Μια σοκαριστική είδηση ήρθε στο φως από την εφημερίδα “The Guardian”, όταν στην ιστοσελίδα τους δημοσίευσαν συνέντευξη με μια πρώην διαγωνιζόμενη του X factor UK, τη Lucy Spraggan, η οποία στο μνημονικό βιβλίο που έγραψε για τη ζωή της αναφέρει πως έπεσε θύμα βιασμού από υπάλληλο ξενοδοχείου, ενώ βρισκόταν στον διαγωνισμό και αναγκάστηκε να αποχωρήσει.
Η Lucy παρουσιάστηκε στο κοινό το 2012 μέσω του X Factor και ήταν η πρώτη διαγωνιζόμενη που έπαιξε live κάποιο μουσικό όργανο και τραγούδησε κομμάτια που είχε γράψει η ίδια. Για την ακρίβεια, το κομμάτι που παρουσίασε στην οντισιόν της για τον διαγωνισμό, το “Last night”, έγινε το 4ο πιο διάσημο βίντεο στο youtube εκείνη τη χρονιά και το όνομά της ήταν στο τοπ των google αναζητήσεων στην Αγγλία. Η καριέρα της στο τραγούδι φαινόταν πολλά υποσχόμενη και θεωρούνταν φαβορί για να κερδίσει μέχρι και τον διαγωνισμό, καθώς το κοινό αλλά και οι κριτές ήταν ενθουσιασμένοι μαζί της.
Η ίδια μαζί με έναν άλλον διαγωνιζόμενο, τον Rylan Clark, φαίνεται πως απασχόλησαν ιδιαίτερα τα μέσα ενημέρωσης τότε, μιας και ήταν γνωστοί για απρεπείς και προκλητικές συμπεριφορές, όπως το να μεθάνε συχνά και να φεύγουν από το πολυτελές ξενοδοχείο της παραγωγής ή να προκαλούν διάφορα επεισόδια. Αυτό, όπως τους είχε πει και η παραγωγή του show, ήταν πολύ καλή διαφήμιση για τους ίδιους και θα τους βοηθούσε να προχωρήσουν πολύ μακριά στον διαγωνισμό. Την τέταρτη όμως εβδομάδα του show, οι δυο τους διώχθηκαν από το πολυτελές ξενοδοχείο και ενώ οι υπόλοιποι διαγωνιζόμενοι διέμεναν σε ιδιωτικό όροφο με 24ωρη προστασία από την παραγωγή, αυτοί μεταφέρθηκαν σε ένα άλλο ξενοδοχείο χωρίς τις ανάλογες ανέσεις και παροχές.
Εκείνη την εβδομάδα, λοιπόν, ήταν τα 25α γενέθλια του Rylan Clark, τα οποία ο ίδιος γιόρτασε σε ένα γνωστό κλαμπ, στο οποίο παρεβρέθηκε όλη η παραγωγή του X Factor. Στο πάρτι η Lucy είχε πιει πάρα πολύ -όπως συνήθιζε σε κάθε έξοδό της για να προσελκύσει την αντίδραση των media- και κατέληξε λιπόθυμη. Ένα μέλος της παραγωγής, λοιπόν, την επέστρεψε στο ξενοδοχείο όπου διέμενε και εκεί ένας αχθοφόρος προσφέρθηκε να τη συνοδέψει στο δωμάτιό της. Όταν έφτασαν στο δωμάτιο, η Lucy ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι και σε σχεδόν λιπόθυμη κατάσταση. Εκείνος, καθώς έβγαινε, φρόντισε να απασφαλίσει το μάνδαλο ασφαλείας, ώστε η πόρτα να μην κλειδώσει. Λίγο αργότερα, ο Rylan Clark, πήγε να δει πώς είναι η Lucy και καθώς βρήκε την πόρτα ανοιχτή, φρόντισε όταν έφυγε να σιγουρευτεί πως η πόρτα είναι κλειδωμένη.
