Ποιος ήταν ο Zodiac· ο εγκληματίας που έμεινε το άλυτο μυστήριο της αστυνομίας

Έχετε παρατηρήσει μερικούς ανθρώπους, τόσο κυνικούς που φαίνεται σαν να έχουν αλλεργία στον έρωτα και στις εκδηλώσεις αγάπης και τρυφερότητας, σε βαθμό που θα ήθελαν να εξαφανίσουν με κάποιο τρόπο τα ζευγάρια; Υπήρχε ένας δολοφόνος στην ιστορία, που όχι μόνο τα σκότωνε, αλλά κατάφερε και να μην τον βρουν ποτέ, μέχρι και σήμερα. Την περίοδο 1965 με 1974 στη Βόρεια Καλιφόρνια εμφανίστηκε ένας κατά συρροήν δολοφόνος όπου μόλις πραγματοποίησε τον πρώτο του φόνο, κάλεσε την αστυνομία με σκοπό να της πει πως εκείνος είναι ο ένοχος, περιγράφοντας λεπτομέρειες που μόνο αυτός που είχε κάνει το έγκλημα θα ήξερε.

Όχι πολύ αργότερα, στέλνει τρία διαφορετικά αλλά αλληλένδετα μεταξύ τους γράμματα στις τρεις πιο διάσημες εφημερίδες της περιοχής (San Francisco Examiner, San Francisco Chronicle και Vallejo Times Herald), όπου το κάθε ένα περιελάμβανε το 1/3 από ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα που έλεγε ποιος είναι στην πραγματικότητα. Απαίτησε μάλιστα να μπουν τα γράμματα αυτά ως πρωτοσέλιδο, αλλιώς θα δολοφονούσε ανεξέλεγκτα κόσμο όλο το σαββατοκύριακο, κάτι που δεν έγινε ποτέ παρ’ όλο που οι εφημερίδες δεν υλοποίησαν το αίτημά του.

Άλλοι δύο φόνοι συμβαίνουν, ακολουθώντας την ίδια τακτική, όπου καλεί μετά την αστυνομία για να πει πως εκείνος ήταν ο αυτουργός των εγκλημάτων. Συγκεκριμένα, κατέγραψε ένα ζευγάρι που δολοφόνησε στο αυτοκίνητό τους, όπως και μέρος από όλους τους φόνους που ισχυριζόταν πως είχε διαπράξει. Στο σύνολό του παραδέχθηκε 37 φόνους αλλά ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε κάτι τέτοιο, αφού μονάχα οι 5 από αυτούς και δύο επιθέσεις που τα θύματα δεν κατέληξαν ταυτοποιήθηκαν με αυτουργό τον ίδιο.

Στις 7 Αυγούστου 1969, στέλνει ακόμα ένα γράμμα στην εφημερίδα San Francisco Examiner, αλλά αυτή τη φορά δηλώνει -όχι και τόσο ξεκάθαρα- ποιος είναι, με την εξής φράση: «Hello dear editor, this is Zodiac» (αγαπητέ συντάκτη, σου μιλάει ο Zodiac). Γι’ άλλη μια φορά παραδέχεται πως εκείνος είναι ο δολοφόνος και λέγεται πως μέχρι και το 1970, συνέχιζε να στέλνει αυτά τα γράμματα-γρίφους με κομμάτια της ταυτότητάς του, τόσο στην αστυνομία, όσο και στις εφημερίδες. Οι γρίφοι αυτοί, είχαν τη μορφή ενός πίνακα που περιελάμβανε αριθμούς και σύμβολα, με τον πιο γνωστό πλέον κώδικα που ονομάζεται «κρυπτογράφηση 340» (επειδή διέθετε 17 στήλες με 20 γραμμές). Αυτά τα «παιχνίδια» με την αστυνομία συνεχίστηκαν για πολύ καιρό, ποτέ όμως δεν κατάφεραν ν’ αποκαλύψουν ποιος πραγματικά ήταν.

