Στην πορεία της ζωής μας, όλοι έχουμε βρεθεί σε στιγμές που η καθημερινότητα φαντάζει μονότονη και προβλέψιμη. Οι σχέσεις ρουτινιάζουν, στη δουλειά δε συμβαίνει τίποτα το συναρπαστικό κι εσύ θέλεις να γίνει κάτι να ταράξει τα νερά σου. Σε αυτές τις στιγμές, μπορεί να αναζητήσεις τρόπους να ξεφύγεις από τη ρουτίνα, να ξεπεράσεις τα όρια και να βιώσεις κάτι νέο και διεγερτικό. Το να πας να κάνεις bungee jumping είναι κάπως δύσκολο, οπότε στρέφεσαι σε εύκολες εναλλακτικές. Αυτές μπορεί να είναι ένας συνάδελφος που ψευτοφλερτάρεις χωρίς να έχεις πρόθεση να κάνεις κάτι παραπάνω, ένα σταθερό πρόσωπο που θα του στείλεις περασμένα μεσάνυχτα, θα πείτε καμιά βλακεία κι αυτό ήταν, μια τρόπον τινά καβάτζα για τις στιγμές που νιώθεις την ανάγκη να ανέβεις ψυχολογικά. Ξέρεις ότι δεν θα ενδώσεις σε τίποτα -κι αλλωστε δεν είναι αυτός ο αρχικός σκοπός σου. Γιατί όμως το κάνεις και τι πραγματικά ζητάς;
Ο λόγος που χρησιμοποιούμε ανθρώπους για να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα της καθημερινότητας ή της σχέσης μας δεν είναι τόσο απλό να ερμηνευθεί και σίγουρα ποικίλει ανά περίπτωση. Οι σχέσεις μας, τόσο ερωτικές όσο και φιλικές, αποτελούν ένα πολύτιμο και αναπόσπαστο κομμάτι μας. Ωστόσο, υπάρχουν και στιγμές που αισθανόμαστε ότι η συνήθης ρουτίνα και η συνεπαγόμενη προβλεψιμότητα μας καταπιέζουν, κάνοντάς μας να αναζητήσουμε κάτι πιο συναρπαστικό. Σε αυτές τις στιγμές, μπορεί να ενδώσουμε στη δελεαστική ιδέα του να αναζητήσουμε νέες συναντήσεις και γνωριμίες ή ακόμα και να επιστρέψουμε σε παλιά, γνώριμα μονοπάτια. Δεν σκοπεύουμε ν’ απατήσουμε το ταίρι μας, ωστόσο απαντάμε σε αυτό το πέσιμο στο insta, πιάνουμε την κουβέντα και νιώθουμε κάτι μέσα μας που λιγάκι μας είχε λείψει. Είναι αυτή η αγωνία, ο ενθουσιασμός του καινούριου που εκλείπει από τις σχέσεις, η επιβεβαίωση ότι περνάει ακόμα η μπογιά μας, το ενδιαφέρον που υπάρχει όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο. Δεν έχει νόημα να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι, έστω σε κάποια στιγμή της ζωής μας, έχουμε ανάγκη από επιβεβαίωση, όσο καλά κι αν πάνε τα πράγματα στην προσωπική μας ζωή. Επιπλέον, οι σχέσεις μας μπορεί να περάσουν από φάσεις ανασφάλειας, βαρεμάρας ή απογοήτευσης. Σε αυτές τις στιγμές, καταφεύγουμε στην ιδέα της διαφυγής μέσω της εξωτερικής επιβεβαίωσης και αναγνώρισης. Αν κάποιος νιώθει ότι δεν λαμβάνει αρκετή προσοχή, στήριξη ή αγάπη από το ταίρι του, ενδέχεται να αναζητήσει αυτήν την αναγνώριση από άλλες πηγές, όπως οι άλλοι άνθρωποι που έχουν νέα ή πιο διεγερτικά πράγματα να προσφέρουν.