Η πράξη του αυτή ανάγκασε τον υπάλληλο του ξενοδοχείου να χρησιμοποιήσει την κάρτα του για να εισέλθει στο δωμάτιο, στο οποίο επέστρεψε για να κακοποιήσει σ3ξουαλικά τη Lucy. Η κάρτα αυτή ήταν και το στοιχείο που τον «έκαψε» αργότερα, καθώς κάθε κίνηση των καρτών καταγράφεται. Όταν η κοπέλα ξύπνησε το πρωί, κατάλαβε πως είχε πέσει θύμα βι@σμού και δε δίστασε να το αναφέρει στην παραγωγή και στις αρχές, με αποτέλεσμα ο υπάλληλος να συλληφθεί και να καταδικαστεί μετά από δίκη που ακολούθησε.
Δυστυχώς όμως για τη Lucy, η πορεία της στο X factor έλαβε τέλος, λόγω σοβαρών παρενεργειών από τη φαρμακευτική αγωγή που έπρεπε να ακολουθήσει για πρόληψη πιθανής λοίμωξης από τον ιό ΗIV. Προφανώς, δεν ήταν μόνο η καριέρα της, η οποία βρισκόταν σε αναστολή αλλά και ολόκληρη η ζωή της καθώς το σοκ και η ντροπή που ένιωθε για αυτό που της είχε συμβεί τη συνόδευσαν για την επόμενη δεκαετία, όπως η ίδια καταθέτει. Ακόμη, αναφέρει πως μετά τη δίκη δεν έλαβε κανένα είδος ψυχολογικής και ηθικής υποστήριξης από την παραγωγή και από την ίδια την πολιτεία και αυτό ήταν κάτι το οποίο παράτεινε σημαντικά τον χρόνο που χρειάστηκε να ξεπεράσει το τραύμα.
Η υπόθεση αυτή θυμίζει σε πολλά την περίπτωση βιασμού της δικής μας Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη. Πολλοί θα κατηγορήσουν το θύμα για αυτό που του συνέβη και θα θέσουν ερωτήματα του τύπου: «γιατί ήπιε τόσο;», «τι έκανε μόνη σε ένα πάρτι», «τι φορούσε;». Τα κλασικά αυτά χυδαία ερωτήματα που σιγοντάρουν την κουλτούρα της σ3ξουαλικής κακοποίησης και του victim blaming. Ό,τι και αν φορά κάποιος, όσο κι αν έχει πιει, όπου και αν βρίσκεται, με όποιον και αν είναι, αυτό δε σημαίνει πως οποιοσδήποτε έχει δικαίωμα να απλώσει χέρι στο σώμα κάποιου άλλου ή να τον εκμεταλλευτεί με οποιονδήποτε τρόπο.
Η έλλειψη στήριξης των θυμάτων είναι κοινό φαινόμενο, κυρίως λόγω των παραπάνω σκέψεων που έχει η πολιτεία, η κοινωνία, η οικογένεια. Αλλά αναμφισβήτητα είναι και θέμα αδιαφορίας των κυβερνήσεων για τα θύματα αυτά, τις οικογένειές τους, την ψυχική υγεία. Είναι έλλειψη παιδείας και σωστής ενημέρωσης των πολιτών, είναι έλλειψη δομών και προσωπικού. Όλα αυτά έρχονται και δημιουργούν το χείριστο περιβάλλον για ανθρώπους που έχουν υποστεί τέτοια τραύματα. Όχι μόνο έχουν να αντιμετωπίσουν μόνοι τους το στίγμα, την ντροπή, τον θυμό, την απελπισία που νιώθουν, αλλά πρέπει να παλέψουν και με νύχια και με δόντια για να αποδείξουν τα λεγόμενά τους και να δικαιωθούν.
Γι’ αυτό, λοιπόν, αξίζει ένα τεράστιο μπράβο σε όλους όσους τόλμησαν κάποτε να μιλήσουν ή μιλάνε ακόμα για όσα πέρασαν, σε εκείνους που αγωνίζονται για δικαιοσύνη και δικαίωση, όχι μονάχα δική τους αλλά και άλλων ανθρώπων που έχουν περάσει κάτι αντίστοιχο. Οφείλουμε σαν κοινωνία να στηρίξουμε τους ανθρώπους αυτούς στον αγώνα που δίνουν καθημερινά με την πολιτεία, με όσους εκδηλώνουν κακοποιητική συμπεριφορά και με τον ίδιο τους τον εαυτό.
Συντάκτης: Μαρία Κουτσουρά
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
