Μετά από μήνες Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης, η διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εκπαιδευτικός που είχε προκαλέσει αντιδράσεις και χυδαίες επιθέσεις κατά της μετάδοσης της ταινίας «Αγόρια στο Ντους» σε δημοτικό σχολείο, είχε ενεργήσει σύμφωνα με τα εκπαιδευτικά πρότυπα και δεν είχε διαπράξει κάποια παράβαση, οι αποφάσεις της ήταν εντός ακαδημαϊκού πλαισίου και δε δικαιολογούν καμία πειθαρχική δίωξη.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Alfavita, η εκπαιδευτικός απαλλάχθηκε από κάθε κατηγορία, με τη διοικητική υπηρεσία να εκφράζει τη στήριξή της προς την ίδια την εκπαιδευτικό, η οποία καθ’ όλη τη διάρκεια από τη στιγμή που ξέσπασε το θέμα, έχε δεχθεί φοβερά βίαιους χαρακτηρισμούς για τη δουλειά, το ποιόν του χαρακτήρα της αλλά και τις αρχές και τις αξίες της. Το αποτέλεσμα αυτό επιβεβαιώνει τη σημασία της διεξαγωγής δίκαιων και διαφανών εξετάσεων προκειμένου να προστατεύονται οι εκπαιδευτικοί που εκτελούν τα καθήκοντά τους με βάση τους εκπαιδευτικούς νόμους και κανονισμούς.
Για όσους δε γνωρίζουν τι ακριβώς είχε συμβεί, η ιστορία ξεκίνησε τον Μάιο, όταν γονείς μαθητή είχαν καταγγείλει ότι ο γιος τους επέστρεψε στο σπίτι του σε κακή ψυχοσωματική κατάσταση μετά την προβολή της εν λόγω ταινίας στο σχολείο. Αν κι εύκολα διαπιστώθηκε ότι η εκπαιδευτικός είχε επιλέξει την ταινία από την ψηφιακή πλατφόρμα κινηματογραφικών ταινιών “CINEDU” του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, δε φάνηκε αρκετό για να μην προκληθεί η οργή μια μεγάλης μερίδας γονέων, που έσπευσαν να κατηγορήσουν τη δασκάλα για προσπάθεια να στρέψει τα παιδιά στον σοδομισμό και για διαφήμιση της ομοφυλοφιλίας σε τρυφερές ηλικίες. Δεν είχε καμία σημασία το ότι η ταινία αυτή είχε ειδικούς κωδικούς πρόσβασης και χρηματοδοτήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΣΠΑ), ότι δόθηκε στη βιβλιοθήκη των δασκάλων, ότι κρίθηκε κατάλληλη για όλες τις ηλικίες και κατάλληλη για εκπαιδευτικό υλικό. Το ότι έδειχνε δυο αγόρια να αγκαλιάζονται, ήταν αρκετό.
Σύμφωνα με την αρμόδια διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, η εκπαιδευτικός, προβάλλοντας την ταινία, ακολούθησε όλους τους νόμιμους και διοικητικούς κανόνες. Έκανε το καθήκον της ως όφειλε, ενώ, μετά την προβολή, συζήτησε το περιεχόμενο της ταινίας με τους μαθητές και τις μαθήτριές της, προωθώντας έναν ανοιχτό διάλογο σχετικά με τα θέματα που θίγονταν: «Μια ιστορία αρσενικής φιλίας, οι νόρμες της αρρενωπότητας, τι σημαίνει το να «γίνεις άνδρας», πώς η φιλία αυτή δέχεται ταυτόχρονα αμφιβολίες, αλλά και στήριξη (σκηνοθετικό σημείωμα).»
Ο Μιχάλης Μαρκοδημητράκης, εκπαιδευτικός/διδάκτωρ, ο οποίος έγραψε για το ζήτημα στο pillowfights, αναφέρε μεταξύ άλλων ότι «το πιο ανησυχητικό συμπέρασμα που προκύπτει από τον ηθικό πανικό σχετικά με την ταινία μικρού μήκους, είναι η ραγδαία συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας. Με διάθεση απομάκρυνσης από κάθε έννοια αποδοχής και συμπερίληψης, υπάρχουν μεγάλες ομάδες συμπολιτών μας που δεν ανέχονται ούτε την υποψία της διαφορετικότητας και δείχνουν βίαιες τάσεις προς κάθε τι που αφορά ανθρώπινα δικαιώματα. Το Υπουργείο Παιδείας εν προκειμένω, αντί να προστατέψει την εκπαιδευτικό από τις βίαιες απειλές σωματικής βλάβης και το διαδικτυακό κυνήγι, περιορίζεται μέσω συνδεδεμένων ινστιτούτων στο να βγάζει την ουρά του απ’ έξω.»
Αξίζει να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια αυτής της περίοδου, η εκπαιδευτικός βίωσε έναν πολύ δύσκολο χρόνο, αντιμετωπίζοντας υβριστικές και εκφοβιστικές αντιδράσεις, σε ένα παραλήρημα μίσους on line. Παρά τη δυσκολία αυτή, η αθωωτική απόφαση της αρμόδιας διεύθυνσης αποτελεί ένα βήμα προς την αναγνώριση της εκπαιδευτικής κοινότητας και της ανάγκης για σεβασμό της επαγγελματικής τους δράσης. Συγχρόνως, αναδεικνύει τη σημασία της δικαιοσύνης, προκειμένου να προστατεύονται οι εκπαιδευτικοί, από τις προσωπικές απόψεις κάθε γονέα, που καμιά φορά, όντως, μπορεί να μην είναι ό,τι καλύτερο για το παιδί τους.
Πηγή φωτογραφίας: Το κουτί της Πανδώρας
