Αυτός που ήμουν κάποτε

Γεώργιος Σιλιβάκος11/10/2023

Poetica

Αυτός που ήμουν κάποτε

Μοιράσου το:

Lights On?

Αντίθετα και μη,

κάποτε γυρίζουμε σε όλα αυτά που κάποτε ήμασταν.

Ψάχνω στα παλιά πράγματα,

θέλω να μυρίσω τον παλιό εαυτό μου,

Τότε που ήταν παιδί.

Να δω τον κόσμο έστω και μια φορά πάλι,

με τα παιδικά μου μάτια.

Μια νύχτα,

πήδηξα την καγκελόπορτα του νηπιαγωγείου.

Περπάτησα την αυλή με τα χαλίκια,

έσκυψα παίρνοντας μερικά στα χέρια μου.

Απέναντι, είδα να παίζει ο μικρός εαυτός μου

Τότε κατάλαβα.

Τότε λύγισα κι έκλαψα.

Όταν αυτός που ήμουν κάποτε,

μου χαμογέλασε.

Συντάκτης: Γεώργιος Σιλιβάκος

Γεώργιος Σιλιβάκος

Νοσταλγός σίγουρα, με μια παιδικότητα που δεν εγκατέλειψα ποτέ. Όσα ένιωσα, έζησα, είναι μέσα μου, με οδηγούν. Γιατί γράφω θα ρωτήσεις... Γράφω για μένα. Περιπλανιέμαι συνεχώς αλλάζοντας κόσμους. Μέσα απ' τα ποιήματα εκφράζω όλα όσα έζησα και ζω.
Αν θέλεις να με ψάξεις θα είμαι χαμένος … σε έναν «Χαμένο Παράδεισο Λέξεων» (η ποιητική συλλογή μου από τις εκδόσεις Διάνοια) καταθέτοντας την ψυχή μου και τα όνειρα μου με όλα τα συναισθήματα που συνθέτουν το ταξίδι μας αυτό που λέγεται ζωή.
Άλλοτε ξεχασμένος σε ένα ξέφωτο, μια νύχτα χωρίς φεγγάρι, χαζεύοντας τα αστέρια. Άλλοτε στην πλάτη μιας χήνας να ταξιδεύω σαν το Νιλς Χόλγκερσον. Και άλλοτε στη Χώρα του Ποτέ να παίζω με τα Χαμένα Παιδιά... για το παιδί που δεν χάθηκε ποτέ από μέσα μου.