Για πάνω από 500 χρόνια, το θρυλικό λίθινο τοξωτό γεφύρι της Σαρακίνας στα Μετέωρα στάθηκε ως μάρτυρας του παρελθόντος και πειστήριο της αρχιτεκτονικής αριστεροτεχνίας. Ωστόσο, η κακοκαιρία Daniel, που πέρασε από την περιοχή, δεν το άφησε ανεπηρέαστο. Ενώ πρόσφατα είχαν ολοκληρωθεί εργασίες συντήρησης και στερέωσης από την περιφέρεια Θεσσαλίας, το γεφύρι δεν άντεξε τη θεομηνία και κατέρρευσε στο κεντρικό του τμήμα.
Το μοναδικής ομορφιάς ιστορικό γεφύρι, ήταν κατασκευασμένο από την καρδιά του ίδιου πετρώματος με αυτό των Μετεώρων, τα οποία ορθώνεται σε πολύ κοντινή απόσταση 3 χιλιομέτρων νότια. Γύρω στο 1520 εντοπίζεται η δημιουργία του, όταν ο Άγιος Βησσαρίων ξεκίνησε τη θεμελίωση του πέτρινου γεφυριού της Σαρακίνας. Το 1810 ένα κομμάτι της γέφυρας κατέρρευσε, ωστόσο ανακατασκευάστηκε το 1855, με αποτέλεσμα να σωθούν μόνο τρία από τα τόξα της Μέχρι το 2023.
Κατέρρευσε το μεγαλύτερο τόξο του Γεφυριού της Σαρακίνας.
👉Ιστορία 550 ετών χάθηκε σε λίγα δευτερόλεπτα!
Η γέφυρα κατασκευάστηκε τον 16ο αιώνα!#καρδιτσα #πλημμυρες #κακοκαιρια #Λαρισα #Τρικαλα pic.twitter.com/lDh0xBgc6I— Καθίκι (@KYTKYTKYTKYTKYT) September 9, 2023
Αρχικά, το γεφύρι αυτό περιείχε έξι τόξα, με το μεγαλύτερο από αυτά να ξεχωρίζει με άνοιγμα 19,7 μέτρα, ύψος 9,7 μέτρα και πάχος διαζώματος 0,80 μέτρα. Το δεύτερο κατά σειρά είχε άνοιγμα 16,7 μέτρα και ύψος 8,5 μέτρα. Τα άλλα δύο τόξα, είχαν άνοιγμα 8,5 και 7,5 μέτρα και ύψος 3,5 και 3,7 μέτρα αντίστοιχα. Το μέγεθος και η αρχιτεκτονική του, το κατέστησαν μια από τις εντυπωσιακότερες γέφυρες των Τρικάλων, αξιοθέατο και ιστορικό μνημείο, πέρα από τη χρησιμότητά του ως πεζογέφυρα για τις μετακινήσεις πάνω από το ύψος του Πηνειού.
Σαν επέκταση της κατασκευής, στις αρχές του 20ου αιώνα, κοντά στη γέφυρα, κατασκευάστηκε ένας πυργίσκος στη δεξιά βάση του μεγάλου τόξου, ο οποίος περιείχε μετρητή της στάθμης των νερών του ποταμού.
Η στρατηγική θέση της παρείχε θέα στα Μετέωρα, τη Θεόπετρα και την Οροσειρά της Πίνδου. Σύμφωνα με την παράδοση, οι αρματολοί επενέβησαν στην γέφυρα μερικώς, καταστρέφοντας τμήματά της, με σκοπό να αποτρέψουν την προέλαση του Αλή Πασά των Ιωαννίνων προς τον Θεσσαλικό κάμπο. Επίσης, στις 6 Απριλίου 1878, κοντά στη γέφυρα, διαδραματίστηκε μια σημαντική μάχη εναντίον των Τούρκων. Σώματα των οπλαρχηγών Δ. Κουκουράβα, Β. Χοστέβα και Ν. Πασχάλη επικράτησαν επί του τουρκικού σώματος πάνω και γύρω από το γεφύρι, όπου 9 Τούρκοι έχασαν τη ζωή τους και αρκετοί πνίγηκαν. Οι επαναστάτες είχαν μόνο μερικούς τραυματίες.
Είναι άλλο ένα θύμα της πρωτοφανούς καταστροφής που βιώνει η χώρα μας, η οποία φαίνεται να μην μπορεί να σταματήσει να μπαλώνει τις πληγές της που ανοίγουν βίαια η μία μετά την άλλη.
Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Skai.gr