Πόσο πόνο και πόση δυστυχία μπορεί να κρύβει ένα τεράστιο χαμόγελο; Πόσο ψυχικό σθένος χρειάζεται για να ξεπεράσεις τα δυσκολότερα προβλήματα της ζωής και να καταφέρεις να πετύχεις τις μεγαλύτερες επιδόσεις όλων των εποχών σε κάποιο άθλημα; Ίσως η απάντηση που ψάχνουμε για αυτά τα ερωτήματα να βρίσκεται στο μυαλό της Simon Biles. Αυτής της υπεραθλήτριας της ενόργανης γυμναστικής που κατάφερε να μετατρέψει τα προβλήματά της σε χρυσά μετάλλια και να φτάσει στην κορυφή.
Η Biles γεννήθηκε το 1997 στο Οχάιο και μεγάλωσε στο Spring του Texas. Ο πατέρας της δεν έδωσε ποτέ το παρόν στη ζωή της. Η μητέρα της είχε να παλέψει με τους δικούς της δαίμονες καθώς ήταν εξaρτhμένη σε ouσίες. Σε ηλικία 3 ετών η μικρή Simon κι η αδερφή της δόθηκαν σε ανάδοχες οικογένειες και τρία χρόνια μετά υιοθετήθηκαν από τον παππού τους Ron Biles –από τη πλευρά της μαμάς τους- και τη σύζυγό του Nellie. Το πρώτο πράγμα που ρώτησε τη μητριά της μαμάς της η 6χρονη Simon, ήταν αν μπορεί να τη φωνάζει «μαμά». Όταν ρωτήθηκε για εκείνη την περίοδο της παιδικής της ηλικίας, μίλησε ανοιχτά για την απουσία του πατέρα της αλλά και για το γεγονός ότι συνεχώς πεινασμένη και φοβισμένη.
Στην οικογένεια λίγο καιρό αργότερα προστέθηκαν και τα άλλα δύο αδέρφια της. Ο παππούς – και μπαμπάς πλέον- της μικρής Simon για τουλάχιστον 6 χρόνια δεν επέτρεψε στη βιολογική της μητέρα, τη Shanon, να έχει επαφή με τα παιδιά της, προκειμένου να έχουν μια ήρεμη κι αρμονική ζωή. Μόνο όταν η Shanon κατάφερε να απεξαρτητοποιηθεί και να βάλει σε μια τάξη τη ζωή της άρχισε να βρίσκεται σε επικοινωνία με τη Simon και τα αδέρφια της. Μέσα σε αυτό το διάστημα, η μικρή Simon είχε ήδη ανακαλύψει τον μαγικό κόσμο της ενόργανης γυμναστικής.
Ξεκίνησε το 2011 να συμμετέχει στα τοπικά πρωταθλήματα, δείχνοντας ιδιαίτερο ταλέντο στο άλμα, στις ασκήσεις εδάφους και στη δοκό ισορροπίας. Το 2012 συμμετείχε για πρώτη φορά στο Εθνικό Αμερικανικό Πρωτάθλημα Γυμναστικής κι οι επιδόσεις της τής έδωσαν το εισιτήριο για την Εθνική ομάδα νέων των Η.Π.Α. Ένα χρόνο μετά, το 2013 κατέκτησε το Εθνικό πρωτάθλημα στο σύνθετο ατομικό και τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς θα κατακτήσει το πρώτο της παγκόσμιο στο σύνθετο ατομικό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αμβέρσας. Σε ηλικία 16 ετών θα γίνει η δεύτερη Αμερικανίδα και πρώτη Αφροαμερικανίδα που κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στο σύνθετο ατομικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Το 2014 στο Παγκόσμιο της Nanning στην Κίνα θα κερδίσει το χρυσό μετάλλιο στις ασκήσεις εδάφους, στη δοκό ισορροπίας, στο σύνθετο ατομικό και στο σύνθετο ομαδικό, το οποίο θα επαναλάβει το 2015 στη Γλασκώβη ενώ το 2016 θα στελεχώσει την ολυμπιακή ομάδα της ενόργανης γυμναστικής των Η.Π.Α. μαζί με τις Gabby Douglas, Laurie Hernandez, Madison Kocian και Aly Raisman. Οι πεντάδα αυτή ήταν τόσο καλή αγωνιστικά που πήρε το όνομα «Magic Five».
Στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο, τον Αύγουστο του 2016, θα κατακτήσει τέσσερα χρυσά κι ένα χάλκινο μετάλλιο και στην τελετή λήξης θα γίνει η πρώτη Αμερικανίδα αθλήτρια της γυμναστικής που θα εκπροσωπήσει τις Η.Π.Α. ως σημαιοφόρος της ολυμπιακής ομάδας. Λίγο καιρό μετά, μέλη της ρωσικής ολυμπιακής ομάδας θα την κατηγορήσουν για ντόπινγκ και τότε θα γίνει δημόσια γνωστό το ιατρικό της ιστορικό, σύμφωνα με το οποίο λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή καθώς πάσχει από ΔΕΠΥ. Μετά το Ρίο θα κάνει μία παύση και δε θα αγωνιστεί καθόλου μέσα στο 2017, αλλά θα γράψει την αυτοβιογραφία της, στην οποία θα μιλήσει ανοιχτά για πολλά πράγματα. Το 2018 θα επανέλθει και πάλι στην ενεργό δράση, κατακτώντας τέσσερα χρυσά κι ένα χάλκινο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ντόχα ενώ το 2019 στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Στουτγκάρδης τα χρυσά μετάλλια θα γίνουν πέντε.
Μετά και την αναβολή των θερινών Ολυμπιακών αγώνων του Τόκιο το 2020 και την 1η περίοδο της πανδημίας του cοvid 19, η Biles κατάφερε να προκριθεί μέσα από τα trials των Η.Π.Α και το 2021 συμμετείχε με την εθνική ομάδα, που ταξίδεψε στην πρωτεύουσα της Ιαπωνίας. Τα πράγματα όμως ήταν πάρα πολύ δύσκολα και παρόλο που η Biles προκρίθηκε στους τελικούς όλων των αγωνισμάτων, δήλωσε ότι αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με την ψυχική της υγεία. Αποχώρησε από το τελικό του σύνθετου ομαδικού, του άλματος, των ασύμμετρων ζυγών και των ασκήσεων εδάφους. Συμμετείχε μόνο στον τελικό της δοκού ισορροπίας, όπου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Αυτό το χάλκινο μετάλλιο δήλωσε ότι ήταν το πολυτιμότερο της ζωής της. Στις δηλώσεις ανέφερε ότι δε μετάνιωσε ποτέ που αποχώρησε από τους τελικούς, καθώς δήλωνε ψυχικά αδύναμη: «Πάντα πρέπει να βάζουμε την ψυχική υγεία μας σε πρώτη προτεραιότητα, γιατί, αν δεν το κάνουμε, τότε δε θα απολαύσουμε ούτε το άθλημα που κάνουμε, ούτε θα επιτύχουμε σε αυτό που αγαπάμε πιο πολύ».
Κατηγορήθηκε για ηττοπάθεια και δειλία, δέχτηκε ρ@τσιστικές eπιθέσeις και πολλά αρνητικά σχόλια για την απόφασή της αλλά δέχτηκε κι ένα μεγάλο κύμα συμπαράστασης από συναθλητές της. «Νιώθω πως κουβαλάω το βάρος του κόσμου στους ώμους μου» ανέφερε σε δήλωσή της και κάπως έτσι έδωσε στον κόσμο να καταλάβει το βάρος και το άγχος που συνοδεύουν την παρουσία ενός αθλητή σε μια μεγάλη διοργάνωση. Μήπως όμως αυτό το βάρος που ένιωθε στην ψυχή της είχε να κάνει και με την υπόθεση του Larry Nassar που συγκλόνισε την αμερικανική κοινωνία το 2017;
