Για να θυμηθώ,
πώς το είχα γράψει και πού παράχωσα το τετράδιο,
στάσου, α, εδώ είμαστε:
-Σήκω.
-Σηκώθηκα.
-Τώρα περπατά προς ανθρώπους που παινεύουνε και γλείφουν.
Κανε μπάνιο σε λουτρά χτισμένα από βολεμένα ψέμματα και ντύσου με ανάλαφρο απόθεμα της ψυχής σου.
Τέλος, μην ξεχάσεις να βάλεις κι εκείνο το άρωμα της διαθεσιμότητας, με τις μικρές νότες απελπισίας στον λαιμό σου.
Έκλεισα το τετράδιο, το παράχωσα πάλι πίσω, έτσι πρόχειρα κι εύκολα.
Να (μην) ξεχνιέμαι.