Επιπλέον, αυτή η συμπεριφορά μπορεί να σχετίζεται με τις αδυναμίες μας και τον χαρακτήρα μας. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς στην αναζήτηση εξωτερικών επιβεβαιώσεων και διεξόδων από τη ρουτίνα, εξαιτίας ενσωματωμένων εντάσεων ή έλλειψης αυτοεκτίμησης. Το τραύμα που κουβαλάμε ήδη από παιδιά ή και από προηγούμενες σχέσεις, γενικότερα οι συσσωρευμένες ανικανοποίητες συναισθηματικές ανάγκες, εύκολα μας εξωθούν σε αναζήτηση εξωτερικών παραγόντων που θα αναπτερώσουν το χαμένο ηθικό μας. Αν εσύ δεν πιστεύεις ότι αξίζεις, ότι έχεις και εμφάνιση και μυαλό, ότι είσαι ένας αξιόλογος άνθρωπος μέσα κι έξω, θα ψαχτείς γύρω-γύρω για να στο πουν οι άλλοι. Κι όσοι περισσότεροι στο λένε, τόσο πιο όμορφα θα νιώθεις με σένα. Ίσως γι’ αυτό να θυμάσαι ξαφνικά το απωθημένο από το λύκειο, γι’ αυτό ν’ αναρωτιέσαι πώς είναι αυτή η πρώην σχέση. Όχι γιατί ζητάς κάτι ερωτικό ξανά, μα γιατί θέλεις να νιώσεις αυτήν την ικανοποίηση που προσφέρουν τα κοπλιμέντα τρίτων.
Το να γυρίσεις να κοιτάξεις αλλού, να χρησιμοποιήσεις κάποιον τρίτο για δική σου τέρψη απλά επειδή η ρουτίνα σου σε έχει καταβάλει είναι το μόνο εύκολο. Το δύσκολο είναι να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Ν’ αναγνωρίζεις τις αδυναμίες του χαρακτήρα σου και την πιθανή παθογένεια των πράξεών σου. Το κυριότερο είναι η αυτοκριτική. Να σκεφτείς σοβαρά γιατί ξεφεύγεις από την καθημερινότητα ή τη σχέση σου μέσω τρίτων που δεν πρόκειται να δεις ερωτικά. Μήπως προσπαθείς να αποφύγεις την αντιμετώπιση των προβλημάτων στην παρούσα σχέση; Μήπως αντιδράς σε προσωπικές ανασφάλειες και αναζητάς διαρκώς επιβεβαίωση από άλλους επειδή δεν θέλεις να δουλέψεις με τον εαυτό σου; Η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις μας- φιλικές ή ερωτικές- αντανακλούν το ποιόν και τις αδυναμίες μας. Αντιμετωπίζοντας τις πιθανές προκλήσεις με ειλικρίνεια, μπορούμε να αναπτύξουμε πιο ενδυναμωτικές και ισορροπημένες σχέσεις που θα μας προσφέρουν όλα όσα χρειαζόμαστε, χωρίς να χρειάζονται παρεμβάσεις τρίτων. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει ποτέ να ενστερνιζόμαστε την περιπέτεια και τη διέξοδο που προσφέρουν οι νέες γνωριμίες και οι νέες εμπειρίες. Αντίθετα, ας το κάνουμε ενσυνείδητα, γνωρίζοντας ποια είναι η πραγματική ανάγκη πίσω από αυτήν την αναζήτηση και δουλεύοντας προς την πραγματική ικανοποίησή της.
Μπορεί να νιώθεις πως η ζωή σου δεν πάει όπως τη θες. Πως τα πράγματα έχουν ξεφύγει από τον έλεγχό σου. Πως, πλέον, η ζωή σε καθοδηγεί κι εσύ απλά ακολουθείς. Σε τέτοιες στιγμές εύκολα χάνεσαι. Εύκολα ψάχνεις έναν τρόπο να νιώσεις πως κάτι μετράει τελικά, κάτι μπορείς ακόμα να ελέγξεις. Κι έτσι καταφεύγεις σε μεθόδους που ξέρεις ότι δεν είναι και οι πιο τίμιοι, δημιουργείς προσδοκίες που δεν προτίθεσαι να εκπληρώσεις απλά για να νιώσεις καλύτερα. Δεν θα (πρέπει να) σε κρίνει κανείς γι’ αυτό, καθώς λίγο- πολύ όλοι το έχουμε κάνει. Πρωτίστως, όμως, πρέπει εσύ να δεις τι τελικά αποκομίζεις από τέτοιες περιπέτειες. Μένει κάτι πέρα από την εφήμερη επιβεβαίωση ή τελικά φεύγεις πιο άδειος από πριν;
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου