμένο εθισμό, αυτό που αντιλαμβάνεσαι πρώτα απ’ όλα είναι η οικονομική καταστροφή. Το βλέπεις ότι καταστρέφεσαι. Δανείζεσαι, πνίγεσαι οικονομικά. Τα έχω κάνει όλα. Μετά βλέπεις ότι δεν είναι μόνο αυτό. Γίνεσαι ένα φάντασμα, μια σκιά του εαυτού σου. Καταλαβαίνεις ότι έχεις κάνει κακό στη δουλειά σου, γιατί οι επιλογές σου έχουν κατά κύριο λόγο οικονομικά κριτήρια κι όχι καλλιτεχνικά. Καταστρέφεις επίσης σχέσεις με ανθρώπους.»
Κι αν από όλα αυτά βγήκε νικητής, ίσως ο σπουδαιότερος ρόλος της καριέρας του, ο πιο αληθινός του, να ήταν εκείνο το βήμα των συνεδριάσεων στο ΚΕΘΕΑ. 26 Σεπτεμβρίου ξαναγεννήθηκε, όπως λέει, μέσα από εκείνες τις στάχτες για να συνεχίσει να γράφει χαρισματικά στο υποσυνείδητό μας μία μία όλες τις ερμηνείες του. Και ναι, το αξίζει. Για εσάς λοιπόν που αγαπάτε τον γλυκό μας μπάτσο, θα σας πω ότι καλή η prime time ζώνη, αλλά κάνει και θέατρο. Πού; Μα φυσικά θέατρο Αθηνά στην παράσταση «τέλειοι ξένοι». Εσύ θα λείπεις;
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου