Όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε φλερτάρει ή αντίστοιχα έχουμε δεχτεί φλερτ. Κι αν κι υπάρχουν φορές που δε χωράει αμφιβολία για το αν είναι πέσιμο, είναι κι άλλες που και να θες, δεν μπορείς να καταλάβεις αν όντως είναι φλερτ, αν είναι ερωτικό, δηλαδή, το ενδιαφέρον αυτό ή απλώς ο άνθρωπος που βρίσκεται απέναντί σου έχει αυτόν τον χαρακτήρα και συμπεριφέρεται έτσι, παιχνιδιάρικα, στους περισσότερους.

Δεν είναι καθόλου δύσκολο να παρερμηνεύσεις την πλάκα κάποιου ως πραγματικό φλερτ, ειδικά αν εσύ είσαι ο άμεσα ενδιαφερόμενος. Εκεί κάπως περιπλέκονται τα πράγματα. Έχεις απέναντί σου, για παράδειγμα, έναν άνθρωπο με χιούμορ που σκέφτεσαι πως σε κάνει να νιώθεις πολύ οικεία με τον τρόπο του. Γελάς με τις ατάκες του και χαίρεσαι με την προσοχή που σου δείχνει. Όμως, σκέφτηκες ή μήπως παρατήρησες πώς συμπεριφέρεται και στους υπόλοιπους τριγύρω; Πώς κινείται μέσα στον χώρο, με ποιους μιλάει και με ποιον τρόπο; Αν συμβαίνει κάτι αντίστοιχο και με τους άλλους όπως με σένα, τότε πιθανώς είναι μάπα το καρπούζι και τσάμπα χάρηκες. Απλώς έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο λίγο παραπάνω κοινωνικό, που του αρέσει να επικοινωνεί χαλαρά και να γνωρίζει καινούριο κόσμο. Και μάλλον εσύ δεν είσαι η ξεχωριστή περίπτωση που νόμιζες.

 

 

Για ν’ αντιληφθείς, αν το πειραχτικό φλερτ είναι όντως και πέσιμο προς εσένα, αρκεί να παρατηρήσεις πώς αντιδρά όταν πας να κάνεις εσύ την επόμενη κίνηση, σοβαρεύοντάς το. Όταν και καλά προσπαθείς να είσαι άνετα, να κάνεις κι εσύ αστεία και δήθεν τυχαία αγγίγματα κι όλα αυτά που κάνει κανείς ώστε να έρθει πιο κοντά με κάποιον. Αν δείχνει ν’ ανταποκρίνεται στις κινήσεις σου με τρόπο φυσικό -κι ας διατηρεί το αστειευτικό του στοιχείο-, τότε είσαι σε καλό δρόμο. Αν επιδιώκει αντίστοιχα να βρεθεί με οποιονδήποτε τρόπο δίπλα σου, να σε αγγίξει δήθεν τυχαία, αν νιώθεις ότι σε καρφώνει με τα μάτια, σε αναζητά με την πρώτη ευκαιρία μέσα στον χώρο και προσπαθεί να έρθει προς το μέρος σου, έστω κι αν είναι για να σου πει ένα αστείο, τότε όχι, δεν είναι στο κεφάλι σου το φλερτ.

Για πολλούς ανθρώπους η πλάκα και το χιούμορ είναι η άμυνά τους ώστε να μη δείξουν τα αληθινά τους αισθήματα για το πρόσωπο που τους ενδιαφέρει, με τρόπο που θα τους εκθέσει άμεσα. Και σαφώς είναι κι ένας έξυπνος τρόπος να φλερτάρεις μιας και δείχνεις άμεσα τον χαρακτήρα σου. Κάνοντας πολλές φορές πλάκα, μέσα σε φυσιολογικά κι όχι προσβλητικά πλαίσια πάντα, μπορείς να προσεγγίσεις πιο εύκολα τον άλλον, μπορείς να τον κολακέψεις μ’ ένα αστείο σχόλιο, να σπάσεις τον πάγο, να δείξεις ευφυΐα.

Ποιος ο λόγος άλλωστε να μπεις στον κόπο και να ξεκινήσεις μια τέτοια διαδικασία να απευθύνεις το χιούμορ σου, τόσο στοχευμένα, αν πραγματικά δε σε νοιάζει; Απλώς για να κάνεις το κομμάτι σου; Για να περάσεις τον χρόνο σου; Αυτό πράγματι, μερικές φορές, είναι πολύ δύσκολο να το αντιληφθεί κάποιος. Έτσι, μπορεί να συμβεί να παρερμηνεύσουμε την πλάκα ως ενδιαφέρον, καθώς είναι πολύ κολακευτικό όταν ένα άτομο ασχολείται μαζί μας και μας κάνει να νιώθουμε όμορφα, άνετα, οικεία.

Η πλάκα, όταν γίνεται τρόπος προσέγγισης, όντως μπορεί να λειτουργήσει πολύ εύκολα και την αποκωδικοποιείς μόνο αν ενδώσεις και το πας ένα βήμα παραπέρα. Σαν να λες «σε βλέπω και ποντάρω». Διότι τελικά, ο σκοπός του, είναι να έρθεις κοντά με το άτομο που σ’ ενδιαφέρει και να το προσεγγίσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Είναι εκείνο το «θέλω να σε κάνω να γελάς αλλά και να σε φιλήσω». Κι αν το άτομο έχει πάρει το πρώτο κομμάτι της εξίσωσης, μάντεψε σε ποιον μένει το δεύτερο.

Συντάκτης: Κατερίνα Παρτσανάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου