Είχαμε να ακούσουμε για βι@σμoύς και ξ@λo το τελευταίο δίημερο και καλομάθαμε. Αναρωτηθήκαμε μήπως κάτι άρχισε να πηγαίνε καλά σε αυτή τη χώρα και σταμάτησαν ή ελαττώθηκαν τα περιστατικά αυτά, αλλά γελαστήκαμε. Χθες το πρωί λοιπόν συνελήφθη ένας αλλοδαπός 50 ετών, ο οποίος όπως φαίνεται κρατούσε όμhρη στο σπίτι του μια νεαρή, επίσης, αλλοδαπή κοπέλα, την οποία εξέδιδe παρά τη θέλησή της προφανώς.
Οι αρχές αναφέρουν πως ο 50χρονος γνώρισε την κοπέλα διαδικτυακά και προσπαθούσε να την πείσει να έρθει στην Ελλάδα να τον βρει και της υποσχέθηκε μια καλύτερη ζωή από εκείνη που είχε. Έτσι, εκείνη πείστηκε και ταξίδεψε στη Ρόδο όπου και την παρέλαβε ο δράστης και κατόπιν της πήρε όλα τα ταξιδιωτικά και νομικά της έγγραφα και την είχε κλειδωμένη στην οικία του. Λες και δεν έφταναν όμως όλα αυτά, λες και το σοκ που υπέστη το κορίτσι δεν ήταν αρκετό, αποφάσισε να βγάλει λεφτά εις βάρος της αναγκάζοντάς την με τη βia να συνευρίσκεται με άλλους άντρες επί πληρωμή, ώστε να εισπράττε εκείνος τα έσοδα.
Μάλιστα εκτός από τη σωματική και σ3ξouαλική βia που της ασκούσε, την κακoπoιoύσe ψυχολογικά και λεκτικά και δεν της επέτρεπε να επικοινωνεί συχνά με την οικογένειά της κι όταν αυτό συνέβαινε κι όταν αυτό συνέβαινε εκείνος παρακολούθουσε στενά την κάθε της κίνηση και τα λεγόμενά της.
Ο δράστης φαίνεται πως κίνεισαι την περιέργεια της αστυνομίας, η οποία ερεύνησε το θέμα και τις κινήσεις του και κατέληξε να τον συλλάβει, χθες 15 Οκτωβρίου με τις κατηγορίες της εμπoρίας ανθρώπων, παράνομης βias, αρπaγής αλλά και για πaράβαση του κώδικα μετανάστασευσης. Όταν ερευνήθηκαν το αυτοκίνητο και το σπίτι του κατηγορούμενου βρέθηκαν 6 κινητά τηλέφωνα αλλά και περίπου 3.500 ευρώ, τα οποία πλέον βρίσκονται στην κατoχή των αρχών.
Σήμερα λοιπόν ο «κύριος» αυτός θα οδηγηθεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών της Ρόδου, ενώ η κοπέλα βρίσκεται σε δομή φιλοξενίας έπειτα από ενεργοποίηση των κατάλληλων πρωτοκόλλων προστασίας. Κι έτσι η ζωή ενός ακόμα κοριτσιού, να πούμε, καταστράφηκε; Να πούμε χαράχθηκε για πάντα; Να πούμε ότι διαλύθηκε ο ψυχισμός της; Ας μας πει κάποιος τι να πούμε επιτέλους που άνθρωποι σαν κι αυτόν έχουν γαλουχηθεί να ζούνε εις βάρος των άλλων.
Είναι παράσιτα, που ψάχνουν για τον ξενιστή που θα τους παρέχει ότι λείπει από τη δική τους ύπαρξη για να επιβιώσουν. Είτε αυτό είναι το εισόδημα, είτε το ξέσπασμα όλων των τραυμάτων τους στους άλλους, είτε η ικανοποίηση της σaδιστικής τους φύσης, είτε η ανάγκη για υπεροχή κι εξουσία που δε μπορούν να βρούνε πουθενά αλλού, γιατί στην κοινωνία είναι παρείσακτοι. Και πάντα θα είναι, πρέπει να είναι.
Ποιος θα δώσει πίσω στο κορίτσι αυτό την αθωότητά του, το γέλιο του, την ξεγνοιασιά του, τη ζωή του; Πόσο εύκολο νομίζετε πως είναι να ξεπεράσει κανείς την ομhρiα, τον εγκλεισμό, την τόση bia; Πουθενά δεν αναφέρεται πόσο διήρκεσε το μαρτύριο αυτό. Ήταν μια βδομάδα, 3 μήνες, 5 χρόνια, πόσο ήταν; Όχι, ότι έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί και μια ώρα μιας τέτοιας εμπειρίας είναι αρκετή για να χάσεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Απλώς θέλουμε να ξέρουμε πόσο καιρό έκανε ανενόχλητος τις μπίζνες του, πόσο καιρό ένιωθε ανώτερο ον από όλους τους άλλους, πόσο καιρό ταΐστηκε το εγώ κι ο σ@δισμός του; Θέλουμε να ξέρουμε, θα έπρεπε να ξέρουμε και θα έπρεπε να ληφθεί κι υπόψιν όταν θα έρθει η ώρα να του δώσουν πίσω τα ρέστα του. Τα ρέστα τους!
Συντάκτης: Μαρία Κουτσουρά
