Πόσο δύσκολο είναι να διαχειριστείς έναν άνθρωπο που διακατέχεται από αγχώδη διαταραχή, ειδικά όταν αυτός ο άνθρωπος είναι ο σύντροφός σου; Υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείς να κάνεις εσύ, προκειμένου να μπορέσεις να διαχειριστείς τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνει ο άλλος, όταν διακατέχεται από αυτόν το κακό «δαίμονα»; Πριν δούμε σε επίπεδο σχέσεων τι γίνεται με αυτές τις διαταραχές, πρέπει πρώτα να διασαφηνίσουμε τι είναι αυτός ο «δαίμονας» που επηρεάζει τον ψυχικό κόσμο του συντρόφου μας.
Οι αγχώδεις διαταραχές είναι στην πραγματικότητα ένα σύνολο διαταραχών ψυχικών, οι οποίες δεν επιτρέπουν στο άτομο που τις παρουσιάζει να διαχειριστεί συναισθήματα όπως είναι ο φόβος, η ανησυχία και το άγχος. Είναι σύνηθες φαινόμενο αυτά τα άτομα να ανησυχούν για πράγματα, τα οποία μπορούν να διαχειριστούν, αλλά παρόλα αυτά θεωρούν ότι μπορεί να συμβεί κάτι κακό ή κάτι που δεν μπορεί μετά να διορθωθεί. Όταν βρίσκονται σε μία τέτοια φάση έξαρσης της διαταραχής τους, παρουσιάζουν κάποια συμπτώματα όπως αϋπνίες, ναυτία, πονοκεφάλους, αδυναμία συγκέντρωσης και έλλειψη ψυχραιμίας. Σύμφωνα με έρευνες, το 50% των ατόμων που εμφανίζουν μία αγχώδη διαταραχή είναι κάτω από 40 χρονών. Τι μπορείς όμως να κάνεις, όταν ο σύντροφός σου εμφανίζει αυτού του είδους τη διαταραχή και πώς μπορείς εσύ να τη διαχειριστείς;
Το πρώτο και πιο χρήσιμο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό ψυχοθεραπευτή ή ψυχολόγο. Δεν είναι μόνο ο σύντροφος με το πρόβλημα που θα πρέπει να διαχειριστεί αυτόν τον «δαίμονα» μέσα του αλλά κι εσύ θα πρέπει να διαχειριστείς τον άνθρωπό σου με διαφορετικό τρόπο από ό, τι θα διαχειριζόσουν έναν άνθρωπο χωρίς κάποιο τέτοιο θέμα. Σε έρευνα που έχει γίνει σχετικά με τη δέσμευση και το γάμο με άτομα που έχουν κάποια αγχώδη διαταραχή, έχει αποδειχτεί ότι αυτοί οι άνθρωποι ναι μεν δεσμεύονται και παντρεύονται πιο εύκολα, αντιμετωπίζουν όμως πιο πολλά οικογενειακά προβλήματα μετά στον γαμήλιο βίο. Μία άλλη έρευνα του 2011 έδειξε ότι οι άνθρωποι που υπέφεραν από τέτοιου είδους διαταραχές παρουσιάζουν έξαρση των συμπτωμάτων, όταν ο σύντροφός τους, τους αντιμετώπιζε με αδιακρισία και ψυχρότητα, ενώ σε μία άλλη μελέτη αποδείχτηκε ότι ο χeιριστικός σύντροφος είναι ένας σημαντικός λόγος που πυροδοτεί τα συμπτώματα.
Χρειάζεται λοιπόν υπομονή και κατανόηση. Η υπομονή είναι μια αρετή που λίγη την κατέχουν. Μία σχέση με ένα άτομο το οποίο υποφέρει από αγχώδη διαταραχή είναι μία σχέση γεμάτη εμπόδια, δυσκολίες και συχνά δυσάρεστες εκπλήξεις. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος ακόμα και για τα πιο ανώριμα λάθη του συντρόφου σου, γιατί ξέρεις ότι αυτά δε θα γίνουνε με 100% δική του υπαιτιότητα.
Σίγουρα οι σωστοί χειρισμοί, οι οποίοι μπορούν να οργανωθούν έπειτα από συμβουλές κάποιου ειδικού, μπορούν να σε βοηθήσουν κι εσένα να διαχειριστείς το άγχος του συντρόφου σου και με το πέρασμα του χρόνου να του καταστήσεις σαφές ότι πρέπει κάτι να κάνει, προκειμένου να αλλάξει αυτή την κατάσταση. Όχι, τόσο γιατί εσύ δεν αντέχεις, αλλά πρωτίστως για να κάνει καλό στον εαυτό του και μετά στη σχέση σας. Αν πάλι ένας τέτοιος άνθρωπος με αγχώδη διαταραχή δε θέλει να αλλάξει κι επιμένει ότι δεν έχει κάποιο πρόβλημα, τότε μπαίνει ο εγωισμός στη μέση. Μπορεί κάποιοι να σου προτείνουν ότι το ιδανικότερο θα είναι να φύγεις από αυτή τη σχέση, πριν βουλιάξεις κι εσύ. Το θέμα είναι ότι, όταν φτάσει εκείνη η στιγμή, εσύ θα πρέπει να «ζυγίσεις» τα συναισθήματά σου. Κι αν ο έρωτας κι η αγάπη είναι αυτό που υπερτερεί, τότε αυτή είναι η απάντηση που ψάχνεις.
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά