Τη Δευτέρα το πρωί σε ένα διαμέρισμα στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, η ιδιοκτήτρια του σπιτιού βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα αποτρόπαιο θέαμα, το άψυχο σώμα ενός ανθρώπου. Δολοφονήθηκε με πολλαπλές μαχαιριές κι απεβίωσε σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση από αιμορραγικό σοκ. Οι αρχές εικάζουν πως το θύμα άνοιξε την πόρτα στον δολοφόνο του καθώς δε βρέθηκαν ίχνη παραβίασης. Τα κίνητρα του εγκλήματος είναι ακόμη άγνωστα, ενώ ο κύκλος των υπόπτων είναι τεράστιος προς το παρόν.
Το θύμα ονομαζόταν Άννα Ιβάνκοβα, ήταν μια τρανς γυναίκα, προσφύγισσα από την Κούβα, που φοβόταν για την ταυτότητά της στη χώρα της και δεχόταν ρατσισμό. Έτσι, ήρθε στην Ελλάδα για μια καλύτερη ζωή. Λάτρης του χορού και με εξαιρετικές δυνατότητες show woman, είχε καταφέρει να βρει δουλειά στο μαγαζί «Κούκλες» κάνοντας drag παραστάσεις. Ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος άνθρωπος κι αξιαγάπητη στους οικείους της.
Δυστυχώς, η ζωή στη χώρα μας δεν ήταν καλύτερη για εκείνη. Δυστυχώς η ίδια η κοινωνία, η οποία έχει στα εσώψυχά της έναν εσωτερικευμένο μισανθρωπισμό δέχτηκε με αδιαφορία ή ακόμα χειρότερα με «χαρά» την απώλεια της εν λόγω γυναίκας, κατατάσσοντάς την, μαζί με τόσους και τόσους άλλους, στους πολίτες κατώτερης κατηγορίας.
Κάποτε ο Χατζηδάκις είπε πως «όποιος δε φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά». Μήπως έχει έρθει η ώρα να αναρωτηθούμε γιατί η κοινωνία μας δέχεται τέτοια τέρατα, γιατί δεν τα αποτάσσει από πάνω της, γιατί έχει χαθεί παντελώς ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, γιατί ακόμα και στον θάνατο θα πρέπει να βασανίζονται κάποιοι άνθρωποι; Πώς είναι δυνατόν ανάμεσα στο «είναι τρανς» και τον θάνατο, να επιλέγεις τον θάνατο; Πώς είναι δυνατόν ανάμεσα στο «ήρθε στη χώρα μου» και τον θάνατο, να επιλέγεις και πάλι τον θάνατο; Ποιο σκοτάδι μέσα σου και ποιος φόβος σε κάνει να διώχνεις από πάνω σου την αγάπη για τον άνθρωπο, τον σεβασμό στην αξία της ζωής;
Σημαντικό βαθμό σε αυτή τη βαθμίδα σκέψης, παίζει κι η σωρεία πληροφοριών misgendering, τόσο από την ελληνική αστυνομία, τόσο κι από πολλά μέσα ενημέρωσης, που επιτηδευμένα έκαναν αναφορές για «νεκρό Κουβανό άνδρα» ή «νεκρό διεμφυλικό άντρα», τίτλους που άλλαξαν μέσα στην πορεία της ημέρας. Ορισμένα όμως διατήρησαν τις αναφορές τους και μετά τη γνωστοποίηση πως αποτελεί misgendering, το οποίο αποτελεί προσβολή στη μνήμη της και δεν έχει κανέναν άλλο σκοπό πέραν αυτού. Να την υποτιμήσει.
H ανακοίνωση της ΕΛ. ΑΣ σε σχέση με τις κατηγορίες είναι η ακόλουθη:
«Η Ελληνική Αστυνομία, σεβόμενη την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα όλων των ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των ατόμων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, έχει αναλάβει δράσεις και προγράμματα για την εκπαίδευση του προσωπικού της, με στόχο να ενισχυθεί η ευαισθητοποίησή τους σε θέματα σχετικά με τη σεξουαλική ταυτότητα και την έκφραση του φύλου.
Στο πλαίσιο αυτό δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα το αστυνομικό προσωπικό να σέβεται τις προτιμήσεις και τα προσωπικά αισθήματα των ατόμων καθώς και να χρησιμοποιεί ορθή γλώσσα αποφεύγοντας την κατάχρηση των φύλων ή την αναφορά σε άτομα με λανθασμένο τρόπο.
Στην προκειμένη περίπτωση η πρώτη ενημέρωση για το περιστατικό από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής ουδέποτε αναφέρθηκε σε “άνδρα” όπως εσφαλμένα περιγράφεται στα δημοσιεύματα αλλά σε “άτομο”. Ειδικότερα η ενημέρωση που εκδόθηκε την 21:52 ώρα της Δευτέρας, 10 Ιουλίου 2023, ήταν η ακόλουθη:
“ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΕΣ ΩΡΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΕ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΑΤΟΜΟ ΕΝΤΟΣ ΟΙΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ. ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΣΗ Δ.Α.Α.”
Αυτονόητο είναι ότι ατομικές περιπτώσεις παραβίασης της ορθής γλώσσας ή της αναγνώρισης της ταυτότητας ατόμων από την Ελληνική Αστυνομία αντιμετωπίζονται με την απαιτούμενη σοβαρότητα. Σε κάθε περίπτωση η Ελληνική Αστυνομία συνεχίζει να εργάζεται με σκοπό τη βελτίωση και αναβάθμιση των διαδικασιών της, ώστε να διασφαλίζεται πέρα από κάθε αμφιβολία ότι όλοι οι πολίτες αντιμετωπίζονται με σεβασμό, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.»
Η Άννα είχε όνομα, ήταν γυναίκα, ήταν άνθρωπος κι όπως σε κανέναν άνθρωπο, δεν αξίζει κανένας θάνατος. Θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας, πως ο σεβασμός (ο οποίος θα έπρεπε να διδάσκεται στο εκάστοτε σπίτι κι από την εκάστοτε οικογένεια), δε θα πρέπει να καθορίζεται από παραμέτρους ή να μπαίνει σε καλούπια αναλόγως με το τι μας μοιάζει. Ο σεβασμός θα πρέπει να καθολικός από άνθρωπο σε άνθρωπο, από άνθρωπο προς τη φύση κι από άνθρωπο προς ζώο. Κι οφείλει να σέβεται χωρίς στεγανά, ειδικά όταν βρίσκεται μάρτυρας σε μια δολοφονία.
Ο Κορτώ σχολιάζοντας τη δολοφονία της Άννας μίλησε για χαμηλό βαρόμετρο της δημοκρατίας: «[…] Όσο για την κοινωνική διάσταση: το πώς φερόμαστε στα ευάλωτα μέλη της κοινωνίας είναι βαρόμετρο της δημοκρατίας μας και της ανθρωπιάς μας και για πολλοστή φορά ζούμε ένα ντροπιαστικό βαρομετρικό χαμηλό.» Πόσο εύστοχο, πόσο αληθινό, πόσο ντροπιαστικό για μια κοινωνία που θέλει να λέγεται δυτικός κόσμος ή Ευρώπη ή ανεπτυγμένος κόσμος.
Συγνώμη αδελφή μας Άννα που δε σε σεβαστήκαμε ούτε μετά τον θάνατό σου.
Συγνώμη αδελφή μας Άννα που δε βρήκες τη ζωή που ήθελες εδώ.
Συγγνώμη και για εκείνους που δε θα σου ζητήσουν ποτέ.
Συντάκτης: Αμέλια Έβανς
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
