Μια έγκυος γυναίκα που κυοφορούσε ένα έμβρυο χωρίς κρανίο και καμία πιθανότητα επιβίωσης, αναγκάστηκε να ταξιδέψει περισσότερα από 1.400 μίλια στη Νέα Υόρκη για να κάνει έκτρωση. Κι αυτό, ενώ θα μπορούσε να είναι σενάριο ενός τρομακτικού θρίλερ σε έναν δυστοπικό κόσμο, είναι πέρα για πέρα πραγματικό γεγονός και συνέβη αφού της αρνήθηκαν τη φροντίδα που χρειαζόταν στην πολιτεία της Λουιζιάνα.
Η Nancy Davis, μητέρα τριών παιδιών που σχεδίαζε να αποκτήσει τέταρτο παιδί με τον σύντροφό της Shedric, έλαβε τη σοκαριστική είδηση στις 10 εβδομάδες της εγκυμοσύνης της, όταν οι γιατροί την ενημέρωσαν ότι το έμβρυο που αναπτυσσόταν μέσα στη μήτρα της δεν είχε κρανίο. Η πάθηση, γνωστή κι ως ακρανία είναι μια σπάνια και θανατηφόρα κατάσταση κατά την οποία το κρανίο του εμβρύου δε σχηματίζεται μέσα στη μήτρα, οδηγώντας τελικά στην απουσία του εγκεφάλου. Μάλιστα, εάν μια τέτοια εγκυμοσύνη κυοφορηθεί μέχρι τέλους, το μωρό θα πεθάνει μέσα στην πρώτη εβδομάδα της ζωής του, σύμφωνα με το Ίδρυμα Εμβρυϊκής Ιατρικής.
Παρά τη θανατηφόρα διάγνωση, η κ. Ντέιβις δήλωσε ότι της αρνήθηκαν την άμβλωση στη Λουιζιάνα λόγω της σύγχυσης γύρω από τον νόμο της πολιτείας κατά των αμβλώσεων που θεσπίστηκε μετά την ανατροπή της απόφασης Roe v Wade από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ. Έξι εβδομάδες αργότερα, υποβλήθηκε τελικά στην επέμβαση, αφού έκανε το μακρύ ταξίδι από την πόλη της, το Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνα, στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης – όπου η άμβλωση εξακολουθεί να αποτελεί προστατευόμενο νόμιμο δικαίωμα.
Εκείνη την εποχή, ήταν έγκυος 16 εβδομάδων και τριών ημερών.
Στις 15 Σεπτέμβρη του 2022, η κ. Davis μίλησε για τη δοκιμασία της και περιέγραψε την περίοδο των έξι εβδομάδων κατά την οποία αναγκάστηκε να κυοφορήσει το έμβρυο γνωρίζοντας ότι δεν είχε καμία πιθανότητα επιβίωσης, χαρακτηρίζοντάς την ως “εξαιρετικά τραυματική”. Παρ’ όλο που γνώριζε ότι η απόφαση ήταν η σωστή, η όλη διαδικασία τη σακάτεψε συναισθηματικά: “Ένιωσα ότι πήραμε την καλύτερη απόφαση για το μωρό μας, αλλά και για εμάς τους ίδιους, ωστόσο εξακολουθεί να με επηρεάζει συναισθηματικά. Έχω προβλήματα με τον ύπνο τη νύχτα. Έχω προβλήματα με το φαγητό. Είναι πολύ εξαντλητικό συναισθηματικά.”
Η Ντέιβις μίλησε για πρώτη φορά για την περίπτωσή της, αποκαλύπτοντας ότι -μετά τη διάγνωση της ακράνιας- οι γιατροί στη Λουιζιάνα της είπαν ότι έπρεπε να κάνει έκτρωση, αλλά ότι τα χέρια τους ήταν δεμένα. Μάλιστα, της είπαν ότι -βάσει του νόμου της πολιτείας- θα έπρεπε να κυοφορήσει το μωρό μέχρι τέλους, μόνο και μόνο για να το θάψει. «Θέλω να φανταστείτε πώς θα ήταν να συνεχίσω αυτή την εγκυμοσύνη για άλλες έξι εβδομάδες μετά από αυτή τη διάγνωση», είπε.
Ο δικηγόρος κα ειδικός στα πολιτικά δικαιώματα Ben Crump, ο οποίος εκπροσωπεί την κα. Davis έγραψε στο Twitter: “Καμία γυναίκα δεν πρέπει να αναγκαστεί να επιλέξει να κυοφορήσει & στη συνέχεια να θάψει το παιδί της! Η Λουιζιάνα πρέπει να αποσαφηνίσει τις ιατρικές εξαιρέσεις σύμφωνα με την πολιτειακή νομοθεσία!”
Εκείνη την εποχή, η κ. Ντέιβις σχεδίαζε να ταξιδέψει περίπου 1.000 μίλια στη Βόρεια Καρολίνα για να κάνει έκτρωση, αλλά αντ’ αυτού πήγε στη Νέα Υόρκη. Αφού μοιράστηκε την εμπειρία της, συγκεντρώθηκαν περισσότερα από 40.000 δολάρια μέσω μιας καμπάνιας GoFundMe για να καλύψουν τα έξοδα του ταξιδιού της.
Εν τω μεταξύ, οι ίδιοι παράγοντες που ψήφισαν τον νόμο για τις αμβλώσεις στη Λουιζιάνα επικαλούνται την προστασία της ζωής του αγέννητου παιδιού- πράγμα που προκαλεί σύγχυση και θυμό. Γιατί η αλήθεια είναι πως το να υποστηρίζεις -και να μην ντρέπεσαι- πως μια γυναίκα πρέπει να γεννήσει ένα παιδί χωρίς κρανίο, το οποίο και θα πεθάνει στη μία βδομάδα σημαίνει δύο πράγματα. Είτε πως δεν έχεις καμία απολύτως επίγνωση του τι τραύμα προκαλείται στη μητέρα αλλά και τον πατέρα του παιδιού, είτε το ξέρεις αλλά δε σε νοιάζει για μια ανόητη ανύπαρκτη ηθική που -λες ότι- έχεις. Το πρώτο σε κάνει ανόητο, ενώ το δεύτερο, επικίνδυνο.
