Υπάρχουν κάποια πράγματα -άλλα πιο σοβαρά κι άλλα πιο αστεία- που δεν είναι όσο αυτονόητα νομίζουμε. Κι ακόμα κι αν εμείς πιστεύουμε ότι μπορούν να τα κάνουν όλοι, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Άλλοι προσπαθούν και δεν τα καταφέρουν, άλλοι δεν ασχολήθηκαν λόγω τεμπελιάς κι άλλοι δεν ενδιαφέρονται καν να ασχοληθούν. Ας δούμε 10 πράγματα που για κάποιους μοιάζουν παιχνιδάκι και για άλλους μπορεί να είναι ακατόρθωτα.
1. Δεν κάνουν όλοι ποδήλατο
Υπάρχουν πολλοί ανάμεσά μας που δεν ξέρουν να κάνουν ποδήλατο. Κάποιοι μπορεί να μη δοκίμασαν ποτέ, άλλοι μπορεί να έπεσαν κάποτε και από τότε να μη θέλουν ούτε να το ξαναδούν. Κι άντε, αν ζεις σε χώρες που το ποδήλατο δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές μέσο, αυτό μπορεί να μη σου φαίνεται και τόσο παράξενο. Αν όμως ζεις σε χώρες που το ποδήλατο χρησιμοποιείται ευρέως στις μετακινήσεις, μπορεί να σε κοιτάνε σαν να είσαι εξωγήινος όταν τους λες πως δεν ξέρεις να κάνεις. Εσύ, μην πτοείσαι ό,τι κι αν πουν. Ό,τι θες θα κάνεις.
2. Δεν κλείνουν όλοι το ένα μάτι
Είτε πρόκειται για κάποιο πονηρό υπονοούμενο, είτε για κάποιας μορφής αστείο, το κλείσιμο του ματιού ή αλλιώς το «ματάκι», είναι κάτι που δεν μπορούν να κάνουν όλοι. Υπάρχουν κι εκείνοι που προσπαθούν, μα μάταια, και καταλήγουν να κάνουν αστείες γκριμάτσες κουνώντας μύτη, φρύδια και χείλη, που προκαλούν γέλιο στους γύρω τους.
3. Δεν ξέρουν όλοι να σφυρίζουν
Πόσες φορές έχουμε ακούσει σφυρίγματα. Σφυρίγματα μελωδικά για καμάκι, σφυρίγματα που χρησιμοποιούμε για να φωνάξουμε κάποιον. Σφυρίγματα που σιγοντάρουν ένα αγαπημένο τραγούδι, άλλα που δηλώνουν αμηχανία και κάποια που εκφράζουν θαυμασμό. Πολλοί είναι αυτοί που σφυρίζουν για ποικίλους λόγους, με διάφορους τρόπους, και το κάνουν να φαίνεται τόσο εύκολο, που μένεις να αναρωτιέσαι γιατί για μερικούς είναι ακατόρθωτο -κι όσες φορές κι αν κάποιος τους δείξει τον τρόπο, δεν πρόκειται να μάθουν ποτέ.
4. Δε διπλώνουν όλοι τη γλώσσα στη μέση
Δεν ξέρω αν υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που κάποιος θα ήθελε να μπορεί να το κάνει αυτό -ή μάλλον θα μπορούσα να φανταστώ, αλλά ίσως είναι εκτός θέματος. Ορισμένοι μπορούν να διπλώσουν τη γλώσσα τους στη μέση ή ακόμα και να κάνουν διάφορα σχέδια, ενώ άλλοι δεν το πετυχαίνουν. Δεν ξέρω αν είναι έμφυτο ταλέντο ή κάποιοι μύες δουλεύουν καλύτερα, αλλά ας πούμε ένα «μπράβο» σε όσους τα καταφέρνουν και ένα «δεν πειράζει» σε όσους δεν το ‘χουν.
5. Δεν ξέρουν όλοι κολύμπι
Κάτι που μερικοί θεωρούν αυτονόητο από την παιδική ηλικία και μετά, κάποιοι άλλοι δεν το έχουν καθόλου. Υπάρχουν άτομα που δεν καταφέρνουν καν να επιπλέουν στο νερό. Μπορεί αυτό να είναι απόρροια μιας φοβίας ή μπορεί απλώς να μην προσπάθησαν ποτέ. Τα άτομα αυτά θα τα δεις να μην πηγαίνουν εκεί που δεν πατάνε -και πολύ καλά κάνουν-, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που επιλέγουν να μην μπαίνουν καν στη θάλασσα.
6. Δεν κάνουν όλοι τσιχλόφουσκες
Οι τσιχλόφουσκες όσο πιο μεγάλες είναι, τόσο πιο εντυπωσιακές μοιάζουν. Συνήθως τις έχουμε στο μυαλό μας ροζ. Πόσες ώρες έχουμε περάσει προσπαθώντας να μάθουμε να κάνουμε φούσκες με τους φίλους μας ή να ανταγωνιζόμαστε ποιος θα κάνει την μεγαλύτερη. Και πόσες ακόμα, στην προσπάθειά μας μας έφυγε η τσίχλα από το στόμα, κάνοντας την παρέα να ξεκαρδιστεί στα γέλια. Κι όμως υπάρχουν κάποιοι που δεν μπορούν να κάνουν τσιχλόφουσκα, αλλά ευτυχώς για αυτούς ούτε θα γνωρίσουν ποτέ το ενοχλητικό αίσθημα να σκάει η τσιχλόφουσκα στο πρόσωπο και να κολλάει.
7. Δεν μπορούν όλοι να δέσουν τα κορδόνια τους
Εδώ ίσως είναι θέμα ικανοτήτων, αλλά μπορεί να μιλάμε και για απλή βαρεμάρα. Υπάρχουν ανάμεσά μας κάποιοι που δεν μπορούν να δέσουν τα κορδόνια τους, κι ακόμα κι όταν προσπαθούν, κάτι δεν πάει καλά και όλο ξελύνονται. Το χιουμοριστικό βέβαια είναι όταν ζητάνε από τους άλλους να το κάνουν, ευχαριστώντας τους για την ιδιαίτερη συμβολή τους.
8. Δε χρησιμοποιούν όλοι smartphone ή computer
Απίστευτο, κι όμως αληθινό. Σε αυτό τον κόσμο, πολλοί δυσκολεύονται με την τεχνολογία -ναι, υπάρχουμε ανάμεσά σας. Κι αν προσπαθήσουν να μάθουν έστω τα βασικά, πιθανότατα θα φτάσουν σε σημείο να ρωτάνε τον κολλητό ή κάποιον δικό τους, το ίδιο πράγμα χίλιες φορές. Όσο κι αν αυτοί οι κάποιοι κάνουν τη ζωή των υπολοίπων λίγο πιο δύσκολη, δεν παύουμε να τους αγαπάμε.
9. Δεν οδηγούν όλοι
Κι αυτό είναι απολύτως οκ, αρκεί να έχουν την υπομονή να χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ο κύριος λόγος είναι ο φόβος. Κάτι που μοιάζει συνηθισμένο σε κάποιους, σε κάποιους άλλους μοιάζει βουνό. Φόβος για πρόκληση ατυχήματος, φόβος απώλειας του ελέγχου, έλλειψη εμπιστοσύνης σε ατομικές δυνατότητες. Ίσως τελικά να μην είναι για όλους η οδήγηση. Δεν είναι υποχρεωτικό να πιάσει κάποιος τιμόνι, αν πρώτα ο ίδιος δε νιώθει καλά με αυτό.
10. Δεν τελειώνουν όλοι στο κρεβάτι
Ο ιδρώτας κυλάει ποτάμι. Οι ανάσες γρήγορες, έρχεται ο συγχρονισμός και έπειτα η στιγμή της μέγιστης απόλαυσης που σ’ ανεβάζει στα ουράνια. Βλέπεις αστεράκια, πυροτεχνήματα, νιώθεις να πετάς. Ωραίο, αλλά δεν είναι πάντα οι 50 αποχρώσεις αυτό που συναντάμε στο κρεβάτι -ή σε όποιο άλλο μέρος προτιμάμε- με τον/την παρτενέρ. Κάποιες φορές οι αποχρώσεις αλλάζουν, λιγοστεύουν ή μπορεί να μην υπάρχουν καν. Όσο αυτονόητο κι εύκολο μοιάζει για κάποιους να τελειώνουν, άλλο τόσο δύσκολο -έως ακατόρθωτο- φαντάζει σε άλλους. Αυτό έχει να κάνει με πολλά. Με ανασφάλειες, τραύματα, φοβίες, με τη χημεία με τον/την παρτενέρ. Παρ’ όλα αυτά, σε αυτή την περίπτωση, με την κατάλληλη στήριξη και παρέα, και ίσως με λίγη προσπάθεια και επιμονή παραπάνω, όλα μπορούν να γίνουν.
Αυτά και άλλα πολλά κάνουν την καθημερινότητά μας και τις ζωές μας λιγότερο ή περισσότερο ενδιαφέρουσες. Δεν είναι όλα για όλους και αυτό δεν είναι κάτι περίεργο, ούτε κάτι που αξίζει να μας κάνει να νιώθουμε άσχημα. Να απολαμβάνουμε όσα μπορούμε και όσα δεν μπορούμε, να τα αφήνουμε στην άκρη ή -αν τα θέλουμε πολύ- να συνεχίζουμε να προσπαθούμε για αυτά. Από μία τσιχλόφουσκα μέχρι μια στιγμή απόλαυσης με το ταίρι.
Συντάκτης: Μαργαρίτα Αρβανιτίδου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
