H ιστορία πίσω από τη Μισιρλού

Η «Μισιρλού» είναι ένα παραδοσιακό ρεμπέτικο κομμάτι που ακούγεται μέχρι και σήμερα σε ολόκληρη την υφήλιο. Το έχουμε ακούσει σε ταινίες όπως το «Pulp Fiction» του Ταραντίνο και έχει διασκευαστεί σε διαφορετικά στιλ μουσικής και χορού όπως την πολύ γνωστή διασκευή από τους Black Eyed Peas με τίτλο «Pump it». Το τραγούδι έχει τις ρίζες του στην Ανατολική Μεσόγειο και πιο συγκεκριμένα κατάγεται από την Αίγυπτο, καθώς η Αίγυπτος στα Τούρκικα ονομάζεται Μισίρ, άρα και η Μισιρλού είναι μια όμορφη, γλυκιά Αιγύπτια που πήρε το μυαλό κάποιου αγνώστου -όπως άγνωστος παραμένει κι ο στιχουργός του κομματιού.

Η πρώτη φορά που ηχογραφήθηκε η «Μισιρλού» ήταν το 1927 από τον Τέτο Δημητριάδη στη Νέα Υόρκη. Ο Δημητριάδης φαίνεται να γνώριζε ήδη το κομμάτι, καθώς μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1930 το κομμάτι αναλαμβάνει να διασκευάσει ο Μιχάλης Πατρινός, ενώ έναν χρόνο αργότερα, το 1931, ηχογραφήθηκε ξανά στη Νέα Υόρκη με διαφορετικό ρυθμό σε στιλ ζεμπέκικου. Το 1941, ο Νικ Ρουμπάνης διασκεύασε την τζαζ εκδοχή του κομματιού και ισχυρίστηκε ότι το έγραψε ο ίδιος. Κανείς δεν αμφισβήτησε νομικά τον ισχυρισμό του, όμως κάποιοι μέχρι και σήμερα συνεχίζουν να δίνουν τα εύσημα στον Μιχάλη Πατρινό.

Και φτάνουμε στην εποχή που το κομμάτι ξεκινά να παίρνει τη διεθνή διάσταση που του αρμόζει και να ηχογραφείται από άλλα τρία άτομα, τον Μπομπ Ράσελ, τον Φρεντ Γουάιζ και τον Μίλτο Λιντς όπου παραδόξως έδωσαν στίχους στο συγκεκριμένο τραγούδι στα αγγλικά. Βέβαια αξίζει να τονιστεί πως τα συγκεκριμένα λόγια ουδεμία σχέση είχαν με τα ελληνικά. Το 1941 ο Χάρι Τζέιμς παρουσίασε τη «Μισιρλού» και το κομμάτι έγινε δημοφιλές, φτάνοντας στο νούμερο 22 του Billboard, κάτι που ήταν εξαιρετικά δύσκολο για την εποχή εκείνη, ενώ το 1946, ο πιανίστας Jan August κυκλοφόρησε το κομμάτι φτάνοντας το στο νούμερο 7 της ίδιας λίστας. Όλοι άκουγαν τη Μισιρλού!

Το 1962, κάποιος είπε στον Ντικ Ντέιλ ότι ήταν τρελό να παίζεις ολόκληρο τραγούδι σε μία μόνο χορδή κιθάρας. Αλλά τους έδωσε την αφοπλιστική απάντηση «ευκολάκι» και έπαιξε μια καταπληκτική διασκευή σε rock ‘n’ roll ρυθμό. Το συγκεκριμένο στιλ έγινε πολύ γνωστό σε’ολόκληρο τον κόσμο. Ο Ντικ Ντέιλ πήρε αυτήν την ιδέα για διασκευή βλέποντας τον μπαμπά του να παίζει ένα παρόμοιο είδος μουσικής σε ένα διαφορετικό όργανο που ονομάζεται ούτι. Το 2005, το περιοδικό Q κατέταξε το τραγούδι ως ένα από τα καλύτερα κομμάτια κιθάρας, ενώ το 1963 οι Beach Boys άκουσαν τη διασκευή του Ντέιλ και αποφάσισαν να την προσθέσουν στο άλμπουμ τους. Το τραγούδι μετά την προσθήκη αυτή, έγινε ορόσημο της αμερικανικής κουλτούρας.

Το συγκεκριμένο κομμάτι έχει διασκευαστεί από πολλούς καλλιτέχνες στη χώρα μας όπως αυτή της Άννας Βίσση στην Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004, σε παλαιότερες ερμηνείες όπως αυτές των Σοφίας Βέμπο, της Γλυκερίας, της Ελένης Τσαλιγοπούλου -που του έδωσε μια εξαιρετική ερμηνεία κάνοντας τον δίσκο που το συμπεριέλαβε πλατινένιο-, του Μανώλη Αγγελόπουλου κ.α. Το 1994 ο Ταραντίνο συμπεριλαμβάνει τη «Μισιρλού» στο επίσημο OST της ταινίας «Pulp Fiction» και κάνει κυριολεκτικά χαμό. Το κομμάτι γίνεται No1 στα airplay και charts της εποχής εκείνης κερδίζοντας όλο και περισσότερο φανατικό κοινό και η Ολυμπιακή Επιτροπή επιλέγει το συγκεκριμένο κομμάτι ως «το ελληνικό κομμάτι με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως».

Η διασκευή των Black Eyed Peas το 2006 φέρνει και πάλι τη «Μισιρλού» στο προσκήνιο, αφού το «Pump It» έγινε το τέταρτο συνεχόμενο single των Black Eyed Peas και κατατάχθηκε στα 20 καλύτερα single στο αμερικανικό Billboard Hot 100, φτάνοντας στο νούμερο 18, ενώ έφτασε επίσης στην πρώτη δεκάδα σε 13 χώρες παγκοσμίως. Το τραγούδι έγινε remix για την deluxe έκδοση του πέμπτου στούντιο άλμπουμ του γκρουπ The END (2009) με τίτλο «Pump It Harder».

Το κομμάτι «Μισιρλού» θα παραμένει διαχρονικό όσα χρόνια κι αν περάσουν. Αφήνει το αποτύπωμα της ένωσης πολλών και διαφορετικών πολιτισμών και αποδεικνύει ότι στη μουσική δεν υπάρχει παρθενογένεση κι όλα τα είδη μπορούν ν’ ακουστούν σαν ένα, είτε είναι rock, είτε pop, είτε έντεχνο. Κάθε τι που γίνεται με τέχνη δεν μπορεί να είναι άτεχνο και η «Μισιρλού» είναι μια πολιτιστική κληρονομιά που χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Πηγή Φωτογραφίας