Πλέον δε βλέπω ελληνικές σειρές στην τηλεόραση. Όχι ότι δεν υπάρχουν καλές παραγωγές αλλά δεν έχουν αυτό το κάτι, αυτό το έξτρα όπως οι παλιές. Νομίζω πως δεν υπάρχει άνθρωπος, σε περιόδους που δεν ξέρει τι να δει, στην εξεταστική, τα μεσημέρια του καλοκαιριού που σκάει ο τζίτζικας έξω κι όλοι είμαστε σπίτι, που δεν επιλέγει μια παλιά -σχεδόν καλτ πια- καλή ελληνική σειρά. Προσωπική δική μου αγαπημένη, τα «εγκλήματα» που χωρίς υπερβολή, είναι ίσως η καλύτερη που έχει υπάρξει στην ελληνική τηλεόραση.
Δεν ξέρω τι να σχολιάσω πρώτο, αλλά νομίζω πως θα ξεκινήσω από το intro της σειράς και τη μουσική υπόκρουση. Όπου και να είσαι, αν ακούσεις το τραγούδι των τίτλων ξέρεις κατευθείαν τι σειρά ξεκινάει. Εδώ να πούμε πως το τραγούδι λέγεται Little Child και είναι των θρυλικών Beatles και συνοδεύεται επί οθόνης, με μωρά που πρωταγωνιστούν στο intro- τόσο τέλεια διαλεγμένα, που ταιριάζουν ακριβώς στους χαρακτήρες της σειράς.
Η ιδέα για τη σειρά ήρθε από τους ηθοποιούς Καβογιάννη, Κόκλα, Κωνσταντίνου, Χατζηπαναγιώτη, και Μανέ οι οποίοι πρωταγωνιστούσαν τότε σε μια θεατρική παράσταση. Μάλλον έδεσε αρκετά το μεταξύ τους κι έτσι αποφάσισαν να πλησιάσουν τον Λευτέρη Παπαπέτρου και να του ζητήσουν να φτιάξει μια τηλεοπτική σειρά με την προϋπόθεση να παίζουν πάλι όλοι μαζί. Τώρα εξηγείται γιατί η σειρά πέτυχε τόσο πολύ κι ήταν ο ένας καλύτερος από τον άλλον.
Τα επεισόδια ξεκίνησαν να γυρίζονται και η αλήθεια είναι πως ο μόνος που πίστεψε ότι αυτή η σειρά θα πάει καλά ήταν ο παραγωγός της, Νίκος Βεργέτης (ο οποίος μάλιστα δεν έμεινε ως το τέλος κι αντικαταστάθηκε από την Ena Productions, θυγατρική του σταθμού. Κανένα κανάλι δε δεχόταν να παίξει τη σειρά γιατί τη θεωρούσαν πολύ προχωρημένη για τα ελληνικά δεδομένα. Μέχρι που, τελικά, ο Γιάννης Λάτσιος αποφάσισε να τη βάλει στο πρόγραμμα του ΑΝΤ1. Στην αρχή δεν πήγαινε καθόλου καλά και τα γυρίσματα διακόπηκαν αρκετές φορές, μέχρι που ξανά ξεκίνησε κι η θεαματικότητα έφτασε και το 40%. Τεράστια επιτυχία για μια μαύρη κωμωδία που το κοινό αγάπησε όσο καμία.
Από την άλλη, στα παρασκήνια, έκαναν κάθε μέρα ένα μεγάλο πάρτι. Η Μαρία Καβογιάννη και τηλεοπτική Κορίνα έχει δηλώσει πως στα πρώτα επεισόδια που γυριστήκαν στον δρόμο όλοι πίστευαν πως ήταν στ’ αλήθεια ιερόδουλη, αλλά και πως στο τελευταίο επεισόδιο της πρώτης σεζόν δυσκολεύτηκε τόσο πολύ να βυθιστεί στα ανοιχτά της Σύρου, που δύτες την τραβούσαν προς τα κάτω με ειδικά βαρίδια. Από την άλλη, η φίλη της υπέρ θεότητας Σωσώς, Πέπη (Φωτεινή Μπαξεβάνη) δήλωσε πως σνόμπαρε τη σειρά μέχρι που έπαιξε σε ένα επεισόδιο, όπου κι ερωτεύτηκε το καστ και το σενάριο.
Άλλο ένα fun fact συναντάμε στο χριστουγεννιάτικο επεισόδιο με τη γνωστή ατάκα σε όλους μας «στόλισα έτσι λίγο για το κακό», όπου η Σωσώ (Καίτη Κωνσταντίνου), ήταν να φορέσει αληθινό φίδι στο λαιμό της αλλά η Πέπη φοβήθηκε κι έτσι το αντικατέστησαν με ένα απλό τατουάζ. Φυσικά δε χρειάζεται να πούμε ότι στα τελευταία επεισόδια τα κλάματα έδιναν κι έπαιρναν. Ηθοποιοί δήλωσαν πως έψαχναν κάποιον να τους ντύσει και να τους βάψει και δεν έβρισκαν γιατί όλη η παραγωγή ήταν με δάκρια στα μάτια.
Τα εγκλήματα, πέρα από ατακάρες, μας χάρισαν και τη Σωσώ και την Κορίνα, τον παππού Αριστείδη που κι αυτός έριχνε το φαρμάκι του μονίμως, τον Τζόνι και τον Αλέκο, τη Φλώρα, τη Μάχη και τον τρυφερό Αχιλλέα, χτίζοντας χαρακτήρες που και να θες, δεν μπορείς να ξεχάσεις. Δε θεωρήθηκε άδικα πολύ προχωρημένη σειρά για τα ελληνικά δεδομένα, με μαύρο χιούμορ, αιχμηρό σχόλιο κι απελευθερωμένο λόγο, όμως έκανε την αρχή για να γεννηθεί μια νέα εποχή στην κωμωδία.
Για καλό δικό μας, η σειρά έχει προβληθεί άπειρες φορές σε επανάληψη αλλά τα βίντεό της μπορείς εύκολα να τα βρεις και στο youtube. Απόψε που έχει καύσωνα, βάλε ένα και γέλα με την ψυχή σου. Τώρα που το σκέφτομαι, μήπως να κατεβάσω πρόταση για νέα επεισόδια; Ποιος είναι ο υπεύθυνος να απευθυνθώ;
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου