Τέσσερις το ξημέρωμα
κι ακόμη ξύπνια.
Βυθισμένη σε ερωτηματικά που για καιρό προσπαθώ ν’ αποφύγω.
Απόψε, ίσως, αποφασίσω πως είναι άλυτα μυστήρια,
που δεν πρόκειται ποτέ ν’ απαντηθούν.
Βλέπεις, χρειάζονται τον παραλήπτη τους.
Αυτός όμως πουθενά κι ο αποστολέας δυστυχισμένος.
Χαμένη.
Δεν ξέρω πώς να εξηγήσω αυτό που νιώθω.
Συναίσθημα νέο, ξένο για μένα.
Εσύ άραγε, νιώθεις γνώριμες ζέστες και κρύα στο κορμί σου;
Δε θα μάθω ποτέ.
Δε βαριέσαι, ας μείνω με την απορία τότε,
κι ας κοιμηθώ για άλλη μια φορά
παντελώς κι ολοκληρωτικά διαλυμένη.
Συντάκτης: Δέσποινα Σαγάνη