Κάποια στιγμή βρέθηκε ένας ύποπτος, ο Arthur Leigh Allen, ο οποίος ήταν δάσκαλος και κακοποιούσε παιδιά το 1975, αλλά και πάλι τίποτα δεν επιβεβαιώθηκε. Όλοι τον περιέγραφαν σαν έναν ψηλό λευκό άνδρα, αλλά αυτό δεν μπορούσε να βοηθήσει ιδιαίτερα, καθώς όσες φορές είχε επιτεθεί φορούσε κουκούλα κι αιφνιδίαζε τα θύματά του. Η τελευταία δολοφονία ήταν ενός ταξιτζή· μάλιστα ο Zodiac έστειλε ένα κομμάτι της μπλούζας του στην αστυνομία για ν’ αποδείξει γι’ άλλη μια φορά πως εκείνος ήταν ο δολοφόνος. Τα γράμματα σταμάτησαν κάπου το 1974 με την πραγματική του ταυτότητα ν’ αποτελεί μυστήριο ακόμη και σήμερα. Μονάχα ένα γράμμα που είχε φτάσει στην εφημερίδα Examiner κατάφερε να αποκρυπτογραφηθεί από έναν καθηγητή, το οποίο έγραφε πως «το να σκ@τ@νεις ανθρώπους έχει πολλή πλάκα».

Μπορεί εξαρχής να μας φαίνεται σαν κάποιος ψυχοπαθής που απλώς έπαιρνε ζωές από ανθρώπους και πράγματι πολλοί εγκληματολόγοι και ψυχολόγοι ισχυρίζονται πως ήταν Ψυχωτικός – Νευρωτικός κι Εκδηλωτικός, (αυτό σημαίνει πως δε φοβόταν μήπως τον βρουν, αλλά αντιθέτως απολάμβανε αυτό το παιχνίδι κυνηγητού). Αντλούσε ευχαρίστηση από τις δολοφονίες κι οι μελετητές, εφόσον δεν ξέρουν το οικογενειακό υπόβαθρό του, την ιστορία και τα τραύματά του, είναι δύσκολο να προβλέψουν αν θα μπορούσε να αποφευχθεί μια τέτοια συμπεριφορά. Ακόμη, φαίνεται πως είχε κάποιου είδους «God complex» αφού θεωρούσε (και το επιδίωκε μέσω των γραμμάτων) πως είναι «πάνω από όλους» και πως κανείς δεν είναι ικανός να τον πιάσει. Η συχνή επικοινωνία με την αστυνομία, ο τρόπος που παρουσιαζόταν μέσω γρίφων, οι παράλογες απαιτήσεις, δείχνουν σύμφωνα με τους ειδικούς έναν βαθιά εγωμανή άνθρωπο με τάσεις μεγαλομανίας. Ας μην ξεχνάμε πως εκείνος έδωσε στον εαυτό του το «παρατσούκλι» του κι όχι οι εφημερίδες ή ο κόσμος, όπως συμβαίνει συνήθως. Αυτό εξηγείται κι ως ένας τρόπος να πιστεύει πως τις δολοφονίες τις έκανε κάποιος άλλος. Στη δική του περίπτωση αυτός ο «άλλος» ήταν μια διαφορετική εκδοχή ή πτυχή του εαυτού του.

Όλα αυτά όμως είναι υποθέσεις, καθώς ο άνθρωπος αυτός απλώς σταμάτησε κάποια στιγμή να εμφανίζεται και να κάνει αισθητή την παρουσία του. Υπήρξαν πολλοί μετέπειτα που προσπάθησαν ν’ αντιγράψουν το στυλ του, οπότε δεν μπορούμε και να ξέρουμε πότε ακριβώς σταματάνε οι δικοί του φόνοι και πότε απλώς κάποιοι αποφασίζουν να πάρουν τη θέση του πιο διάσημου δολοφόνου. Οι γρίφοι, όμως, παραμένουν άλυτοι κι ίσως ποτέ δε θα καταφέρουμε να εισχωρήσουμε στο περίπλοκο και κάπως διαστροφικό μυαλό του Zodiac.

ΥΓ: Αν κάποιος θέλει να δοκιμάσει τις κρυπτογραφικές του ικανότητες, οι γρίφοι υπάρχουν σε φωτογραφίες. Καλό ψάξιμο.

Πηγή φωτογραφίας