"Denim Day": Φόρεσαν τζιν για να εναντιωθούν στη σ3ξουαλική βία

Το 1992, στο Muro Lucano της Ιταλίας, 60 μίλια από τη Νάπολη, μια 18χρονη κοπέλα εμφανίστηκε στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής της μετά το πρώτο της μάθημα οδήγησης, για να καταγγείλει τον βι@σμό της από τον δάσκαλό της. Ο 45χρονος, οδήγησε την κοπέλα σε απομονωμένη περιοχή, την ανάγκασε να βγει έξω από το όχημα, της αφαίρεσε το ένα μπατζάκι του τζιν της και τη βί@σε. Στη συνέχεια την απείλησε πως εάν έλεγε οτιδήποτε σε κανέναν, θα τη σκότωνε. Το κορίτσι όμως, αψήφησε τις απειλές του δασκάλου της και βρήκε το θάρρος να μιλήσει στους γονείς της και στην αστυνομία για το περιστατικό, αμέσως μόλις γύρισε στο σπίτι της.

Ο δράστης καταδικάστηκε για βι@σμό και φυλακίστηκε. Το 1998 όμως, όταν άσκησε έφεση στο Ανώτατο δικαστήριο της Ιταλίας, ανέτρεψαν την καταδίκη του, αφήνοντας ελεύθερο τον βι@στή, με τη δικαιολογία πως το θύμα φορούσε τόσο στενό τζιν, που έπρεπε να συμμετέχει κι εκείνη στην αφαίρεσή του, άρα ο βι@σμός έγινε με τη συναίνεσή της. Την επόμενη μέρα, όλες οι γυναίκες στο Ιταλικό Κοινοβούλιο, φόρεσαν τζιν παντελόνι ως ένδειξη αλληλεγγύης για το θύμα και έγινε γνωστή η υπόθεση σε όλη την Ιταλία ως «το άλλοθι του τζιν».

Αυτή η διαμαρτυρία έγινε αντιληπτή από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και ενέπνευσαν τη Γερουσία και τη Συνέλευση της Καλιφόρνια να κάνουν το ίδιο στα σκαλιά του Καπιτωλίου στο Σακραμέντο. Η Patti Occhiuzzo Giggans, Εκτελεστική Διευθύντρια του κινήματος Peace Over Violence, ενημερώθηκε για την υπόθεση και σκέφτηκε ότι όλοι πρέπει να φορέσουν τζιν για να διαμαρτυρηθούν για όλους τους μύθους σχετικά με τους βι@σμούς γυναικών και κοριτσιών. Έτσι το 1999, καθιερώθηκε η “Denim Day” ή «Ημέρα Τζιν» η οποία πραγματοποιείται κάθε χρόνο, την τελευταία Τετάρτη του Απρίλη, όπου είναι ο μήνας ευαισθητοποίησης για τις σ3ξουαλικές επιθέσεις. Οι δράσεις του κινήματος είχαν ως αποτέλεσμα να αποφασίσει το Ιταλικό Ανώτατο δικαστήριο πως δε θα ισχύει πλέον αυτή η ερμηνεία για σ3ξουαλικές επιθέσεις, όπου τα θύματα φορούν τζιν παντελόνι.

Αυτή η ημέρα δράσης και ευαισθητοποίησης, είναι μια εκδήλωση διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης για να καταπολεμηθεί η ενοχοποίηση των θυμάτων και να εκπαιδευτεί ο κόσμος σχετικά με τη σ3ξουαλική βία. Αυτήν τη μέρα, τα άτομα που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις, ενθαρρύνονται να φορούν τζιν για να περάσουν το μήνυμα πως ο βι@σμός και η σ3ξουαλική βία δεν οφείλονται σε καμία περίπτωση στα ρούχα των θυμάτων.

Οι σ3ξουαλικές επιθέσεις αφορούν σε πράξεις κατά τις οποίες ένα άτομο αγγίζει σκόπιμα ένα άλλο άτομο ή το εξαναγκάζει σε σ3ξουαλική πράξη χωρίς τη συγκατάθεσή του. Πρόκειται για μορφή βίας. Είναι ένα φαινόμενο το οποίο έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις στις μέρες μας και διαπράττεται σε βάρος ενηλίκων και παιδιών, γυναικών και ανδρών, ατόμων κάθε τάξης ή καταγωγής. Η πλειοψηφία των επιθέσεων δυστυχώς, γίνονται κατά των γυναικών παγκοσμίως.

Οι επακόλουθες επιπτώσεις στη ζωή των θυμάτων είναι συνήθως μακροχρόνιες και εκτός από σωματικές, όπως πονοκέφαλοι, χρόνιοι πόνοι, δυσκολία στον ύπνο, περιορισμό της δραστηριότητας, κακή σωματική και ψυχική υγεία, μπορεί να αφορούν στα συναισθήματα, δηλαδή θυμό, αυτοενοχή, άγχος, ντροπή, εφιάλτες, φόβο, κατάθλιψη, δυσκολία να εμπιστευθεί τον εαυτό του ή τους άλλους, δυσκολία συγκέντρωσης, ανάπτυξη διαταραχής μετατραυματικού στρες, εθισμού ή άλλων ψυχοπαθολογιών.

Επίσης τα θύματα μπορεί να γίνουν στόχοι διαδικτυακού εκφοβισμού στον κυβερνοχώρο ή μπορεί να αμφισβητηθεί η αξιοπιστία τους και να ταλαιπωρηθούν ψυχικά κατά τη διάρκεια ποινικών διαδικασιών.

Κάτι που δε γνωρίζουμε είναι πως η σ3ξουαλική επίθεση έχει επίσης αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις. Σε μακροοικονομικό επίπεδο, κάθε επίθεση, κοστίζει στον κρατικό μηχανισμό πολλά χρήματα σε απτές απώλειες (απώλεια παραγωγικότητας, ιατρική και ψυχική υγειονομική περίθαλψη, αστυνομικές υπηρεσίες, ζημιά περιουσίας, χαμένη ποιότητα ζωής). Σε μικροεπίπεδο υπάρχουν επιπτώσεις λόγω του ότι τα θύματα συχνά απαιτούν άδεια από τη δουλειά και αντιμετωπίζουν αυξημένα ποσοστά ανεργίας.

Η σ3ξουαλική παρενόχληση και η επίθεση μπορούν να προληφθούν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας και σε δημόσια προγράμματα εκπαίδευσης με στοχευμένες εκστρατείες, με συνθήματα και εικόνες και με συγκατάθεση στην αγορά για την ευαισθητοποίηση του κόσμου. Αρκετά ερευνητικά προγράμματα για την πρόληψη των βιασμ@ν έχουν δοκιμαστεί και επαληθευτεί μέσω επιστημονικών μελετών και γίνονται πολλές οργανωμένες προσπάθειες σε κάθε χώρα για τον περιορισμό του φαινομένου.

Η καθιέρωση της Denim Day άνοιξε το δρόμο ώστε οι επιθέσεις αυτές, αντί ν’ αποτελούν ένα θέμα που δεν αποκαλύπτεται και δε συζητιέται, να γίνονται σιγά-σιγά η δυνατή φωνή των θυμάτων και των υποστηρικτών τους.