Λένε πως η σιωπή μιλάει λέει πολλά αν την ακούσεις.
Φωνάζει κάθε λέξη της σκίζοντας τον αέρα.
Κι είναι οι λέξεις δυνατές,
άλλες γεμάτες με θυμό
άλλες γεμάτες πόνο.
Εμένα, αγάπη μου,
φωνάζει η σιωπή μου με τις πιο καθαρές
εκείνες που έχω μέσα μου
και που έκαναν το γέλιο σου να ηχεί.
Είναι οι λέξεις που γνωρίζεις,
που νιώθεις, όπως κι εγώ.
Ερωτευμένη.
Σ’ αγαπώ.
Μου λείπεις.
Κάθε μέρα.
Κάθε λεπτό.
Θα προσθέσω τρεις ακόμη.
Συγνώμη.
Σε περιμένω.
Τρελή και αλλοπαρμένη με Εμένα μπλεγμένη. Φευγάτη, ρομαντική, δύσκολη, εύκολη πεισματάρα, ευαίσθητη. Είμαι όλα αυτά; Αυτά και περισσότερα… Γιατί είμαι «εγώ». Και γράφω. Εκφράζω δυνατά όσα με κάνουν να νιώθω. Αλλάζω, ταυτίζομαι, γελάω, πονάω. Δημιουργική, δυναμική, μια γυναίκα του χθες και του σήμερα. Άνθρωπος, γυναίκα, θηλυκό, μητέρα, σύζυγος, κόρη, αδερφή. Ρόλoι πολλοί και επιλέγω να είμαι «εγώ». Ένας μαξιλαροπόλεμος το γέλιο μου. Η πίστη στον εαυτό μου και στον άνθρωπο η κινητήρια δύναμή μου. Θα σε αγαπήσω όπως αγαπώ τον εαυτό μου, θα με αγαπήσεις ως όνειρο που ζει το Απόλυτο. Μια πνευματικότητα ισορροπεί με τη γήινη μορφή της.
