Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Γράφει η Ανδριάννα.
Θα ‘θελα να σου πω μια τελευταία φορά όλα όσα νιώθω. Να σου εξηγήσω πόσο σ’ αγαπώ και πόσο θέλω να προσέχεις. Να σου πω πως δεν έχει σημασία για μένα που είμαστε χώρια, μετράει να ‘σαι καλά, ν’ αισθάνεσαι όμορφα, να προχωράς στη ζωή σου και να ονειρεύεσαι. Θα θελα να ξέρεις πως πιστεύω σε σένα και στ’ όραμά σου, σε στηρίζω σιωπηλά μα ακόμη σθεναρά, αυτό δεν αλλάζει.
Έχουμε τόσα πολλά να πούμε άλλωστε, τόσα πολλά να συζητήσουμε και ν’ αναλύσουμε μετά από τόσο καιρό. Να μου πεις τα νέα σου από τη δουλειά και την οικογένειά σου, να μου κάνεις update στα γκομενικά της παρέας σου και να κουβεντιάσουμε για την πολιτική και τα αστέρια. Να μου πεις πως είμαστε νέα παιδιά κι έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας, πως όλοι θα καταφέρουμε όλα όσα ονειρευόμαστε αν προσπαθήσουμε αρκετά.
Έχουμε τόσα πολλά να πούμε και δε θα τα πούμε ποτέ. Κι είναι λιγάκι κρίμα αν με ρωτάς. Ποιος σκέφτηκε οι χωρισμένοι να μη μιλάνε καθόλου; Ποιος σκέφτηκε ότι ο εγωισμός μας είναι τόσο σημαντικός που ακόμα κι αν έχουμε ξεπεράσει ο ένας τον άλλον δεν κάνει να κάνουμε μια απλή συζήτηση, από αγνή αγάπη κι ενδιαφέρον; Γιατί οκέι, καταλαβαίνω ότι κάποιος που δεν έχει ξεπεράσει το πρώην ταίρι, το τελευταίο που χρειάζεται είναι χρόνος μαζί του. Εμείς όμως δεν είμαστε σ’ αυτό το στάδιο. Και μ’ όλα όσα γίνονται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, ναι, θα ήθελα να ξέρω ότι είσαι καλά, ότι περνάς όμορφα, ότι προσέχεις, ότι την κοπέλα που είναι να πάρεις τηλέφωνο το βράδυ, δεν την ξεχνάς, της λες «έφτασα» για να μην ανησυχεί.
Κι αν αυτό φαίνεται σε κάποιους υπερβολικό ή χαζό, ξέρω πως σε σένα δε θα φανεί. Γιατί πάνω απ’ όλα είμαστε άνθρωποι και μετά οτιδήποτε άλλο. Κι είναι ανθρώπινο να νοιάζεσαι και να θέλεις να μαθαίνεις νέα από κάποιον που πέρασες δίπλα του χρόνια. Ποιος δεν ανησυχεί για όσους αγαπάει; Ποιος δε θέλει να τους βοηθάει στα δύσκολα; Να βρίσκονται αραιά και πού για έναν καφέ και να συζητάνε έστω τα απαραίτητα.
Κι αν κανένας δε θέλει, εγώ θέλω. Θέλω να ξέρω πως όλα είναι καλά, πως αντέχεις κι όλα είναι όμορφα. Αλλά επειδή αυτό δε γίνεται, γιατί ζούμε σε μια διαφορετική κοινωνία, που βρίσκει κάτι πονηρό στα πάντα και το σ@@ουαλικοποιει, στα λέω όλα απ’εδώ λοιπόν, κάπως πρόχειρα μα και πάλι όμορφα. Στα λέω απ’ εδώ για να προσέχεις και να μην ξεχνάς να είσαι ο εαυτός σου.
Αν τύχει λοιπόν και όντως το διαβάσεις, να ξέρεις πως όλα είναι καλά στη δική μου ζωή. Δυσκολεύομαι κατά καιρούς αλλά ακόμη χορεύω τα πρωινά και βρίσκω τη δύναμη να ταξιδεύω και να προχωράω μπροστά. Έχω φτιάξει τη ζωή που ήθελα και τώρα ήθελα να βεβαιωθώ πως έκανες το ίδιο.
Καλή τύχη.
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