Δύο χρόνια μετά τις Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο αποκαλύφθηκε ότι ο γιατρός της Εθνικής ομάδας Γυμναστικής των Η.Π.Α, ο Larry Nassar, είχε κaκoπoιήσει σ3ξouαλικά πάνω από 250 αθλήτριες. Όπως αποκαλύφθηκε αργότερα τα θύματά του ήταν τελικά πάνω από 500, καθώς επί 2 δεκαετίες σχεδόν δρούσε ανενόχλητος. Ανάμεσα στα θύματα του ήταν οι πρωταθλήτριες McKayla Maroney, Maggie Nichols, Aly Raisman, αλλά κι η Simon Biles. Ο Nassar καταδικάστηκε σε 125 χρόνια φyλάκισηs το 2018. Τρία χρόνια αργότερα, το 2021 η Biles κι οι συναθλήτριές της θα καταθέσουν ενόρκως στην Αμερικανική Γερουσία για τα λάθη που έγιναν στην έρευνα για τον Nassar που διενεργήθηκε από το FBI και την Αμερικανική Ολυμπιακή Επιτροπή. Οι καταθέσεις τους ήταν αποστομωτικές και προκάλεσαν την λαϊκή κατακραυγή όλων όσων επιμελήθηκαν των ερευνητικών διαδικασιών. «Για να είμαι σαφής, κατηγορώ τον Nassar και επίσης κατηγορώ ένα ολόκληρο σύστημα που επέτρεψε κι άφησε να διαιωνιστεί η συμπεριφορά του. Δε θέλω άλλη νεαρή γυμνάστρια ή αθλητής των Ολυμπιακών αγώνων ή οποιοδήποτε άτομο να βιώσει τη φρίκη που εγώ κι εκατοντάδες ακόμη έχουν υποστεί πριν, κατά τη διάρκεια κι επαναλαμβανόμενα ως σήμερα μετά την κaκoπoίηση από τον Larry Nassar» δήλωσε η Biles και με δάκρυα στα μάτια ανέφερε ότι το FBI «έκλεισε τα μάτια». «Υποφέραμε γιατί κανείς στο FBI, τη Γυμναστική Ομοσπονδία και την Ολυμπιακή Επιτροπή δεν έπραξε ό,τι ήταν απαραίτητο για να μας προστατεύσει. Μας απογοήτευσαν και δικαιούμαστε απαντήσεις. Ο Nassar βρίσκεται εκεί που ανήκει, αλλά εκείνοι που το επέτρεψαν πρέπει να λογοδοτήσουν. Αν δεν συμβεί, είμαι πεπεισμένη ότι αυτό θα συνεχίσει να συμβαίνει και σε άλλα ολυμπιακά αθλήματα».
Μιλώντας πλέον ανοιχτά για όσα βίωσε στην παιδική κι εφηβική της ηλικία, παλεύοντας με τους δικούς της δαίμονες, το καλοκαίρι του 2023 επανήλθε για ακόμα μια φορά στον τάπητα της γυμναστικής, για να συνεχίσει να γράφει ιστορία. Στο Εθνικό Πρωτάθλημα έκανε ένα άλμα, γνωστό ως διπλό άλμα Yurchenko, το οποίο μέχρι σήμερα θεωρείται ένα από τα δυσκολότερο του αθλήματος και φέρει το όνομα της πρωταθλήτριας Natalia Yurchenko, η οποία το είχε καταφέρει στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Στις 2 Οκτωβρίου 2023 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αμβέρσας – στο ίδιο μέρος που πήρε το πρώτο της χρυσό σε παγκόσμιο – η Biles θα γίνει η πρώτη αθλήτρια που θα κάνει το διπλό άλμα Yurchenko σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα, το οποίο πλέον θα ονομάζεται «Biles II».
Έχοντας πλέον 37 μετάλλια σε Ολυμπιακούς αγώνες και παγκόσμια πρωταθλήματα, δύο ασκήσεις εδάφους, μία άσκηση στη δοκό και δύο άλματα που φέρουν το όνομά της, έχει κατακτήσει σίγουρα μια θέση στο Πάνθεον των μεγάλων αθλητών παγκοσμίως. Εκτός όμως από τις επιδόσεις της, θα μείνει στην ιστορία ως το κορίτσι που πάντα έχει ένα μεγάλο χαμόγελο σε κάθε δυσκολία κι αποτυχία, αλλά κι η αθλήτρια που ξέρει πότε να σταματήσει και πότε να αντιμετωπίσει τα εμπόδια στη ζωή της. Σήμερα στα 26 της χρόνια έχει τον τίτλο της «Most Decorated Athlete» στην ιστορία και δηλώνει παρούσα στις μεγάλες διοργανώσεις, για να δείξει το μεγαλείο ψυχής και τα μεγάλα αποθέματα θάρρους που έχει, δίνοντας το σωστό παράδειγμα και σε άλλους αθλητές.
Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά
