Οι καβγάδες στα ζευγάρια είναι κάπως παρεξηγημένο θέμα. Σαν να πρέπει να μαλώνουν αλλά να μη μαλώνουν τόσο πολύ που να θεωρηθεί ότι δε θέλουν ο ένας τον άλλον, όμως κι η παντελής έλλειψή τους δεν είναι κάτι το υγιές και το ρεαλιστικό. Όμως κάποιος πρέπει να μάθει να μαλώνει σωστά και λειτουργικά με τον άλλον, ειδικά εάν αυτός ο «άλλος» είναι ο σύντροφός του και το να επαναφέρονται παλιές αιτίες καβγά, κατά τη διάρκεια ενός καινούριου, ίσως κρύβει κάτι παραπάνω από μια ενόχληση κι ένα ξέσπασμα. Στον καβγά, κάποιος από τους δύο θα έχει πιθανότατα αναφέρει την αιτία ή θα έχει αδράξει την αφορμή, οπότε μιλώντας από την οπτική του, σκεφτόμαστε 10 πιθανές αιτίες για τις οποίες φέρνει ξανά στο προσκήνιο κάτι που μάλλον ο άλλος θεωρούσε πως είχε τελειώσει.

 

1. Φοβούνται να πουν τον πραγματικό λόγο του καβγά

Θέλουν να κρυφτούν από τον πραγματικό λόγο για τον οποίο ο καβγάς αυτός υπήρξε εξαρχής κι είναι απόλυτα λογικό αντί να τον φανερώσουν, να μιλήσουν για κάτι που μπορεί να έγινε και μήνες πριν, αλλά φαίνεται σαν να κρατά δυνατά μέσα τους. Ίσως δεν ξέρουν πώς θα αντιδράσει ο άλλος εάν του πουν γιατί τσακώνονται στην πραγματικότητα ή θέλουν να το ανακαλύψει μόνος του και προφανώς να το λύσει και μόνος του. Ενδεχομένως σκέφτονται πως θα το πάρει στραβά εάν το εκδηλώσουν οι ίδιοι, οπότε αν το βρει μ’ έναν μαγικό τρόπο ο άλλος, ή περαστεί έμμεσα με θυμό, λύπη ή παράπονο, θα εξασθενίσει και θα φύγει.

 

2. Θέλουν να πληγώσουν τον άλλον

Μπορεί να ακούγεται πιο αποκρουστικό από ό,τι είναι στην πραγματικότητα, μπορεί να μην είναι συνειδητή η απόφαση του να θέλουν πληγώσουν τον άλλον, αλλά μπορεί να κινούνται κι από μια εσωτερική ανάγκη, για να τον προκαλέσουν και να τον πληγώσουν όσο θεωρούν πως τους πλήγωσε ανάλογα. Είναι το «ίδιο νόμισμα» που θέλουν να του ανταποδώσουν και να δείξουν πως κι εκείνοι μπορούν να συμπεριφερθούν εκδικητικά. Είναι υγιής τρόπος αντιμετώπισης μιας ενόχλησης; Θα συμφωνούσαμε οι περισσότεροι πως όχι. Συμβαίνει όμως συχνά κι έχει επιτυχία; Δυστυχώς, ναι.

 

3. Ποτέ δε λύθηκε η παλιά αιτία καβγά

Είναι ένα φάντασμα που υπάρχει ανάμεσα στο ζευγάρι και δε λέει να φύγει, γιατί δεν έχει αντιμετωπιστεί και ποτέ. Είναι σαν μια υπενθύμιση του τι δεν μπόρεσαν κι οι δύο να ξεπεράσουν, σαν ν’ αναφέρθηκε μια φορά και να μη μιλήσανε ποτέ γι’ αυτό αλλά σίγουρα αυτός που το επαναφέρει «καίγεται» λίγο παραπάνω για το ζήτημα. Είναι όμως κάπως δεδομένο πως ο άλλος δε θέλει να το αγγίξει, οπότε το αφήνουν να υπάρχει σαν αγκάθι, που πάντα θα μπορεί να μπαίνει μπροστά σαν πανοπλία, αφού οτιδήποτε πει ο άλλος, το αντικρούει μ’ αυτό. Κι όσο το αφήνουν κι οι δυο άλυτο, τόσο πιο προβληματικό συνεχίζει και γίνεται.

 

4. Ψάχνουν μια δικαιολογία για να χωρίσουν

Σε συνέχεια του προηγούμενου, αν αναζητούν συνεχώς μια «δικαιολογία» για να ξεκινήσουν έναν τσακωμό ή προσθέτουν στον ήδη υπάρχοντα μια παλιά αιτία καβγά, ίσως δεν μπορούν να πουν καν στον εαυτό τους πως θέλουν να λήξουν τη σχέση αυτή. Προφανώς δε θέλουν να είναι εκείνοι οι «κακοί της υπόθεσης» που θα πουν το «θέλω να χωρίσουμε» οπότε τι καλύτερο και τι πιο βολικό από το να βομβαρδίσουν τον άλλον με αιτίες καβγά που μπορεί να θεωρούν ξεπερασμένες αλλά triggering.

 

5. Θέλουν να δουν πόσο «αντέχει» ο άλλος

Μιλώντας γι’ αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, κάποιες φορές μπορεί ο άλλος να θέλει να «τεστάρει» με κάποιον τρόπο πόσο αντέχει το ταίρι του, δηλαδή πόσο παρεμβατική, μη λειτουργική συμπεριφορά έχει τη δυνατότητα να δείξει και να μην τον χωρίσει. Όλο αυτό γίνεται για να «τσιγκλίσει»  και να δοκιμάσει τα όρια του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται εκείνος, την αγάπη, τον έρωτα, την αφοσίωση. Προτάσσει εξαρχής την αιτία καβγά κι ίσως ενδόμυχα αισθάνεται πως δεν του αξίζει η σχέση αυτή, οπότε αποφασίζει να το δείξει και στον άλλον πως είναι «χάσιμο χρόνου».

 

6. Καταλαβαίνουν πως ίσως έχουν άδικο

Είναι εκείνη η στιγμή στον καβγά ή στην διαφωνία που αντιλαμβάνονται πως ίσως ο άλλος να έχει δίκιο, οπότε για να μην παραδεχτούν πως έχουν άδικο, η σίγουρη λύση επιτυχίας είναι να επαναφέρουν ένα παλαιότερο θέμα καβγά όπου είχαν δίκιο. Είναι κι ένας εγωισμός στη μέση, ο οποίος φαίνεται πως πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία, οπότε αντί να παραδεχτούν το λάθος τους, έχουν κάλλιστα τη δυνατότητα να το στρέψουν στον άλλον. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα «προστατευτούν» προσωρινά κι ο σύντροφός τους θα κάνει πίσω. Το σίγουρο είναι πως ούτε το καινούριο αλλά ούτε και το παλιό ζήτημα θα επιλυθούν.

 

7. Έχουν ανάγκη λίγη παραπάνω προσοχή και φροντίδα

Τα μωρά, όταν θέλουν προσοχή γκρινιάζουν και κλαίνε. Με αντίστοιχο τρόπο κι οι ενήλικες, όταν θέλουμε να αφοσιωθούν λίγο παραπάνω σ’ εμάς, χρησιμοποιούμε τον καβγά. Ίσως δεν είναι ό,τι πιο ώριμο μπορούμε να κάνουμε αλλά έχει αποτέλεσμα. Μπορεί ο άλλος να μην καταλάβει ακριβώς τι θέλει να πετύχει ο σύντροφός του με το να φέρνει ξανά στην επιφάνεια έναν παλαιότερο καβγά αλλά αν βρίσκεται στην κατάλληλη συναισθηματική κατάσταση, μπορεί να καταφέρει να τον ψυχολογήσει. Βέβαια, αυτό είναι η θετική έκβαση του σεναρίου. Σε αντίθετη περίπτωση, πολύ εύκολα θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει πως απλώς ξύνεται για καβγά.

 

8. Έλλειψη σεβασμού και κατανόησης

Μπορεί να μην το δουν ποτέ ξεκάθαρα, μπορεί κι ο «δέκτης» της συζήτησης να μην αποδεχτεί ποτέ πως τον χρησιμοποιούν ουσιαστικά και του φέρονται χειριστικά. Το να επαναφέρεις όμως διαρκώς παλιούς καβγάδες, είναι δείγμα ενός ανθρώπου όπου δεν μπορεί να δείξει κατανόηση στα συναισθήματα του άλλου, να αντιληφθεί πως η αναμάσηση δε θα κάνει κάποια διαφορά στη σχέση εάν δεν υπάρχει διάθεση επίλυσης του προβλήματος. Ειδικά αν θεωρεί δεδομένο πως έχει ξεπεραστεί, είναι σαν ο άλλος να μην ενδιαφέρεται καν γι’ αυτό και να το προβάλλει ξανά και ξανά μόνο για να τον πληγώσει.

 

9. Δεν μπορούν να αφήσουν πίσω το παρελθόν

Το παρελθόν, όσο κι αν στιγμάτισε ή πλήγωσε, είναι παρελθόν και γι’ αυτό τον λόγο δεν έχει καμία θέση σε μια σχέση που θα ήταν πιο όμορφο να εξελιχθεί και να το αντιμετωπίσει ψύχραιμα και θαρραλέα το όποιο συμβάν προκύπτει. Όλα αυτά όμως δεν μπορούν να γίνουν από ένα άτομο και σίγουρα όχι από ένα άτομο το οποίο επιλέγει για τους δικούς του λόγους, ξέροντας γιατί, να προτάσσει παρελθοντικούς καβγάδες σε κάθε νέο πρόβλημα.

 

10. Δεν είναι σε συναισθηματική κατάσταση κατάλληλη για να συγχωρέσουν

Χωρίς να το λέμε με 100% βεβαιότητα, μπορεί το άτομο αυτό να μην είναι στην κατάλληλη συναισθηματική κατάσταση να πάει μπροστά, να αφήσει ό,τι βαρίδια υπάρχουν στη σχέση του, μήπως και δεν τη βουλιάξουν. Σαφώς, αν δεν μπορεί να το κάνει αυτό, δε χρειάζεται να καταπιέζεται σε μια σχέση όπου θα ψάχνει συνεχώς αφορμές για να δημιουργήσει εντάσεις (γιατί είναι κάπως παράδοξο να αναφέρει μία και μόνο φορά έναν παλαιότερο καβγά) αλλά και θα πιέζει τον σύντροφό του είτε ν’ ανέχεται τη συμπεριφορά αυτή ή να αντεπιτίθεται. Υπάρχει κάτι το μη υγιές σ’ αυτή τη συνθήκη κι η αλήθεια είναι πως το βάρος πέφτει σ’ εκείνον που είναι συνειδητοποιημένος. Διότι εφόσον μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει, πρέπει να απομακρυνθεί.

Συντάκτης: Ελένη Τσεπελίδη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου