Τα σκοτεινά μυστικά των Μορμόνων

Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, καθώς και το αν κάποιος επιλέγει να πιστεύει σε κάποια ανώτερη δύναμη ή όχι, είναι σαφώς προσωπική υπόθεση. Εφόσον τα πιστεύω κι οι αντιλήψεις δεν αποτελούν πεδίο προσωπικής επίθεσης, ο καθένας κάνει την επιλογή που επιθυμεί, χωρίς να υπάρχει περιθώριο για κριτική. Οι περισσότερες θρησκείες υπόσχονται την αναγέννηση του ανθρώπου, την έξοδο από το σκοτάδι και την προσωπική ανάταση, είναι, θα λέγαμε, ένας δρόμος που μπορείς να ακολουθήσεις όταν η θνητή φύση μοιάζει αβάσταχτη για το μυαλό. Τι συμβαίνει, όμως, όταν στο όνομα μιας θρησκείας ή ενός Μεσσία, καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα ή αφαιρείται η ίδια η ζωή στην αναζήτηση της λύτρωσης; Πόσο ελεύθερα και παθητικά μπορούμε να παρακολουθούμε ανθρώπους να χειραγωγούνται και να γίνονται έρμαια κακόβουλων καθοδηγητών; Διότι, βλέποντάς το από άλλη σκοπιά, οι θρησκείες όχι μόνο δε λυτρώνουν, αλλά βουτούν τους πιστούς τους σε ακόμα μεγαλύτερο σκοτάδι από αυτό που υπόσχονται να διαλύσουν.

Η θρησκευτική οργάνωση των Μορμόνων ξεκίνησε από τις Η.Π.Α. και είναι μια από τις πιο πρόσφατες που έχουν επινοηθεί από τον άνθρωπο. Ξεκίνησε με το αγροτόπαιδο Τζόζεφ Σμιθ, όταν ήταν μόλις 14, τη δεκαετία του 1820 στη Δυτική Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια μιας περιόδου θρησκευτικού ενθουσιασμού που είναι γνωστή ως η Δεύτερη Μεγάλη Αφύπνιση. Ως ιδρυτής της, υποστήριξε ότι δέχθηκε επίσκεψη από τον Θεό Πατέρα και τον Ιησού Χριστό οι οποίοι του ανέθεσαν να δημιουργήσει μια νέα θρησκεία, διότι όλες οι υπόλοιπες είναι άχρηστες. Ο Σμιθ, τελικά, επικρίθηκε για τις διδασκαλίες του και φυλακίστηκε για προδοσία. Αυτός κι ο αδελφός του δολοφονήθηκαν από τον όχλο στο Carthage του Ιλινόις των Ηνωμένων Πολιτειών στις 27 Ιουνίου 1844, ενώ περίμεναν την απόφαση στη δίκη περί της βίας των Μορμόνων στις ΗΠΑ Carthage, Ιλινόις, ΗΠΑ.

Οι Μορμόνοι, ως τάγμα, ανήκουν στην Εκκλησία των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Ο Μορμονισμός ως φιλοσοφία ζωής τώρα, έχει αυστηρούς κανόνες και πιστεύω. Αν κι οι Μορμόνοι έχουν πολλές πεποιθήσεις κοινές με τον χριστιανισμό και θεωρούν τους εαυτούς τους Χριστιανούς, αφού πιστεύουν στη σταύρωση, την ανάσταση και τη θεότητα του Ιησού Χριστού, αλλά όχι στην Αγία Τριάδα, θεωρώντας ότι ο Ιησούς είναι μια ξεχωριστή οντότητα από τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα. Οι πιστοί, ακολουθούν μια σειρά από κανόνες για τη διατήρηση της υγείας κι έναν τρόπο ζωής που δεν τους επιτρέπει να καταναλώνουν αλκοόλ ή καφεΐνη. Δίνουν βαρύτητα στην οικογενειακή ζωή, τις καλές πράξεις, τον σεβασμό για την εξουσία και την ιεραποστολική εργασία. Για τη μετά θάνατο ζωή οι Μορμόνοι πιστεύουν ότι υπάρχουν τρία βασίλεια όπου οι άνθρωποι θα ζουν: το Τελεστικό, το Επίγειο και το Ουράνιο. Φαινομενικά, λοιπόν, πρόκειται για μια ακόμη θρησκεία, με τις ιδιαιτερότητές της, από τις πολλές που υπάρχουν στο κόσμο.

Εντούτοις, οι μαρτυρίες ανθρώπων που απομακρύνθηκαν από το ποίμνιο των Μορμόνων αποδίδουν μια τελείως διαφορετική εικόνα. Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που σχετίζονται με τον Μορμονισμό είναι αυτό της σεξουαλικής κακοποίησης, τόσο ενηλίκων όσο και παιδιών. Ταυτόχρονα υιοθετούν μια παράδοξη στάση απέναντι στην πολυγαμία, κρατώντας το σεξιστικό στοιχείο που θέλει τους άντρες, αποκλειστικά πολυγαμικούς. Οι γυναίκες που ωθούνταν με τη βία σε τέτοιου είδους γάμους, χειραγωγούνταν από τα στελέχη της εκκλησίας των Μορμόνων οι οποίοι τις έπειθαν ότι με τον τρόπο αυτό θα εξασφαλιζόταν η λύτρωση της οικογένειάς τους. Διαφορετικά, θα είχαν σίγουρη θέση στην κόλαση.

Μάλιστα σύμφωνα με την Guardian, έχει υπάρξει κι ολόκληρος κλάδος του κινήματος #metoo που αναφέρεται σε ακριβώς αυτές τις περιπτώσεις. «Είναι σχεδόν αδύνατο να περιγράψει κανείς πόσο αποτρόπαιο είναι αυτό το έγκλημα, ειδικά όταν διαπράττεται σε βάρος ενός παιδιού. Υπάρχει λόγος που αποκαλούμε αυτά τα εγκλήματα “ανείπωτα”. Δεν έχω καμία απάντηση για το πώς θα σταματήσει η βία. Αλλά έχω φωνή. Και γεννήθηκα για να λέω την αλήθεια» αναφέρει εδώ η Κάρολ (με ψευδώνυμο), επιζήσασα σεξουαλικής κακοποίησης. Κορίτσια αναγκάζονταν να παντρεύονται θείους τους και να ζουν μαζί με τις υπόλοιπες και πάνω από 10 συζύγους τους. Αν και θεωρητικά η πολυγαμία έχει καταργηθεί στο Μορμονισμό από το 1900, (Ιακώβ κεφάλαιο 2): «Γι’ αυτό, αδελφοί μου, ακούστε με, και ακούστε τον λόγο του Κυρίου: Διότι δεν θα έχει κανείς ανάμεσά σας παρά μόνο μία γυναίκα- και παλλακίδες δε θα έχει» στην πράξη καλά κρατεί, όπως δηλώνουν γυναίκες που έχουν ξεφύγει κι αναφέρουν αλλεπάλληλους καταναγκαστικούς γάμους και βιασμούς γυναικών υπό την απειλή των ανωτέρων της εκκλησίας.

Οι ιεραρχικές δομές εντός της Εκκλησίας των Μορμόνων αφήνουν πολλά παιδιά ευάλωτα απέναντι στην κακοποίηση, αναφέρει το ABC News, βγάζοντας στο φως ιστορίες που μόνο χαρά και λύτρωση δεν προκαλούν. Άτομα σε εκκλησιαστικές θέσεις χρησιμοποιούν την ιδιότητά τους για να ασκήσουν έλεγχο και επιρροή στα παιδιά, συγκεντρώνοντας την εμπιστοσύνη τους κι εκμεταλλευόμενοι τους ισχυρούς ρόλους τους ως μέντορες. Οι σεξουαλικές κακοποιήσεις παιδιών από ιερείς των Μορμόνων κατά καιρούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας, με την εκκλησία τους να καταβάλλει εκατομμύρια δολάρια σε αποζημιώσεις (πηγή).

Θρησκευτικές οργανώσεις όπως ο Μορμονισμός έχουν δημιουργήσει μια κουλτούρα μυστικότητας και προστασίας της φήμης της Εκκλησίας, γεγονός που δεν επιτρέπει στα μέλη να αναφέρουν οτιδήποτε στο εξωτερικό περιβάλλον. Άτομα που έχουν ξεφύγει από την επιρροή και την σεξουαλική κακοποίηση του Μορμονισμού, αναφέρουν  ότι υπάρχει ένας παραλληλισμός μεταξύ της κακοποίησης της Εκκλησίας των Μορμόνων και της κακοποίησης στο Χόλιγουντ, υπό την έννοια ότι άνδρες που έχουν εξουσία εκμεταλλεύονται τις θέσεις τους. Επιπρόσθετα, τα θύματα της παιδικής κακοποίησης των Μορμόνων φιμώνονται από τη μυστικοπάθεια που επιβάλλεται. Ωστόσο, πολλοί Μορμόνοι ισχυρίζονται ότι παρεξηγούνται οι θρησκευτικές τους πρακτικές κι ότι πρόκειται για προσπάθεια αποδυνάμωσης της πίστης τους.

Όπως καταδεικνύεται, η Εκκλησία των Μορμόνων μέσα από το προκάλυμμα της καθαρότητας και της πίστης, υποβάλλει ανθρώπους σε διαδικασίες που καμία σχέση δεν έχουν με τη λύτρωση και την απελευθέρωση. Το κατά πόσο, βέβαια, καινούριο φαινόμενο είναι μια θρησκεία να καλύπτει την αιμομιξία, τους βιασμούς και τις ανήθικες πρακτικές, ίσως, για να το απαντήσουμε, απαιτεί να ρίξουμε μια πολύ σκληρή ματιά στον καθρέφτη της δικής μας πίστης. Ο καθένας ας αποφασίσει για τον εαυτό του.