H ωριμότητα στον έρωτα δεν πάει με τα χρόνια

Η καρδιά δεν επιλέγει ποιον θα ερωτευτεί κι αυτό είναι ένα κλισέ, που στην περίπτωση που υπάρχει διαφορά ηλικίας σε μια σχέση, βγαίνει αληθινό. Ούτε το σώμα, ούτε το μυαλό άλλωστε νοιάζονται αν κάποιος είναι μικρότερος ή μεγαλύτερος, γιατί ακόμα κι αν έπρεπε σε κάποιες περιπτώσεις, αυτό στο μυαλό ενός ερωτευμένου αποτελεί λεπτομέρεια.

Η προκατάληψη, ότι σε σχέση με διαφορά ηλικίας, ο ένας από τους δύο είναι πάντα ο κερδισμένος και μάλιστα πως αυτός που είναι μεγαλύτερος εκμεταλλεύεται τον νεότερο, συνήθως μας κάνει να πιστεύουμε, ότι το συναίσθημά μας είναι λάθος. Είναι αρκετά άβολο άλλωστε και δικαιολογημένα, όταν φίλοι, γνωστοί, συγγενείς, αρχίζουν να έχουν άποψη και προβληματισμούς, τους οποίους φυσικά μας μεταφέρουν, είτε λόγω δικών τους βιωμάτων και πεποιθήσεων, είτε βάση του δικού τους συστήματος αξιών.

Μπορεί όντως να είναι τρομακτικό, να έχεις μεγάλη διαφορά ηλικίας με τον σύντροφό σου, αλλά αν ταιριάζετε, αν περνάτε καλά, αν θέλετε τα ίδια πράγματα στη ζωή, ποιος μπορεί να πει ότι είναι λάθος; Η ωριμότητα δεν έχει να κάνει μόνο με την ηλικία, αλλά με τις εμπειρίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας. Κι ενώ είναι συχνό κάποιος να βγαίνει με μικρότερο άτομο για να κερδίσει κάτι, να εκμεταλλευτεί καταστάσεις ή να πραγματοποιήσει τις φαντασιώσεις του, δεν είναι πάντα έτσι -ακριβώς γιατί ποτέ δεν είναι όλα απόλυτα και μαύρα ή άσπρα. Κι αν και τα δύο άτομα προσέχουν την ψυχική τους υγεία, γνωρίζουν τα ρίσκα και παίρνουν την απόφαση αυτή απολύτως συνειδητά κι έχοντας μιλήσει με τον εαυτό τους, τότε η απόφασή τους αυτή δεν αφορά σε κανέναν.

Για να υπάρξει ωστόσο μέλλον σε μια τέτοια σχέση και να δεχθούμε ότι μπορεί να είναι υγιής και για τις δύο πλευρές, πρέπει να υπάρχει καλή επικοινωνία κι απόλυτη ειλικρίνεια σε θέματα που αφορούν στη φάση της ζωής των ατόμων και τι επιθυμίες τους. Για παράδειγμα είναι απαραίτητο να γνωρίζουν και οι δύο πλευρές αν κάποιος από τους δύο θέλει παιδιά, πώς είναι το επίπεδο της σ3ξουαλικής λειτουργικότητας του καθένα, ποια η όρεξή του, ποιες οι επιθυμίες του για το μέλλον κ.λπ. Η απάντηση λοιπόν είναι πως, ναι μπορεί να έχει μέλλον μια τέτοια σχέση και μπορεί να δουλέψει, εφόσον και οι δύο το θέλουν και είναι διατεθειμένοι, να μιλήσουν ανοικτά για όλα εκείνα τα θέματα που τους αφορούν, αλλά ταυτόχρονα δεν απειλούνται και από τα πράγματα που συνοδεύουν την ηλικία του άλλου. Είναι απαραίτητο δηλαδή αν το ένα άτομο σπουδάζει και το άλλο είναι δέκα χρόνια μεγαλύτερο, να κατανοεί ότι και με νέα άτομα θα βγαίνει και γκρίνια για διαβάσματα θα ακούει και θα είναι μ’ έναν άνθρωπο που έχει διαφορετικές υποχρεώσεις και μάλλον και διαφορετικές προτεραιότητες κι όνειρα -κι αυτό πρέπει να γίνεται απόλυτα σεβαστό.

Φυσικά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και την πλευρά της επιστήμης, για το συγκεκριμένο θέμα και πιο συγκεκριμένα της Ψυχολογίας, η οποία αναφέρει ότι υπάρχει εξήγηση για τις σχέσεις με διαφορά ηλικίας, η οποία έχει να κάνει με τη σχέση πατέρα-κόρης και αντίστοιχα μητέρας-γιου. Πιο συγκεκριμένα, μια γυναίκα επιλέγοντας για σύντροφό της, έναν άντρα κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερό της, υπάρχει η πιθανότητα να έχει στερηθεί την πατρική φροντίδα, στοργή κι αγκαλιά και έτσι να αναζητά μεγαλύτερους συντρόφους, με βάση υποσυνείδητους λόγους, θεωρώντας πως εκεί θα έχει την αγάπη που στερήθηκε. Από την άλλη πλευρά, άντρες που αναζητούν μεγαλύτερες συντρόφους είναι εκείνοι οι οποίοι είχαν μια ιδανική σχέση μητέρας-γιου, είχαν από πολύ νωρίς το έντονο συναίσθημα της συντροφικότητας και την ανάγκη για οικογένεια κι έτσι αναζητούν γυναίκες με ωριμότητα, για να τη μοιραστούν, να δώσουν αγάπη και αγκαλιά όπως δέχθηκαν και εκείνοι.

Ανεξάρτητα όμως από το κριτήριο της ηλικίας, αυτό που έχει σημασία είναι να είμαστε σε επαφή με τον εαυτό μας, τις απόψεις  μας, τα θέλω μας και να κάνουμε όση περισσότερη δουλειά μπορούμε με τον εαυτό μας. Έτσι θα αναγνωρίζουμε τους λόγους πίσω από κάθε μας επιλογή και θα καταλαβαίνουμε αν αυτή είναι η πραγματική μας απόφαση ή τη λάβαμε εντελώς ασυνείδητα -πράγμα που δεν είναι θετικό σημάδι.

Είναι εύκολο να πιστέψουμε ότι η διαφορά ηλικίας σε μια σχέση είναι κακή ή κακή, αλλά η ευτυχία δεν είναι απόλυτη. Έχει να κάνει και με την ηλικία στη σχέση, την ελκυστικότητα, τον πλούτο, την ευφυΐα, την οικογένεια και τόσα άλλα. Εάν οι λόγοι που κάνουμε μια σχέση είναι επιφανειακοί και όχι ουσιαστικοί, τότε η σχέση δεν έχει πολλές πιθανότητες να διατηρηθεί ακόμα και μεταξύ συνομηλίκων. Στο τέλος αυτό που μετράει  στο να κάνεις μια σχέση να δουλέψει είναι η συμβατότητα και ο αληθινός έρωτας. Αυτά έχουν πραγματική αξία και όχι η ηλικία, που είναι ένας αριθμός και τον κοιτάει μόνο η κοινωνία για να σηκώσει το δάχτυλο.