Στο τέλος, γυρνώντας μετά από μια δύσκολη κι απαιτητική ημέρα στο σπίτι, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη αξία είσαι εσύ. Είναι εκείνη η στιγμή που επιτρέπεις σε σένα να ασχοληθείς έστω και λίγο ξανά με οτιδήποτε δεν αφορά ένα «πρέπει». Μπορεί να είναι βράδυ, να έχεις ψοφήσει στη δουλειά, να έχεις κούραση και νεύρα και θολούρα. Κι όμως, κατάφερες κι επιβίωσες. Ειδικά με όσα βλέπουμε να συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες, νιώθεις συνεχώς μια εξάντληση, μια εξουθένωση, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Είσαι μόνιμα μέσα στο στρες και τη στεναχώρια. Έτσι και σήμερα. Αλλά, κάπως τα κατάφερες κι η μέρα σου πέρασε. Τελείωσε.
Είναι απίστευτη η ευχαρίστηση να γυρνάς σπίτι μετά από μια κουραστική μέρα και να νιώθεις πλέον πως είσαι ασφαλής, ελεύθερος, ικανός να κάνεις τα πάντα, πως τώρα όλος ο χρόνος σού ανήκει κι έχεις την επιλογή ν’ αποφασίσεις εσύ πώς θέλεις να τον αξιοποιήσεις. Μπορείς να χυθείς στο κρεβάτι λιώνοντας στο νετφλιξ και να μη σηκωθείς όλη τη νύχτα, ή να γεμίσεις την μπανιέρα με καυτό νερό κα το αγαπημένο σου αφρόλουτρο. Να μαγειρέψεις κάτι πολύπλοκο ή να παραγγείλεις και να φας σαβούρα. Μπορείς να βάλεις δυνατά τη μουσική που σου αρέσει και ν’ αρχίσεις να χορεύεις όπως μόνο εσύ ξέρεις και σε εκφράζει, τώρα που δε σε βλέπει κανείς. Μπορείς να βγεις με την παρέα σου, με το ταίρι σου. Μπορείτε ν’ αράξετε και να παίξετε επιτραπέζια ή να δείτε μια ταινία όλοι μαζί. Να πάτε με τη σχέση σου στον κινηματογράφο ή στο θέατρο, μια βόλτα στην παραλία.
Αυτή λοιπόν η στιγμή της ημέρας είναι δική σου, να τη χαρείς και να την αξιοποιήσεις όπως θέλεις. Κι αυτό είναι που αξίζει και μετράει τελικά. Να μην είσαι η δουλειά σου, όσο κι αν την αγαπάς. Να κάνεις τον απολογισμό απ’ όλη την ημέρα κι έχοντας όλον τον χρόνο δικό σου, να ξεκουραστείς και να μαζέψεις δυνάμεις για την επόμενη. Νιώθοντας ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που πέρασες και κατάφερες να φέρεις εις πέρας. Κι ίσως τελικά αυτό είναι που μας βοηθάει και μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε. Οι παύσεις. Το να κρατάμε στιγμές για εμάς και να φροντίζουμε τη μέρα μας πέρα από το πλαίσιο των υποχρεώσεων. Να μπορούμε να είμαστε κι άλλα πράγματα πέρα από την επιβίωσή μας και τον βιοπορισμό μας.
Πολλές φορές, αν όχι τις περισσότερες, δε δίνουμε όση αξία και προσοχή αρμόζει σε αυτές τις μικρές στιγμές χαράς κι ευγνωμοσύνης. Τρέχουμε συνεχώς να προλάβουμε τις δουλειές, να τακτοποιήσουμε εκκρεμότητες, λογαριασμούς, να μπαλώσουμε τρύπες. Είμαστε μόνιμα μέσα στο άγχος και χάνουμε έτσι την ουσία της προσωπικής ανάγκης. Λες και μπορεί να πληρωθεί ο λογαριασμός αν εσύ πάθεις νευρικό κλονισμό από το άγχος και ταβλιαστείς.
Είναι πολύ σημαντικό να μάθεις ν’ αναγνωρίζεις την αξία της ξεκούρασης. Την αξία του ν’ αφιερώνεις λίγο χρόνο και για σένα, επιτρέποντας στον εαυτό σου να κάνει αυτό που σ’ εκφράζει, με οποιοδήποτε τρόπο. Και να το χαίρεσαι, να το ζεις, να το απολαμβάνεις. Γιατί, δυστυχώς, δε θα το κάνει κανείς άλλος αυτό για σένα. Επίτρεψε στον εαυτό σου να βρει όλα εκείνα τα συστατικά που χρειάζεται για να κοιμάσαι ήρεμα και ν’ απολαμβάνεις όσα έχεις. Να εκπέμπεις χαρά, ευγένεια, ευγνωμοσύνη, όλα όσα αξίζουν να μείνουν αντί για μια μόνιμη κούραση και στεναχώρια για το τι πέρασες και τι πρόκειται να έρθει αύριο. Βρες την καλύτερη στιγμή μέσα στη μέρα σου. Είναι εκείνη που θα ακολουθεί την αίσθηση ότι τα κατάφερες κι είσαι εκεί, για να συνεχίσεις και να προσπαθήσεις για την επόμενη καλύτερη στιγμή της αυριανής, πια, ημέρας.
Συντάκτης: Κατερίνα Παρτσανάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
